Leczenie niedokrwistości: jak leczyć i jakie leki są stosowane + witaminy

Leczenie niedokrwistości zależy od przyczyny jej wystąpienia.

Terapia niedokrwistości z niedoboru żelaza obejmuje identyfikację i eliminację utraty krwi oraz zastąpienie żelaza w postaci suplementów diety, w tabletkach lub preparatach dożylnych.

Początkowe ostre leczenie wynosi 150-200 mg żelaza dziennie. Później można przejść na niższą dawkę 100 mg dziennie. Suplementacja żelaza folianem i pirydoksyną - witaminą B6 - jest bardzo odpowiednim połączeniem.

Leczenie jest długotrwałe i trwa co najmniej 3-6 miesięcy.

Niedokrwistość spowodowana niedoborem witaminy B12 i kwasu foliowego jest leczona poprzez zastąpienie tych składników odżywczych i włączenie odpowiedniej żywności bogatej w witaminę B12 i kwas foliowy, zgodnie z zaleceniami w sekcji dotyczącej przyczyn.

Substytucja witaminy B12 może mieć również postać zastrzyków domięśniowych podawanych co drugi dzień.

Niedokrwistość w chorobach przewlekłych jest współistniejącym objawem innej choroby podstawowej. Niedokrwistość powinna być leczona poprzez leczenie choroby podstawowej.

Jeśli niedokrwistość jest ciężka, ostrym leczeniem jest transfuzja krwi lub wstrzyknięcie syntetycznego hormonu, który jest naturalnie syntetyzowany w nerkach. Jest to erytropoetyna - hormon stymulujący tworzenie krwi.

Niedokrwistość aplastyczna spowodowana ekspozycją na substancje chemiczne i toksyczne jest leczona po pominięciu czynnika prowokującego. W przypadku przyczyny autoimmunologicznej rozpoczyna się leczenie immunosupresyjne.

W innych przypadkach pacjent jest gotowy do przeszczepu szpiku kostnego po spełnieniu kryteriów wskazań.

Leczenie niedokrwistości sierpowatokrwinkowej obejmuje inhalację tlenu, leki przeciwbólowe i zapobieganie powikłaniom. W niektórych przypadkach może być wymagana transfuzja krwi. Niezbędna jest suplementacja kwasu foliowego.

W większości przypadków talasemia jest łagodną niedokrwistością, która nie wymaga leczenia. Cięższe postacie są leczone w podobny sposób jak inne rodzaje niedokrwistości, ale czasami wymagają chirurgicznego usunięcia śledziony lub przeszczepienia komórek macierzystych krwi lub szpiku kostnego.