Arytmia: czym jest arytmia serca i jak się objawia + Leczenie

Choroba ta ma kilka różnych postaci. Zasadniczo jest to zaburzenie regularnego i prawidłowego rytmu serca.

Arytmia serca to stan, w którym występuje zaburzenie częstotliwości lub regularności rytmu lub pracy serca. Występowanie arytmii może być również spowodowane zaburzeniem przewodzenia bodźców przez układ przewodzący serca.

W innych przypadkach arytmie określane są jako zaburzenia rytmu serca lub dysrytmie.

Choroba ta nie zawsze jest widoczna od razu. Osoba cierpiąca na arytmię może początkowo nie odczuwać żadnego dyskomfortu. Jest to jednak jedna z powszechnych chorób serca, która może poważnie zagrozić zdrowiu i życiu człowieka.

Bradykardia jest określana jako bradyarytmia, a tachykardia jako tachyarytmia.

Zaburzenia rytmu serca dzielą się na dwie główne grupy.

Pierwszą z nich jest bradykardia, czyli spowolnienie akcji serca. W tym przypadku występuje spowolniony puls.

Druga to tachykardia, czyli przyspieszony rytm serca, a tym samym puls.

Bradykardia to częstość akcji serca poniżej 60 uderzeń na minutę.
Częstą wartością jest od 60 do 99.
Tachykardia to ponad 100 uderzeń na minutę.

Problem występuje również w przypadku migotania lub nieregularnego lub chaotycznego skurczu mięśnia sercowego. Migotanie dzieli się na migotanie przedsionków i migotanie komór.

W pierwszym typie występuje nieregularny skurcz ścian przedsionków serca.

W drugim typie występuje nieregularne trzepotanie włókien mięśniowych serca w komorach.

Migotanie przedsionków jest mniej poważnym zaburzeniem rytmu serca, choć wiąże się z kilkoma poważnymi powikłaniami.

Migotanie komór jest jednak poważnym zaburzeniem rytmu serca, ponieważ serce nie jest w stanie pompować krwi i wyrzucać jej do krążenia.

Migotanie komór stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia.

Zaburzenia rytmu serca można sklasyfikować na kilka sposobów, na przykład według stopnia nasilenia. Niepoważne są łagodne, a poważne nazywane są złośliwymi.

Innym rodzajem podziału jest podział ze względu na miejsce powstania, np:

• zatokowe (gdy występuje problem z generowaniem impulsów w węźle zatokowym)
• nadkomorowe (występujące powyżej poziomu komór)
• komorowe (powstające w komorach serca)

Jeden z głównych podziałów dzieli je na zaburzenia wytwarzania rytmu serca lub zaburzenia przewodzenia impulsów. Istnieją również zaburzenia łączone, w których przyczyną jest zarówno problem z wytwarzaniem, jak i przewodzeniem impulsu, który powoduje aktywność mięśni.

Zaburzenia rytmu serca i miarowości mogą być spowodowane wieloma czynnikami.

Najczęściej występują w chorobie wieńcowej.
Są one również spowodowane przez:

• Zapalenie mięśnia sercowego
• Kardiomiopatia
• niewydolność serca
• zawał mięśnia sercowego

Poza przyczynami kardiologicznymi występują zaburzenia środowiska wewnętrznego, zasadowica lub kwasica, zmniejszona lub zwiększona zawartość potasu we krwi, zmniejszone natlenienie, czyli niedotlenienie. Ale także zwiększony procent dwutlenku węgla lub tlenku węgla we wdychanym powietrzu.

Arytmie są spowodowane zaburzeniami tarczycy, zatruciem lekami i innymi substancjami. Arytmie powstają również z powodu ostrego zatrucia alkoholem lub w wyniku alkoholizmu. Inne choroby, takie jak cukrzyca lub cukrzyca, również stanowią ryzyko ich wystąpienia.

Na przykład miażdżyca lub niewłaściwy styl życia mogą również prowadzić do zaburzeń rytmu serca.
Arytmie występują ze stresem, z długotrwałym przeciążeniem psychicznym.

Znamy również arytmię serca podczas wysiłku fizycznego, podczas uprawiania sportu. Ten rodzaj arytmii nie jest oczywiście patologiczny i występuje w całkiem normalnych okolicznościach, jako reakcja serca na zwiększone zapotrzebowanie na tlen i składniki odżywcze podczas ćwiczeń.

A także jako konsekwencja bólu, na przykład w przypadku bólu kręgosłupa piersiowego.

Czynniki ryzyka, które mogą powodować arytmie:

• Wiek i starszy wiek
• dziedziczne i wrodzone choroby serca
• choroba wieńcowa, zawał serca i inne choroby serca
• wysokie ciśnienie krwi
• choroby endokrynologiczne, takie jak choroby tarczycy
• zaburzenia równowagi elektrolitowej, obniżony lub podwyższony poziom potasu, obniżony poziom magnezu, podwyższony poziom wapnia we krwi
• wewnętrzne zaburzenia środowiskowe, zasadowica lub kwasica
• cukrzyca, zwłaszcza nieleczona lub zaniedbana
• nadwaga i otyłość
• alkoholizm lub ostre zatrucie alkoholem
• zatrucie narkotykami lub innymi substancjami
• narkotyki
• zwiększone spożycie kofeiny
• bezdech senny
• niewłaściwy styl życia
• stres, niepokój

Objawy arytmii serca zależą od formy arytmii. Istnieje kilka różnych typów i rodzajów zaburzeń rytmu serca. Bardzo ważne jest również to, jak układ sercowo-naczyniowy i układ oddechowy radzą sobie ze zmienioną aktywnością serca.

Zależy to od tego, czy jest on w stanie ją skompensować, czy nie.

W przypadku bradykardii dochodzi do zmniejszenia aktywności serca.

Objawem tego typu arytmii może być na przykład osłabienie mięśni, ale także ogólne osłabienie, zawroty głowy, zaburzenia oddychania. Czasami osoba może nagle zemdleć. Objawem może być również zapaść i zaburzenia świadomości.

Takychardia charakteryzuje się wzrostem częstości akcji serca.

Mogą wystąpić bóle w klatce piersiowej, duszność i omdlenia. Ciężka tachyarytmia spowoduje zapaść i utratę przytomności.

Jeśli arytmii towarzyszy inna choroba, która zasadniczo ją wywołała, taka jak wysokie ciśnienie krwi, możliwe jest zaobserwowanie pogorszonych objawów tej choroby. Objawy zaburzeń rytmu serca obejmują oczywiście zmianę pulsu. Możemy to wykryć poprzez badanie palpacyjne.

Objawy, które można zaobserwować w arytmii, niezależnie od częstości akcji serca:

• uczucie kołatania serca (nazywane też fachowo palpitacjami), często odczuwane jako przeskakiwanie lub pomijanie uderzeń serca
• skrócenie oddechu (duszność), a w ciężkich zaburzeniach obrzęk płuc
• zmęczenie i osłabienie
• nudności
• bladość
• pocenie się
• omdlenia do zapaści
• zawroty głowy
• niepokój do strachu
• ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa)
• obniżone ciśnienie krwi, z poważniejszymi zaburzeniami rytmu serca
• wstrząs - stan szoku
• sinica - sinienie skóry na kończynach ciała (sinica obwodowa) i na ustach (sinica centralna)
• zaburzenia świadomości
• nagła śmierć

Częstym objawem arytmii jest kołatanie serca. Jest to powód do szukania profesjonalnej pomocy. Arytmia jest najczęściej wykrywana poprzez zebranie wywiadu medycznego od osoby dotkniętej chorobą.

Lekarz określa obecność kołatania serca lub nieregularnego pulsu. Ważne są również informacje na temat przyczyny, w tym tego, co poprzedziło kłopoty, czy był to stres fizyczny czy psychiczny. Ważne są również inne trudności towarzyszące stanowi dysrytmii. Ważny jest również wywiad rodzinny i choroby serca u krewnych.

Lekarz uzupełnia również badania krwi o różne parametry, takie jak podstawowa morfologia krwi, biochemia, poziom hormonów i środowisko wewnętrzne. Ciśnienie krwi, puls i ECHO są również badane. Lekarz ogólny, internista, kardiolog, endokrynolog i ewentualnie inni lekarze współpracują przy badaniach.

W badaniu arytmii, EKG jest używane do monitorowania aktywności serca. EKG to skrót od elektrokardiografu. Jest to podstawowa metoda badania w kardiologii. Wynikiem EKG jest elektrokardiogram.

Elektrokardiogram jest w rzeczywistości zapisem aktywności elektrycznej serca. Rejestruje jego system przewodzenia lub propagację potencjału czynnościowego przez mięsień sercowy. EKG wykonuje się za pomocą urządzenia, z którego elektrody są przymocowane do ciała. Wyczuwają one wspomnianą aktywność elektryczną.

Niektóre arytmie mogą jednak występować sporadycznie i nieregularnie, a wtedy nie można ich wykryć za pomocą pojedynczego badania. Z tego powodu stosuje się również Holter EKG. Ten rodzaj badania umożliwia ciągłe 24-godzinne rejestrowanie aktywności serca, a także zaburzeń rytmu serca.

W przypadku wystąpienia problemów, takich jak głównie kołatanie serca i pomiar lub palpacja zwiększonej lub zmniejszonej częstości akcji serca, ważne jest natychmiastowe wykonanie specjalistycznego badania. Wczesne wykrycie zaburzeń rytmu serca może ujawnić pierwotną przyczynę.

Jeśli ból w klatce piersiowej i duszność są również związane z kołataniem serca, najlepszym sposobem postępowania jest wezwanie specjalistycznej pomocy lub pogotowia ratunkowego. W przypadku potwierdzenia zawału mięśnia sercowego wykonuje się koronarografię w specjalistycznej placówce medycznej, takiej jak ośrodek kardiologiczny.

Kołatanie serca występuje nawet w warunkach fizjologicznych. Oznacza to, że jego przyczyną nie jest choroba, czyli przyczyna patologiczna. Kołatanie serca występuje pod wpływem stresu, również fizycznego lub psychicznego.

Podobnie może wystąpić przy odwodnieniu, ale także przy gorączce. Zasadniczo kołatanie serca może być związane z każdym stanem, w którym występuje odchylenie aktywności serca. Jednak zawsze ważne jest, aby wiedzieć, czy miało to przyczynę prowokującą.

Zwykle bicie serca pozostaje niezauważone, a gdy dochodzi do zmiany, jako pierwsze pojawiają się kołatania serca (palpitacje, jak się je fachowo nazywa). Inne wymienione objawy mogą zostać dodane, w zależności od ich nasilenia.

W przypadku niewielkich arytmii inne problemy mogą nie być powiązane. Reakcja psychologiczna jest również normalna. Człowiek staje się przestraszony i może odczuwać niepokój. Niepokój może naśladować ucisk w klatce piersiowej. To z kolei powoduje strach przed problemami z sercem.

Czasami towarzyszy temu ogólne osłabienie, zmęczenie, nudności. Oprócz odchyleń od normalnego pulsu, możliwe jest odczuwanie zmiany pulsu lub pomiar podwyższonego ciśnienia krwi. Mogą również wystąpić zawroty głowy. Jeśli jednak towarzyszy temu bladość, omdlenie lub zapaść, należy zachować ostrożność.

Jeśli nasilenie arytmii jest większe, może obejmować duszność, sinicę lub obrzęk płuc, wskazując na niewydolność serca.

Utrata przytomności jest oznaką częstoskurczu komorowego lub migotania komór. Te dwie arytmie zagrażają zdrowiu i życiu danej osoby. W tym momencie konieczne jest wezwanie pogotowia ratunkowego. Najpoważniejszym objawem zaburzeń rytmu serca może być nagła śmierć.

Pierwsza pomoc w przypadku arytmii

Pierwszą pomoc można podzielić na świecką i profesjonalną.

W środowisku domowym lub publicznym konieczne jest zachowanie spokoju i monitorowanie stanu zdrowia. Profesjonalna pomoc jest konieczna, jeśli ataki arytmii powtarzają się i towarzyszą im inne trudności.

Pierwsza pomoc przed poszukiwaniem lub otrzymaniem profesjonalnej pomocy obejmuje:

• uspokojenie osoby, sprawdzenie, czy oddycha spokojnie i unikanie hiperwentylacji
• ułożenie, powinno być wygodne, z bezdechem w pozycji półsiedzącej
• poluzowanie ciasnych ubrań, takich jak koszula, krawat, pasek
• jeśli dana osoba jest długotrwale leczona z powodu choroby serca, powinna przyjmować swoje leki lub leki przepisane na stan ataku arytmii
• możliwe jest odczekanie około 30-60 minut po przyjęciu leku, aby zaczął on działać, ale tylko w mniej poważnych przypadkach
• jeśli trudności utrzymują się, jeśli arytmia powraca, a nawet jeśli arytmia jest poważniejsza, profesjonalne badanie
• w poważnych przypadkach, wezwanie służb ratunkowych.

Profesjonalna pomoc następuje po początkowej pomocy świeckiej. Dodaje się badania, takie jak pomiar ciśnienia krwi, EKG. Zapewnia się dostęp do żyły, gdzie podaje się leki przeznaczone do podawania dożylnego. W niektórych przypadkach konieczne jest również wdychanie tlenu.

Co zrobić, gdy zatrzyma się serce i nie ma oddechu?

Natychmiastowa resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest konieczna w przypadku zatrzymania krążenia i oddychania.

Cardio oznacza serce
Pulmo oznacza płuca
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa

Można również znaleźć termin resuscytacja krążeniowo-oddechowa = mózgowa.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa obejmuje uciśnięcia zewnętrzne, tj. uciśnięcia klatki piersiowej.

Ważne jest również oddychanie usta-usta, ale należy zachować ostrożność dla własnego bezpieczeństwa.

Automatyczne defibrylatory zewnętrzne, w skrócie AED, są dostępne w miejscach publicznych, takich jak centra handlowe, ratusze i lotniska.
Miejsce, w którym są one dostępne, jest oznaczone zieloną naklejką ze skrótem AED, sercem i elektryczną strzałką (błyskawicą).

Znaczenie defibrylatorów AED jest duże. Ich użycie może odwrócić przyczynę utraty przytomności i zatrzymania oddechu, zwłaszcza częstoskurczu komorowego i migotania komór. Co znacząco wpływa na rokowanie. Oczywiście oprócz rozpoczęcia resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

Podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej nie ma potrzeby martwić się o wyrządzenie krzywdy osobie. Wręcz przeciwnie, możemy w ten sposób uratować życie. Oczywiście ważne jest, aby wziąć pod uwagę bezpieczeństwo podczas udzielania pierwszej pomocy i resuscytacji krążeniowo-oddechowej.