Jak leczy się brodawki narządów płciowych? Leki, maści czy zabieg chirurgiczny?

Istnieje wiele metod leczenia brodawek narządów płciowych.

Jednak każde leczenie może jedynie zmniejszyć infekcję HPV, a nie całkowicie ją wyeliminować.

Do tej pory nie ma leku, który mógłby bezpośrednio wyeliminować infekcję HPV. Leczone są tylko widoczne objawy.

Jedyną możliwą profilaktyką jest szczepienie przeciwko HPV.

Pacjenci z brodawkami narządów płciowych i ich partnerzy seksualni powinni zostać przebadani pod kątem chorób przenoszonych drogą płciową. Powinni mieć pobrany wymaz do badania cytologicznego.

Oboje partnerzy powinni być poddani leczeniu. Niezbędna jest abstynencja seksualna i poprawa nawyków higienicznych.

W przypadku niektórych wyników konieczne jest leczenie dzieci. Dzieci są monitorowane przez długi czas. Jeśli brodawki utrzymują się przez ponad 2 lata, jest mało prawdopodobne, aby zniknęły samoistnie.

Do leczenia stosuje się roztwory i maści. W niektórych przypadkach podaje się również leki wzmacniające odporność, aby organizm był w stanie lepiej zwalczać wirusa. Inną opcją leczenia jest usunięcie chirurgiczne.

Kłykciny miękkie dobrze reagują na podofilinę, podofilotoksynę i kwas trójchlorooctowy.

Po usunięciu brodawek skórnych wirus nadal utrzymuje się w organizmie. Może być ukryty przez kilka miesięcy. Z czasem może to spowodować ich ponowne pojawienie się i wzrost nowych, często bardziej odpornych brodawek.

Leczenie jest szczególnie trudne ze względu na częste nawroty brodawek.

Leczenie uwzględnia grubość, rozmiar i liczbę brodawek.

Metoda leczenia zależy również od pacjenta. Zależy od tego, czy chce poddać się leczeniu w bardziej intymnym środowisku domowym. Większa liczba pacjentów skłania się ku tej opcji. Jednak to do pacjenta należy decyzja, czy wszystkie brodawki są dotknięte chorobą i czy leczenie zakończy się sukcesem.

Leczenie brodawek odbywa się zarówno w sposób niechirurgiczny, jak i chirurgiczny.

Leczenie niechirurgiczne polega na podawaniu kremów, płynów do usuwania brodawek lub wirostatyków nakładanych bezpośrednio na brodawki. Podczas leczenia małych dzieci należy zachować szczególną ostrożność, aby roztwory nie były przyjmowane doustnie i aby leki były umieszczone poza ich zasięgiem i dostępem. Roztwory te stanowią zagrożenie dla życia w przypadku połknięcia.

Leczenie niechirurgiczne

Aplikacja żywicy podophyllum 10-25%. Lek należy zmyć po 4 godzinach od aplikacji. Zabieg ten wiąże się zarówno z uczuciem pieczenia, jak i obrzękiem.

Podophyllotoxin 0,15% to krem, który pacjent sam nakłada na dotknięty obszar brodawki w zaciszu domowym. Stosuje się go dwa razy dziennie przez trzy kolejne dni, po czym następuje czterodniowa przerwa. Niższą skuteczność leczenia odnotowano u mężczyzn z obrzezaniem i u kobiet.

Krem Imiquimod 5% może być również stosowany u dzieci w wieku powyżej 12 lat w zaciszu domowym. Stosuje się go trzy razy w tygodniu na noc. W przypadku pojawienia się pieczenia, swędzenia, leczenie można pominąć przez pewien okres czasu.

Kwas trójchlorooctowy stosuje się na zmiany skórne tylko raz w tygodniu.

Leczenie chirurgiczne

Krioterapia ciekłym azotem jest zabiegiem zamrażającym. Jest to jeden z bardziej bolesnych zabiegów, z uczuciem pieczenia, tworzeniem się pęcherzy. Rzadko mogą wystąpić blizny. Skuteczność całkowitego usunięcia wynosi 62-86% pacjentów.

Elektrodesykacja jest również bolesnym zabiegiem z możliwymi bliznami i nawrotami brodawek u jednej czwartej pacjentów. Całkowite usunięcie brodawek uzyskuje się u 57-94% pacjentów.

Ablacja laserem CO2 jest zabiegiem, który wiąże się z 23% ryzykiem nawrotu brodawki w ciągu jednego roku, jednak po jego zastosowaniu uzyskuje się 27-100% usunięcie brodawki.

Pulsacyjny laser barwnikowy jest dobrze tolerowany nawet u dzieci, rzadko wiąże się z bólem i bliznami, jest skuteczny i bezpieczny.

Usunięcie chirurgiczne wymaga znieczulenia miejscowego i jest wykonywane w przypadku większego zajęcia skóry. Całkowite usunięcie uzyskuje się w 35-72%.