Choroba wieńcowa: przyczyny i objawy choroby wieńcowej?

Choroba niedokrwienna serca jest chorobą, do której zalicza się kilka stanów chorobowych.

Dzieli się na dwie główne formy.

Ich ryzyko polega na uszkodzeniu części serca, które może być nieodwracalne lub odwracalne.

Choroba niedokrwienna serca jest najczęstszą przyczyną zgonów na całym świecie, zwłaszcza w krajach rozwiniętych.

nieodwracalne uszkodzenie występuje na przykład w ostrym zawale mięśnia sercowego, który powoduje śmierć części mięśnia sercowego. Skutkuje to również upośledzeniem funkcji.

Dlatego tak ważna jest szybka reakcja na problem i wczesne podjęcie specjalistycznego leczenia.

Często jesteś zainteresowany: Czym jest choroba wieńcowa? Jakie przybiera formy? Jakie są jej przyczyny i jak się objawia? Jaka jest jej profilaktyka, leczenie, czy zmiana diety pomoże?

odwracalne zmiany i trudności pojawiają się w dusznicy bolesnej. Może być ona stabilna lub niestabilna. Powoduje częściowe i krótkotrwałe zaburzenie dopływu krwi do określonego obszaru serca, który jest zaopatrywany przez dotkniętą chorobą tętnicę wieńcową.

Istotą choroby wieńcowej jest niedostateczny dopływ krwi do mięśnia sercowego (niedokrwienie).

Niedokrwienie można opisać jako stan braku równowagi (dysproporcji) między zapotrzebowaniem na tlen a jego dostarczaniem do określonej tkanki. W przypadku niedokrwienia serca jest to niedostateczny dopływ krwi do mięśnia sercowego.

Przyczyną niedokrwistości jest głównie proces chorobowy polegający na odkładaniu się pewnych substancji w ścianie naczyń krwionośnych, znany jako miażdżyca. Substancje te obejmują głównie tłuszcze (lipoproteiny), ale także białe krwinki, płytki krwi i inne składniki krwi.

W ścianach naczyń krwionośnych tworzą się blaszki miażdżycowe, a wewnętrzna średnica naczynia krwionośnego zmniejsza się, co niekorzystnie wpływa na przepływ krwi w naczyniach krwionośnych.

Inny mechanizm niedotlenienia mięśnia sercowego występuje w wyniku skurczu (zwężenia) naczyń wieńcowych.

Dzieje się tak na przykład w przypadku zażywania kokainy.

Inne przykłady obejmują zator w naczyniach wieńcowych, rozwarstwienie tętniaka aorty, zapalenie naczyń serca, chorobę Kawasaki lub niektóre wrodzone wady naczyń wieńcowych.

W tabeli wymieniono ostre i przewlekłe postacie choroby wieńcowej

Przyczyną niedokrwienia serca jest rozbieżność między zapotrzebowaniem na tlen a jego dostarczaniem do mięśnia sercowego (miokardium).

W zdecydowanej większości, około 90% przypadków, przyczyną jest choroba miażdżycowa naczyń wieńcowych.

Niedokrwienie mięśnia sercowego może być spowodowane następującymi przyczynami:

• zwiększone zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen podczas wysiłku
  • tachykardia jako konsekwencja wysiłku fizycznego
  • może mieć podłoże fizyczne, tj.
  • ale także psychologiczne, takie jak zdenerwowanie emocjonalne, stres, kłótnia.
• zmniejszona zawartość tlenu we krwi
  • wrodzone wady serca
  • choroba płuc
  • ciężka anemia
  • zatrucie CO, CO2
  • niedociśnienie
  • wstrząs, na przykład wstrząs anafilaktyczny
• zmniejszony przepływ krwi przez zwężoną tętnicę sercową
  • miażdżyca
  • skurcz tętnicy
  • zapalenie tętnicy wieńcowej

Miażdżyca jest najczęstszą przyczyną zmniejszonego przepływu krwi przez tętnice wieńcowe (tętnice). Powoduje zwężenie przesmyku naczynia, czyli jego wewnętrznej średnicy. Przez tak zmienione naczynie krew przepływa z mniejszą łatwością.

Szczególnie problematyczne jest zwiększone zapotrzebowanie serca na tlen i składniki odżywcze, podobnie jak podczas wysiłku.

Wysiłek fizyczny, a nawet psychiczny, zwiększa aktywność serca, jego częstotliwość, a tym samym zapotrzebowanie na dopływ krwi do mięśnia sercowego.

Jeśli zapotrzebowanie to nie zostanie zaspokojone, dochodzi do niedokrwienia, które może objawiać się bólem w klatce piersiowej, określanym również jako dławica piersiowa.

W miażdżycy mogą tworzyć się dwa rodzaje blaszek miażdżycowych, a mianowicie:

1. stabilna blaszka włóknisto-mięśniowa, która ma twardą czapeczkę włóknisto-mięśniową i niewielką ilość tłuszczu.
   • rośnie z czasem
   • jest mniej podatna na powikłania
   • przyczyna przewlekłej choroby wieńcowej lub stabilnej dławicy piersiowej
2. Niestabilna blaszka lipidowa, która ma słabą czapeczkę z nadmiarem tłuszczu, papkowatą konsystencję
   • jest zagrożona powikłaniami
   • głównie nagłe zmiany
   • częstym powikłaniem jest ostry zespół wieńcowy (zawał mięśnia sercowego lub niestabilna dławica piersiowa)

Blaszki miażdżycowe zmniejszają wewnętrzny przekrój tętnicy wieńcowej. Zmiany hemodynamiczne powodują, że blaszka miażdżycowa zajmuje 40% lub więcej powierzchni przekroju naczynia.

Poważne problemy hemodynamiczne powoduje blaszka miażdżycowa, która zamyka 60-70% światła (wewnętrznej średnicy) naczynia.

W rozwój choroby wieńcowej zaangażowane są różne czynniki ryzyka, takie jak:

• wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie tętnicze)
• zaburzenia metabolizmu tłuszczów, dyslipidemia
• cukrzyca (diabetes mellitus)
• otyłość
• palenie tytoniu
• alkoholizm
• obniżony poziom aktywności fizycznej, siedzący tryb życia
• niewłaściwa dieta i brak warzyw i owoców w diecie
• niewłaściwy styl życia
• nadmierny stres
• starszy wiek
• płeć męska
• historia rodzinna, dziedziczność
• predyspozycje genetyczne

Przyczyny choroby niedokrwiennej serca podsumowano w poniższej tabeli

To, jakie objawy występują w chorobie wieńcowej, zależy również od jej postaci. Różnią się one w zależności od tego, czy jest ona ostra czy przewlekła.

W niektórych przypadkach choroba przebiega skrycie, bez żadnych objawów.

Miejsce zwężenia naczyń krwionośnych serca również wpływa na ogólne niedokrwienie i występujące problemy. Następnie istnieje rozległość dotkniętego obszaru, która zależy od stopnia zamknięcia tętnicy wieńcowej. Następnie obecny stan serca i krążenie oboczne (stan otaczającej sieci naczyniowej) również wpływają na przebieg.

Na objawy choroby wieńcowej wpływają następujące czynniki:

1. miejsce zamknięcia naczynia, a tym samym obszar serca objęty chorobą
2. stopień zamknięcia naczynia
3. aktualny stan mięśnia sercowego
4. krążenie oboczne
5. długość zamknięcia lub ograniczenia przepływu
6. obciążenie mięśnia sercowego

W większości przypadków pierwsze objawy choroby wieńcowej pojawiają się, gdy występuje wzrost stresu. Stres może być fizyczny lub psychiczny. W tym momencie wzrasta zapotrzebowanie organizmu na dopływ krwi, tj. przepływ krwi. Serce przyspiesza swoją aktywność, tętno wzrasta i pojawia się tachykardia.

Serce i jego mięśnie, tkanki, komórki (kardiomiocyty) również potrzebują więcej dopływu krwi do tego nadmiernego wysiłku. Dopływ krwi zapewnia wystarczającą ilość tlenu i składników odżywczych, a także odpływ produktów przemiany materii. Jeśli wymagania te nie są spełnione, pojawiają się problemy.

W większości przypadków te ostre problemy ustępują w spoczynku, po przerwaniu aktywności lub uspokojeniu się po wysiłku umysłowym. Jeśli objawy utrzymują się, należy pomyśleć o zawale serca lub niestabilnej dławicy piersiowej. W każdym przypadku ważne jest natychmiastowe poszukiwanie profesjonalnej pomocy.

W chorobie wieńcowej mogą wystąpić następujące objawy:

• duszność
• zmęczenie
• złe samopoczucie
• ból w klatce piersiowej (ucisk, pieczenie, ucisk, ciężkość, dyskomfort - jak niejasne uczucie)
  • dławica piersiowa
  • dławica piersiowa - stabilna lub niestabilna
  • określana również jako bolesna postać choroby wieńcowej
• ból promieniujący do ramion, szyi, kończyn górnych, między łopatkami i wokół szczęki
• ból w górnej części brzucha, poniżej mostka (nadbrzusze)
• nudności
• uczucie mdłości (nudności) do wymiotów (wymioty)
• krótkotrwała utrata przytomności - zapaść, omdlenie
• omdlenie
• pocenie się, zimny pot
• bladość
• obrzęk
• zaburzenia rytmu serca
• niewydolność serca do wstrząsu kardiogennego
• niepokój
• nagła biegunka

Niedokrwienie mięśnia sercowego może być tylko krótkotrwałe lub przemijające. Problemy mają charakter nawracający lub stały. Nasilenie problemów może być również łagodne lub bardzo poważne.

Uszkodzenie mięśnia sercowego może być niewielkie (tzw. mikro niedokrwienie) lub rozległe, obejmujące całą lewą komorę serca. W konsekwencji może wystąpić np. lewostronna niewydolność serca.

Bezbolesna postać choroby niedokrwiennej serca nie jest bolesna w krótkotrwałych napadach niedokrwienia. Może być również spowodowana neuropatią w cukrzycy.

Jest ona również określana jako cicha postać choroby niedokrwiennej serca.

Rozpoznanie choroby wieńcowej opiera się głównie na dokładnym wywiadzie i obrazie klinicznym obecnej choroby. Wywiad jest zbierany w celu zidentyfikowania objawów, zwłaszcza bólu dławicowego w klatce piersiowej (niedokrwienny ból zaciskający), duszności, zmęczenia, apatii i dyskomfortu związanego z wysiłkiem.

Następnie do postawienia diagnozy wykorzystuje się laboratoryjne badania krwi, pomiary ciśnienia krwi i tętna, EKG, ECHO, zdjęcia rentgenowskie i sonografię. Ponadto przeprowadza się testy wysiłkowe, takie jak EKG wysiłkowe podczas ergometrii rowerowej. Stosuje się również 24-godzinne EKG, EKG Holtera.

Do diagnozy można również wykorzystać metodę diagnostyczną i terapeutyczną, angiografię wieńcową. W tym przypadku cewnik wprowadza się do głównego naczynia obwodowego, a podczas badania rentgenowskiego wstrzykuje się środek kontrastowy. To następnie pokazuje stan krążenia wieńcowego i wszelkie zaburzenia dopływu krwi do serca.

Metoda terapeutyczna obejmuje następnie angioplastykę i znane balonikowanie z wprowadzeniem stentu w celu poszerzenia chorego naczynia sercowego. Cewnikowanie jest szczególnie ważne w ostrym zespole wieńcowym - w zawałach serca i niestabilnej dusznicy bolesnej.

Określa się również klasę czynnościową choroby według klasyfikacji kanadyjskiej:

• Klasa I - tolerancja jakiegokolwiek wysiłku
• Klasa II - toleruje chodzenie po równym podłożu przez 200 metrów lub wchodzenie po schodach na drugie piętro
• Klasa III - toleruje tylko minimalny wysiłek
• Klasa IV - ból w klatce piersiowej nawet w spoczynku

Diagnostyka różnicowa i różnicowanie z innymi chorobami jest ważne. Na przykład ból kręgosłupa lub zgaga, a także problemy psychologiczne, takie jak lęk, mogą objawiać się podobnie.

Przebieg choroby może być ostry lub przewlekły. Podobnie jak objawy, postęp choroby zależy od takich czynników, jak lokalizacja dotkniętego naczynia, stopień jego zamknięcia i całkowity czas.

Choroba może postępować bezobjawowo przez długi czas.

Pierwszym objawem jest zwykle nietolerancja wysiłku, zwiększone zmęczenie, a nawet duszność podczas aktywności, na przykład podczas dłuższego chodzenia lub wchodzenia po schodach. Może wystąpić ból w klatce piersiowej.

Następnie, w spoczynku, dolegliwości ustępują w ciągu kilku minut.

Przeciwieństwem jest spoczynkowy ból w klatce piersiowej lub duszność. Alarmy są również zmieniane i pogarszane przez stabilną dławicę piersiową.

Podobnie jak stan, w którym podanie nitrogliceryny nie działa.

Wtedy należy myśleć o ostrym zespole wieńcowym.

Oczywiście niezbędne jest natychmiastowe badanie specjalistyczne. W tym momencie zdecydowanie wskazane jest wezwanie pogotowia ratunkowego.

Na późniejsze rokowanie mają wpływ trzy czynniki, które zostały wymienione w poniższej tabeli

Środki zapobiegawcze w chorobie wieńcowej

Profilaktyka jest ważna we wszystkich przypadkach, w tym w chorobie niedokrwiennej serca.

Ważne jest, aby pomyśleć o tych środkach przed wystąpieniem lub zdiagnozowaniem choroby. Jeszcze ważniejsza jest oczywiście zmiana schematu leczenia po wystąpieniu trudności.

W poniższej tabeli wymieniono ważne środki zapobiegawcze i lecznicze