Leczenie kokcygodynii: leki, ćwiczenia, fizjoterapia i rehabilitacja

Leczenie opiera się na zachowawczej formie leczenia. Rozwiązanie chirurgiczne następuje dopiero po jego niepowodzeniu i niepowodzeniu.

Podejście zachowawcze = 90% skuteczności.

Ważne jest, aby odkryć, czy jest to forma pierwotna czy wtórna. Następnie, zgodnie z ustaleniami, wybiera się kurs terapii.

Pomocne mogą być środki farmakologiczne, a mianowicie środki przeciwbólowe - środki przeciwbólowe, niesteroidowe leki przeciwzapalne, środki zwiotczające mięśnie (miorelaksanty), miejscowe spraye, środki znieczulające, kortykosteroidy. Alternatywnie stosuje się psychofarmaceutyki lub niektóre leki przeciwdrgawkowe.

Celem jest rozluźnienie mięśni i ich wzmocnienie, a mianowicie mięśni pleców, brzucha, dna miednicy, tułowia.

Termoterapia ma charakter wspomagający, z dodatkiem technik miękkich i różnych technik ćwiczeń relaksacyjnych.

Dodaje się rehabilitację, fizjoterapię, termoterapię (ciepłą lub bąbelkową kąpiel), zimne okłady, elektroterapię, terapię falą uderzeniową.

Prawidłowa technika ćwiczeń ma ogromne znaczenie.

Ćwiczenia według Ludmiły Mojžíšovej to fizjoterapeutyczna metoda leczenia problemów ruchowych, której celem jest wyeliminowanie napięcia mięśniowego, zrównoważenie równowagi mięśniowej systemu stabilizacji głębokiej i kręgosłupa w ogóle.

Joga, szkoła pleców Pilates, stymulacja sensomotoryczna, metoda Drona, koncepcja S-E-T, metoda McKenziego i inne są również odpowiednie.

Problem nasila się podczas siedzenia na twardej powierzchni, w tym przypadku pomocne będą miękkie poduszki. Konieczne jest nauczenie się prawidłowej postawy i nawyków ruchowych.

Inną opcją jest technika manualna, która ma charakter zarówno diagnostyczny, jak i terapeutyczny. Polega ona na mobilizacji kości ogonowej do odbytu.

Bada ruchomość kości ogonowej w kierunku do przodu i do tyłu, sztywność, bolesność. W przypadku wystąpienia sztywności, specjalna procedura mobilizuje, koryguje mięśnie.

Profilaktyka...

Myślę, że się powtarzamy...

Profilaktyka jest bardzo ważna w zapobieganiu problemom układu mięśniowo-szkieletowego.

Dzieje się tak głównie dlatego, że długotrwały brak aktywności skutkuje dużą liczbą powikłań. Wpływają one na stawy, mięśnie całego ciała, a tym samym na kręgosłup. Niezależnie od tego, czy jest to odcinek szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy czy kość ogonowa.

Wystarczająca ilość ćwiczeń jest niezbędna do utrzymania dobrego stanu zdrowia. Złożone metody ćwiczeń nie są konieczne. Wystarczająca dzienna dawka spacerów jest wystarczająca do zapobiegania.

Inne rodzaje ćwiczeń, w przypadku chorób narządów, należy skonsultować z lekarzem.

Ergonomia jest ważna w domu i w miejscu pracy. Prawidłowa postawa, pozycja siedząca i pozycja do spania.

Plus.

Oprócz dużej ilości ruchu, obejmuje to racjonalną dietę, której przykładem jest dieta śródziemnomorska.