Co to jest radikulopatia, zespół korzeniowy lub korzeniowy? Objawy, leczenie

Radikulopatia, zespół korzeniowy, zespół korzeniowy odnoszą się do problemów związanych z uciskiem nerwu korzeniowego. Jest to nerw, który pochodzi z rdzenia kręgowego. Najczęściej dotyczy to kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego.

Uszkodzenie i wybrzuszenie dysku (przepuklina) są głównymi problemami w radikulopatii.

Oprócz bólu szyi i pleców w zespole tym występuje szereg innych nieprzyjemnych dolegliwości.

Według doniesień, 60-90% populacji doświadcza bólu kręgosłupa i związanych z nim problemów przynajmniej raz w życiu.

W większości przypadków są to drobne problemy powodujące blokady kręgosłupa, najczęściej w odcinku lędźwiowym lub szyjnym.

Problem związany z uciskiem nerwu rdzeniowego określany jest jako zespół korzeniowy, zespół korzeniowy lub nawet radikulopatia. Jest to stan ucisku nerwu, a dokładniej korzenia nerwowego wystającego z rdzenia kręgowego.

Problem ten wiąże się z bólem, jego wyrzutem, a także różnymi innymi problemami neurologicznymi. Obniżają one jakość życia i dokuczają człowiekowi intensywnie i ostro, ale także w dłuższej perspektywie.

Podaje się, że nawet 90% przypadków radikulopatii pierwszego stopnia leczy się zachowawczo - tj. bez konieczności operacji.

Krótko o rdzeniu kręgowym i nerwach rdzeniowych

Rdzeń kręgowy (medulla spinalis) znajduje się w kanale kręgowym (canalis vertebralis). Jest on utworzony przez kręgi z ich otworami. Kręgi są połączone ze sobą, tworząc kręgosłup.

Kręgosłup jest...

Kręgosłup (columna vertebralis) jest osią ludzkiego ciała. Pełni funkcję podporową, lokomotoryczną i ochronną, chroniąc rdzeń kręgowy.

Jego fizjologiczne wygięcie do przodu określane jest jako lordoza, znajduje się w odcinku szyjnym. W odcinku lędźwiowym jest to kifoza, czyli wygięcie do tyłu. Występuje w odcinku piersiowym i krzyżowym.

Skrzywienie to jest fizjologiczne, czyli naturalne.

Skolioza natomiast jest nienaturalnym (patologicznym) bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Lekko fizjologiczne boczne skrzywienie występuje u każdego człowieka.

Przejściowe boczne skrzywienie kręgosłupa można zaobserwować podczas stania na jednej nodze, przenoszenia ciężaru ciała na jedną kończynę lub noszenia cięższego ładunku w jednej ręce.

Kręgosłup składa się z 33 lub 34 kręgów.

W zależności od położenia, kręgi dzielą kręgosłup na segmenty - są one przedstawione w poniższej tabeli

Rdzeń kręgowy jest...

Rdzeń kręgowy znajduje się i jest osłonięty w kręgosłupie.

Rdzeń kręgowy przechodzi przez kanał kręgowy od pierwszego kręgu szyjnego - C1. Rosnąc wolniej, rozciąga się mniej więcej do drugiego kręgu lędźwiowego L2. W pozostałej części kręgosłupa biegną sploty włókien nerwowych.

Są one określane jako ogon koński.

Rdzeń kręgowy pełni rolę odruchową i transmisyjną, co oznacza, że przekazuje impulsy nerwowe do mózgu. Nerwy rdzeniowe (nerwy kręgowe) są skierowane na obwody, a zatem do ciała i jego części końcowych, takich jak kończyny.

Jego długość wynosi około 40-50 centymetrów.
Waga 30-50 gramów.

Rdzeń kręgowy, podobnie jak mózg, jest zamknięty w osłonkach rdzenia kręgowego. Zawiera on zarówno istotę białą, jak i szarą. Istota biała znajduje się na powierzchni. Wewnątrz znajduje się istota szara, która ma kształt litery H.

Neurony istoty szarej tworzą przednie, tylne i boczne rogi rdzenia kręgowego.

W obszarze tylnego korzenia rdzenia kręgowego znajduje się zwoje nerwowe, zwane zwojami rdzeniowymi.

Dzieli się on na poszczególne segmenty.

Segmenty kręgosłupa są definiowane przez zgrupowanie jednej pary nerwów rdzeniowych. Ich łączna liczba wynosi 31, a mianowicie:

• 8 segmentów szyjnych
• 12 segmentów piersiowych
• 5 segmentów lędźwiowych
• 5 segmentów krzyżowych
• 1 segment kości ogonowej

Korzenie rdzeniowe powstają w wyniku połączenia poszczególnych nerwów rdzeniowych.

Nerwy rdzeniowe łączą rdzeń kręgowy i mózg z innymi częściami ludzkiego ciała. Po łacinie nazywa się je nerwami rdzeniowymi.

Nerwy rdzeniowe wychodzą z rdzenia kręgowego. Początkowa część nerwów rdzeniowych nazywana jest fila radicularia. Łączą się one, tworząc przednie i tylne korzenie rdzeniowe.

Przednie korzenie rdzeniowe (radices anteriores) wychodzą z przednich rogów rdzenia kręgowego.

Tylne korzenie rdzeniowe (radices anteriores) powstają z tylnych rogów rdzenia kręgowego.

Przednie korzenie eferentne przenoszą impulsy z centrum, mózgu i rdzenia kręgowego, do obwodu.
Tylne korzenie aferentne przenoszą impulsy z obwodu do rdzenia kręgowego lub mózgu.

W zależności od ich funkcji są one również określane jako włókna ruchowe lub czuciowe.
Przednie - ruchowe.
Tylne - czuciowe.

Ponadto korzenie przednie mają włókna współczulne (od C8 do L2) w pewnym odcinku i włókna przywspółczulne w S2 do S4.

Te dwa korzenie łączą się ze sobą, tworząc nerw rdzeniowy, który przechodzi przez otwór w kręgu (otwór międzykręgowy).

I tutaj pojawia się problem ucisku nerwu lub jego korzenia w przestrzeni międzykręgowej.

Zespół korzeniowy

Zespół ten to zespół objawów, które wynikają z ucisku korzenia nerwu. Ucisk może wystąpić po jednej stronie (jednostronnie), ale także po obu stronach, obustronnie.

Zespół korzeniowy = ból promieniujący do odpowiedniego obszaru unerwienia uszkodzonego segmentu.

Oprócz bólu towarzyszą mu inne problemy neurologiczne, które są skierowane do kończyny lub innego obszaru ciała.

Najczęściej radikulopatia występuje w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa. Podano przybliżone wartości dla każdego segmentu:

• odcinek szyjny - szyjny C
  • C7 - 60 %
  • C6 - 20 %
  • C5 i C8 - 10%
• Segment lędźwiowy - odcinek lędźwiowy L
  • L5 i S1 do 90%
  • L4 - 10 %
  • inne segmenty rzadko
• odcinek piersiowy - odcinek piersiowy Th
  • jest rzadziej dotknięty

Radikulopatia jest jedną z najczęstszych przyczyn przewlekłego bólu kręgosłupa.

Istnieje wiele terminów określających problemy z kręgosłupem. Nie zawsze jest to radikulopatia.

Ból pleców ma zwykle charakter lokalny, to znaczy bez poważnych trudności w strzelaniu. Tak jest na przykład w przypadku lumbago, lumbalgii.

Zespół korzeniowy objawia się bólem strzeleckim i innymi problemami neurologicznymi.

Drugim typem jest zespół pseudoradikularny. Jest on podobny do radikulopatii. Ból jest jednak obecny, ale rozprzestrzenia się, ale w nieograniczonym obszarze. Nie ma towarzyszących problemów neurologicznych związanych z kompresją nerwów. Ponadto w większości przypadków nie sięgają one poniżej kolana.

Zespół korzeniowy może być spowodowany różnymi schorzeniami. Często jest to ucisk korzenia nerwowego przez dysk. Dzieje się tak w przypadku przepukliny krążka międzykręgowego. Istnieją jednak inne.

Zespoły korzeniowe można ogólnie podzielić na zespoły uciskowe i nieuciskowe, czyli takie, które powodują ucisk (kompresję) lub występują bez ucisku korzenia nerwowego.

W tabeli wymieniono różne przyczyny zespołów korzeniowych

W przypadku postaci kompresyjnej w grę wchodzi kilka czynników, a mianowicie przepuklina dysku z degeneracją krążka i zmniejszeniem jego całkowitej wysokości.

Występuje problem z dopływem krwi, niedokrwienie (utrata krwi) i zmiany niedokrwienne. Do tego wszystkiego dochodzi proces zapalny z obrzękiem (obrzęk).

Najczęstszą przyczyną jest wypuklina krążka międzykręgowego, w tym przypadku głównie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, a dokładniej w odcinku L5 i S1.

Poza przepukliną krążka międzykręgowego w grę mogą wchodzić zmiany zwyrodnieniowe w postaci tworzenia się osteofitów. Osteofity to wyrośla kostne, które zmniejszają przestrzeń w i tak już ciasnej strukturze kręgosłupa i powodują ucisk.

Ucisk może również powodować przemieszczenie kręgów, znane jako spondylolisteza. Często występuje w młodym wieku.

W kontekście zespołu korzeniowego niektóre czynniki ryzyka są również wymieniane jako przyczyniające się do trudności.

Czynnikami ryzyka są

• czynniki związane z pracą
  • wibracje
  • długotrwałe siedzenie
  • niewłaściwa ergonomia miejsca pracy
  • podnoszenie ciężkich ładunków
• czynniki dziedziczne
• częste przeziębienia, hipotermia
• słaba biomechanika wpływająca na kręgosłup
  • płaskostopie
  • kończyny dolne o różnej długości
  • deformacje kręgosłupa, skolioza, problemy z miednicą
• nadwaga i otyłość
• niewłaściwe obuwie
• niedobory witamin i niedożywienie

Radikulopatia szyjna

W większości przypadków przyczyną jest zwyrodnienie krążka międzykręgowego.

Dla lepszego zobrazowania:

Zmniejszenie wysokości dysku szyjnego (jednego lub kilku), zmniejszenie przestrzeni = ucisk nerwu.

Największą częstotliwość problemów odnotowuje się w segmencie kręgów szyjnych C6 i C7.

Innym problemem jest proces zwyrodnieniowy na powierzchniach stawowych i kościach kręgów. Choroba zwyrodnieniowa stawów wpływa na stawy międzykręgowe i rozwój osteofitów (narośli kostnych).

Przepuklina dysku szyjnego. Przyczyną jest bezpośrednie uszkodzenie dysku. Ta wybrzuszona część powoduje ucisk nerwu.

Radikulopatia lędźwiowa

Problem występujący w okolicy lędźwiowej.

Występuje bardzo często. 60-90% populacji doświadczy tego problemu przynajmniej raz w życiu. W zdecydowanej większości przypadków jest to radikulopatia spowodowana przepukliną dysku.

Dokładniej:
Jest to głównie spowodowane przepukliną między kręgami L5-S1, następnie L4-L5, rzadziej L3-L4.

Inną częstą przyczyną są zmiany zwyrodnieniowe na całym odcinku kręgosłupa. Wtedy proces patologiczny określany jest jako spondyloza. Inną przyczyną, nawet w młodości i w okresie dojrzewania, jest spondylolisteza (przemieszczenie kręgów).

Objawy są zróżnicowane i charakterystyczne w zależności od miejsca ucisku i uszkodzenia.

Zespół korzeniowy ma zazwyczaj trzy grupy objawów:

1. ból kręgosłupa
2. ból i dyskomfort promieniujący do obszaru unerwienia - do kończyny górnej lub dolnej
3. osłabienie mięśni + hipotonia, hipotrofia i zmniejszenie powiązanych odruchów

Zespół korzeniowy objawia się trudnościami neurologicznymi. Pierwsza grupa jest reprezentowana przez objawy podrażnieniowe, a druga przez objawy wygasające.

Co to oznacza?

Dolegliwości drażniące to te objawiające się bólem, parestezjami (np. mrowieniem), podrażnieniem.

Po drugiej stronie znajdują się objawy wygaszania. Wskazują one na upośledzenie czucia lub odruchów. Towarzyszy im zmniejszona siła mięśniowa i napięcie mięśniowe - hipotonia i hipotrofia.

Niektóre z objawów podrażnienia i wygaszenia w tabeli

Ból jest zlokalizowany w kręgosłupie, tj. w miejscu urazu. Bólowi towarzyszy upośledzenie ruchomości.

Jednak objawem podrażnienia korzenia jest również wyrzut do innej części ciała.

I to właśnie jako:

Objawy dermatomów czuciowych, które są zlokalizowane w miejscu unerwienia przez nerw. Czucie czuciowe oznacza ból i np. mrowienie, łaskotanie lub inne nieprawidłowe odczucia.

W tym przypadku dolegliwości są dobrze ograniczone. Różni się to od zespołu pseudoradikularnego.

Druga grupa to segmentalne objawy ruchowe. Przykładami są osłabienie mięśni, zmniejszone napięcie mięśniowe lub zmiany w odruchach.

W tabeli wymieniono niektóre zespoły korzeniowe według najczęstszego obszaru uszkodzenia

Diagnoza opiera się na wywiadzie i objawach klinicznych, a następnie badaniu fizykalnym. Postawa, postawa i chód są kompleksowo oceniane.

Przeprowadza je specjalista - neurolog, a w przypadku trudności współpracują ze sobą lekarz ogólny, neurolog, ortopeda, neurochirurg, fizjoterapeuta.

Do wykrywania stosuje się metody obrazowania:

• RTG
• TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA
• MRI
• EMG - elektromiografia

Diagnostyka różnicowa jest ważna, ponieważ problemy z plecami mogą wskazywać na inny problem.

Przykład:

• lumbago - ogólne określenie bólu w dolnej części pleców, bez podrażnienia nerwu kulszowego
• koksartroza - choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego
• choroby jamy brzusznej - wrzody, kolka żółciowa, zapalenie uchyłków, guzy
• choroby przestrzeni zaotrzewnowej - nerki, tętniak aorty brzusznej
• choroby ginekologiczne - u kobiet ciąża pozamaciczna, zapalenie, nowotwór
• półpasiec - nerwoból po zapaleniu opryszczkowym
• choroby naczyniowe
• choroby nowotworowe
• zapalenie w obrębie kręgosłupa
• uraz
• przyczyny psychologiczne

Obecność triady objawów, jak opisano w sekcji dotyczącej objawów, może pomóc w różnicowaniu. Alternatywnie, może to zależeć od ruchu, który nasila problem.

Objawy różnią się w zależności od miejsca występowania zaburzenia. Zwykle występuje miejscowy ból w kręgosłupie, jednak ból promieniuje do odpowiedniego obszaru unerwienia = rozprzestrzenia się w obrębie odpowiedniego dermatomu.

W przypadku zaburzeń kręgosłupa szyjnego może to być głowa, ramię lub cała kończyna górna. Oczywiście towarzyszą temu inne zaburzenia neurologiczne. Przykłady obejmują zaburzenia czucia, ale także zaburzenia mobilności lub osłabienie mięśni.

Jeśli problem występuje w okolicy lędźwiowej, to przenosi się na miednicę, pośladki i kończyny dolne, a nawet na palce.

Występuje zarówno miejscowy ból kręgosłupa, jak i strzelanie do niższych poziomów. Objawy neurologiczne wymienione powyżej są również powiązane.

Ból jest zwykle intensywny, ostry, piekący, rozdzierający lub nawet spazmatyczny. Nasila się przy niektórych ruchach, ale także przy napinaniu tłoczni brzusznej, na przykład podczas parcia na stolec, kaszlu i kichania. Ruchomość kręgosłupa jest również ograniczona.

Trudności występują jednostronnie, ale mogą być również obustronne. Zależy to również od stopnia uszkodzenia.

Ciężką postacią jest zespół ogona końskiego

Jest to poważny stan, który wynika z ucisku plątaniny nerwów - ogona końskiego. Rdzeń kręgowy przebiega przez kanał kręgowy mniej więcej do poziomu kręgów lędźwiowych od L1 do L2.

Zespół charakteryzuje się znacznym upośledzeniem funkcji motorycznych i czuciowych. Występuje upośledzenie na poziomie miednicy i narządów dna miednicy oraz kończyn dolnych.

Jest spowodowany przepukliną dysku w odcinku lędźwiowym kręgosłupa od kręgu L2 poniżej.

Objawy są zmienne i zależą od miejsca i zakresu ucisku. Występuje upośledzenie czucia w okolicy narządów płciowych i odbytu. Może objawiać się bólem w okolicy lędźwiowej z obustronnym lub jednostronnym wyrzutem do dermatomów.

Dysfunkcja ruchowa objawia się osłabieniem mięśni kończyn dolnych, a także dysregulacją zwieraczy i związanym z tym nietrzymaniem moczu i kału.

Istnieje ryzyko upośledzenia funkcji seksualnych.