Jak leczy się pochwicę? Pomocna może być zarówno psychoterapia, jak i leki.

Waginizm jest uleczalny, choć trudny do leczenia.

Leczenie jest możliwe z kilku perspektyw i polega na złagodzeniu lub wyeliminowaniu skurczu pochwy.

Przede wszystkim ważne jest znalezienie przyczyny. Problem może być spowodowany innymi chorobami, takimi jak choroby kręgosłupa, ginekologiczne, neurologiczne, urologiczne, a nawet żołądkowo-jelitowe.

Leczenie polega na badaniu ginekologicznym i psychoterapii.

Lekarz ginekolog może wyjaśnić Ci na czym polega zaburzenie i pokazać schemat anatomiczny. Zaleca się rozpoczęcie leczenia na początku, gdy problem dopiero się zaczyna, gdy się nie rozprzestrzenia i gdy rozwija się wstyd i słabe uczucia seksualne. Szczególnie we wczesnych etapach życia seksualnego.

Psychoterapia polega na uzyskaniu uczuć do mężczyzn, do seksu i własnej seksualności, własnego ciała, a następnie próbie zastosowania relaksacji w celu wyeliminowania fobii.

Leczenie polega na stopniowym i cierpliwym uwalnianiu się od skurczów. Zaczyna się od rozszerzania pochwy za pomocą rozszerzadeł. Rozszerzadła mają rozmiar od kilku centymetrów i grubość jak ołówek, później opuszek palca, mniejszy wibrator dopochwowy do największego rozszerzadła.

Obecnie w użyciu są już rozszerzadła silikonowe, które są delikatniejsze i wygodniejsze w użyciu. Taka procedura w leczeniu przynosi całkiem dobre efekty. Pomaga kobiecie rozluźnić się i przyzwyczaić do uczucia posiadania czegoś w pochwie.

Domowy trening rozciągania otworu pochwy za pomocą palców lub środków wspomagających może być wspomagany lubrykantami, żelami znieczulającymi lub podawaniem leków anksjolitycznych, które łagodzą niepokój. W terapii należy najpierw poradzić sobie z problemami, rozczarowaniami, napięciami, wahaniami nastroju i oczywiście miłością.

Inną opcją leczenia jest terapia par lub udział w grupowych sesjach psychoterapeutycznych, na których spotykają się kobiety z tym samym problemem.

W terapii par, zwanej też terapią Mastersa i Johnson, ważna jest relacja między partnerami, ich wzajemne przyciąganie, miłość, chęć i oczywiście wsparcie partnera oraz późniejsza motywacja i współpraca w gabinecie.

W tej terapii partnerzy koncentrują się na przytulaniu i relaksacji. Później, podczas przytulania i relaksacji kobiety, mężczyzna próbuje włożyć mały rozszerzacz, a ostatecznie większy. Wreszcie, podczas wyuczonego relaksu, partner stopniowo próbuje włożyć penisa do pochwy. Ta procedura ma średnio dobre wyniki, a większość kobiet osiąga orgazm podczas niej.

Odmowa, wstyd i zahamowania ze strony kobiety mogą spowolnić terapię. Niektóre kobiety mają trudności z rozmawianiem o swoich problemach z partnerem i terapeutą. Mogą również uważać słuchanie tego, co mówi terapeuta za niewygodne. Odmawiają kolejnych ćwiczeń z partnerem z powodu poczucia wstydu. Powoduje to różne nieporozumienia i późniejsze kłótnie, co negatywnie wpływa na kobietę.

Terapeuta wyjaśnia cały proces ćwiczeń, które mają być wykonywane w domu. Po kilku wizytach, gdy kobieta jest bardziej zrelaksowana, para omawia postępy w środowisku domowym. Dzielą się z terapeutą tym, czy odnieśli sukces. A także o wszelkich niepowodzeniach i dalszym rozwiązywaniu problemów oraz uczuciach, które towarzyszyły ćwiczeniom.

Zbierając informacje, często udaje się ustalić przyczynę, która wywołała problem, przynajmniej częściowo. Można spróbować ją wyeliminować.

W leczeniu waginizmu czasami potrzebne są leki, w zależności od stanu pacjentki i przyczyn, które go wywołały. Zawsze zaleca się stosowanie żelu nawilżającego, a przy niskim poziomie estrogenów podawanie hormonu estrogenu i terapię antydepresyjną.

Często pytasz, jak sobie pomóc w domowym zaciszu?

Cóż, przynajmniej spróbujmy.

Ważne jest, aby spróbować pogodzić się ze swoim ciałem, pozbyć się poczucia wstydu i ujawnić swoją seksualność partnerowi. Kiedy masz harmonijny związek, nie ma się czego wstydzić przed partnerem. Częścią terapii domowej jest zbadanie swoich intymnych części za pomocą lustra.

Ważne jest, aby się zrelaksować i użyć palców do rozciągnięcia wejścia do pochwy. Jest to bardziej długotrwały proces i wymaga czasu na ćwiczenia. Później do pochwy wprowadza się mały wibrator dopochwowy, aby rozszerzyć (rozciągnąć) wejście do pochwy.

Niektóre kobiety uważają, że rozmowa z lekarzem lub psychologiem na temat ich problemów seksualnych jest frustrująca.