Czym są brodawki i jak się przed nimi chronić (+ rodzaje brodawek)

Brodawki nie są szkodliwe i u większości osób pojawiają się przynajmniej raz w życiu.

Są one najczęściej spowodowane zakażeniem wirusem brodawczaka i występują zarówno u dorosłych, jak i u dzieci.

Istnieje kilka rodzajów brodawek. Każdy typ wirusa objawia się inaczej u ludzi. Mogą one występować jako brodawki zwykłe na skórze, brodawczaki na styku skóry i błon śluzowych lub kłykciny kończyste na narządach płciowych. Kłykciny kończyste są również związane z rakiem.

Brodawki niegenitalne często występują u dzieci i młodzieży na dłoniach, twarzy i stopach. Brodawki anogenitalne nie są powszechne u dzieci. Są one uważane za infekcje przenoszone drogą płciową.

Ta choroba skóry dotyka jedną na dziesięć osób.

Brodawki najczęściej występują na dłoniach, stopach, palcach, szyi, czasami na dłoniach i stopach jednocześnie, w okolicy narządów płciowych, we włosach, na twarzy, na nosie, pod pachami, ale także na innych częściach ciała i błonach śluzowych.

W większości przypadków nie są one bolesne i mogą nie powodować żadnych poważnych problemów. Czasami stanowią jedynie problem kosmetyczny. Nie wyglądają ładnie i mogą być nieprzyjemne dla niektórych osób.

Bolesne brodawki występują na wrażliwych obszarach, takich jak stopa lub opuszki palców. Na stopie powodują ból z powodu nadmiernego nacisku, a na palcach zaburzają zdolności motoryczne.

Większość brodawek jest zakaźna. Są one przenoszone przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą. Mogą być również przenoszone przez kontakt pośredni, na przykład przez zakażony ręcznik lub chodzenie na basen.

Do zarażenia konieczny jest bliski kontakt skóra do skóry. Infekcja jest przenoszona szybciej, jeśli skóra jest uszkodzona. Do zarażenia może również dojść, jeśli skóra jest mokra i styka się z szorstkimi powierzchniami, na przykład w basenach.

Brodawki są wywoływane przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Wirus brodawczaka ludzkiego infekuje komórki najwyższej warstwy skóry lub błon śluzowych i powoduje ich zmianę. Ta infekcja wirusowa skóry powoduje reakcję na skórze. Objawia się ona w postaci małych guzków skórnych, które tworzą brodawki.

Występują w dowolnym miejscu na ciele, najczęściej na dłoniach i stopach. Ich wielkość waha się od 1 mm do ponad 1 cm. Pojawiają się pojedynczo, jako dwie brodawki lub kilka brodawek w jednym miejscu. Wirusy te powodują następnie powolne namnażanie się komórek na górnej warstwie skóry. Namnażanie może być powolne lub, w niektórych przypadkach, szybkie.

Brodawki mogą utrzymywać się przez różny czas, od miesięcy do lat, lub goić się bez powstawania blizn.

Znanych jest ponad 100 różnych typów wirusa HPV. Brodawki są najczęściej wywoływane przez typy HPV 2, 3 i 4. Inne typy mogą powodować brodawki narządów płciowych, a nawet raka, najczęściej szyjki macicy.

Przyczyną brodawek jest zakażenie wirusem HPV.

Jest on przenoszony przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą, pośrednie przeniesienie z zakażonego miejsca lub możliwość przeniesienia od zakażonej matki podczas porodu.

Wirusy HPV dzielą się na typy skórne i śluzówkowe.

Skórne typy wirusów HPV są przyczyną powstawania brodawek.

Niektórzy ludzie mają jedną brodawkę, inni więcej. Zależy to również od ich odporności. Kiedy układ odpornościowy jest osłabiony, organizm nie może zwalczać brodawek. Dochodzi do masowego wysiewu większej liczby brodawek, które są już trudne do usunięcia.

Przeczytaj również:Co to jest HPV i szczepionka przeciwko HPV? Nie chodzi tylko o brodawki...

Pierwszą oznaką zakażenia jest pojawienie się brodawek w postaci pęcherzyków. Jest to charakterystyczny i najczęstszy objaw.

Pojawienie się brodawek może trwać kilka miesięcy. Objawia się powolnym powiększaniem się małej narośli, która przypomina wysypkę o tym samym kolorze skóry. Po kilku tygodniach zaczyna się nieco łuszczyć. Czasami nie powodują żadnych objawów i znikają bez leczenia.

Brodawki dzieli się na kilka rodzajów w zależności od ich objawów:

1. Brodawki zwykłe
2. Brodawki płaskie
3. Brodawki podeszwowe
4. Brodawki nitkowate
5. Brodawki łojotokowe
6. Brodawki zakaźne
7. Brodawki odbytu i narządów płciowych

1) Brodawki pospolite

Brodawki pospolite (Verruca vulgares) występują najczęściej u dzieci i młodzieży w wieku od 5 do 20 lat, czasami u osób w wieku 30 lat. Mają okrągły, wypukły kształt, średnicę od 1 mm do 1 cm i szaro-żółty kolor. Są szorstkie i twarde w dotyku. Czasami mogą być popękane z niewielkim złuszczaniem. Pęknięcia mogą być bolesne i krwawić. Mniejsze brodawki czasami rozwijają się wokół pierwszej brodawki.

Powiększają się one w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Najczęściej występują na rękach, dłoniach i wokół paznokci. Mogą rozprzestrzeniać się na inne części ciała. Zwykle znikają w ciągu 2 lat.

2) Brodawki płaskie - Verruca planae

Występują głównie u dzieci i młodzieży, bardzo rzadko u dorosłych.

Są mniejsze niż brodawki zwykłe, mają średnicę 1-4 mm, owalny kształt, różowawy, szarawy, żółtobrązowy, ciemnobrązowy, brązowoczerwony lub nieco inny kolor skóry.

Pojawiają się jako małe płaskie pęcherze o szorstkiej powierzchni z lekkim złuszczaniem.

Występują w dużych ilościach, najczęściej na głowie, szyi, grzbietach dłoni i kończynach.

Często swędzą. Szczególnie u dzieci łatwo się drapią. Mogą rozprzestrzeniać się na inne części skóry. Goją się samoistnie po miesiącach lub latach bez powstawania blizn.

3) Brodawki podeszwowe - Verruca plantaris

Występują powszechnie w populacji osób dorosłych. Pojawiają się na stopach, szczególnie w miejscach zwiększonego nacisku podczas chodzenia, takich jak pięta. Stopniowy nacisk na brodawkę powoduje jej wrastanie w głąb skóry, dlatego też zauważenie jej zajmuje więcej czasu.

Początkowo narośl jest płaska o gładkiej powierzchni, dopiero z czasem unosi się ponad poziom skóry, gdzie twardnieje i staje się bardziej szorstka.

Czasami wokół brodawki tworzy się stwardniały pierścień przypominający pęcherz. Czasami w środku brodawki pojawiają się małe ciemne kropki, spowodowane niewielkim krwawieniem. Dlatego po zadrapaniu pojawia się miejscowe lekkie krwawienie.

Ten rodzaj brodawek jest bardzo bolesny, a ból powoduje problemy z chodzeniem. Brodawki mogą występować w grupach. W takim przypadku nazywane są brodawkami mozaikowymi.

4) Brodawki nitkowate - Verruca filiformis

Brodawki nitkowate są powszechne u dorosłych, ale mogą również występować u dzieci. Występują w miejscach, gdzie skóra jest cienka i delikatna, zwłaszcza w okolicach oczu, rzęs i ust. Ich kształt jest wąski i owalny. Wystają ponad poziom skóry. Często są drapane i zniekształcane, zwłaszcza podczas golenia. Drapanie powoduje późniejsze krwawienie, a ich powierzchnia staje się twarda i skorodowana.

Ten typ szybko się rozprzestrzenia i mnoży w większe grupy.

5) Brodawki łojotokowe

Brodawki łojotokowe są znane jako rogowacenie łojotokowe lub brodawki starcze.

Nie są zakaźne, nie są wywoływane przez wirusy. Są to nienowotworowe narośla na skórze. Wyglądają jak tłusta, strupowata plama przylegająca do skóry. Mają okrągły lub owalny kształt. Mogą mieć rozmiar od 1 cm do kilku centymetrów. Ich kolor jest różny. Zwykle są ciemnobrązowe lub czarne. Zwykle nie wymagają leczenia.

Występują głównie w wieku około 40 lat, w dowolnym miejscu na ciele.

6. brodawki zakaźne

Brodawki zakaźne są wywoływane przez wirus proxivirus mollusi lub molluscum contagiosum. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt seksualny, intymny kontakt z zakażoną osobą. Brodawki mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele.

Czas od zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów może wynosić zaledwie tydzień lub nawet pół roku.

Brodawki zakaźne to małe różowobiałe woskowate narośla z niewielkim wgłębieniem w środku. Brodawki zakaźne wywołane przez mięczaka zakaźnego mają czerwonawy kolor i owalny kształt. Nie są bolesne, ale mogą podrażniać skórę i swędzieć. Ściśnięcie ich może spowodować przeniesienie infekcji i powstanie blizn.

7) Brodawki odbytu i narządów płciowych

Częstość występowania brodawek narządów płciowych wzrosła w ostatnich latach z powodu wczesnej aktywności seksualnej i zmiany partnerów seksualnych.

Osoba cierpiąca na wysiew brodawek narządów płciowych jest wysoce zakaźna w przenoszeniu choroby. Dużym ryzykiem jest seks oralny.

Od momentu zakażenia do pierwszego wysiewu może upłynąć od 6 tygodni do 2 lat, ale najczęściej są to 3-4 miesiące. Brodawki narządów płciowych często objawiają się pieczeniem, bólem, krwawieniem i swędzeniem.

Brodawki anogenitalne występują w miejscach zwiększonego stanu zapalnego, na styku błony śluzowej.

Dzielą się na:

• Condylomata acuminata występują w okolicy narządów płciowych i odbytu, w pachwinach w postaci małych narośli o czerwonawym lub białawym zabarwieniu.Powiększają się z czasem i tworzą kalafiorowate twory.W miejscach suchych mają białawy kolor.W miejscach wilgotnych są białawe na wierzchu, miękkie, mogą być śliskie, obrzęknięte, o nieprzyjemnym zapachu.U kobiet często występują na wargach sromowych i w pochwie.U mężczyzn na wewnętrznej stronie napletka.Ich wzrost jest szybki.
• Kłykciny płaskie występują w okolicy narządów płciowych, na szyjce macicy, błonach śluzowych jamy ustnej, ale także na języku. Są to białawe płaskie złogi. Na języku mogą mieć szorstki wygląd.
• Kłykciny olbrzymie przypominają guza, ale rzadko przekształcają się w raka. Zwykle są bardzo duże i uszkadzają otaczające tkanki. Często występują u osób z osłabioną odpornością.

Badanie i diagnozę przeprowadza lekarz specjalista, dermatolog, wenerolog.

Podczas diagnozowania lekarz koncentruje się na danych anamnestycznych. Uzyskuje informacje o tym, kiedy pojawiła się brodawka, jak szybko rosła, czy ma chropowatą powierzchnię, czy są na niej czarne kropki.

Różne rodzaje brodawek różnią się kształtem i rozmiarem, są też odpowiednio klasyfikowane.

Na podstawie kształtu, koloru i umiejscowienia brodawki dermatolog może dokładnie określić, jaki to rodzaj brodawki. Jeśli nie jest pewien, wykonuje się biopsję uzupełniającą. Podczas biopsji pobierana jest próbka tkanki i wysyłana do dokładnego badania.

Niektóre rodzaje brodawek występują na błonach śluzowych. 3% kwas octowy jest nakładany na błony śluzowe, aby poprawić ich widoczność i późniejszą diagnozę.

Wirus przenosi się z człowieka na człowieka poprzez bezpośredni kontakt lub przez zakażone przedmioty, takie jak ręczniki. Do zakażenia dochodzi przez zranioną warstwę skóry, w wyniku skaleczeń, zadrapań, urazów lub przez zmoczenie skóry. Mokra skóra jest bardziej przepuszczalna dla infekcji. Wirus musi przeniknąć do głębszej warstwy skóry, aby spowodować infekcję, a następnie rozwój zakaźnych brodawek.

Najbardziej zakaźne są osoby z jawnymi lub ukrytymi objawami.

Rozwój choroby zależy od wielu czynników, takich jak miejsce zakażenia, ilość zakaźnego ładunku, odporność i wrodzona podatność na infekcje HPV.

Jednak wraz z wiekiem częstość występowania brodawek zmniejsza się ze względu na odporność organizmu i rozpoznawanie wirusa, z którym organizm wcześniej się zetknął.

Brodawki nieseksualne są powszechne u dzieci i młodzieży.

Brodawki anogenitalne są bardziej powszechne u młodych ludzi, którzy prowadzą już życie seksualne. Rzadziej występują u dzieci. Mogą one wystąpić w wyniku przeniesienia wirusa z zakażonej matki podczas porodu na płód lub poprzez zakażenie od osoby z brodawkami, na przykład poprzez używanie tego samego ręcznika.

Okres inkubacji jest różny. Od zakażenia do pojawienia się brodawki może upłynąć od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Najbardziej podatne są osoby z osłabioną odpornością, alergicy, osoby cierpiące na egzemę.

Możliwe jest przenoszenie brodawek na inne części ciała. Kiedy drapiesz brodawkę, wirus dostaje się pod paznokieć. Może rozprzestrzeniać się w okolicy paznokcia lub rozprzestrzeniać się na inne części ciała. Jeśli ugryziesz brodawkę, może rozprzestrzeniać się wokół warg, ust.

Objawy i przebieg niektórych rodzajów brodawek różnią się kształtem, rozmiarem i kolorem. Ich przebieg może być zmienny. Niektóre mogą zniknąć samoistnie po kilku miesiącach, inne mogą utrzymywać się przez kilka lat. Mogą występować pojedynczo lub w dużych ilościach. Niektóre mogą być również bolesne.

Kurzajka najpierw pojawia się jako mały guzek na skórze. Jest miękki i początkowo niewidoczny, ponieważ nie znajduje się zbyt wysoko nad skórą. Początkowo guzek ten ma miękką i gładką powierzchnię. Później brodawka twardnieje, powierzchnia marszczy się i faluje, a brodawka przybiera swój typowy kształt. W tym samym czasie unosi się nieco ponad skórę. Dla każdego rodzaju brodawki wielkość wypukłości i bolesność w dotyku są wtedy indywidualne.

Kurzajka czy podbite oko?

Kurzajka czy podbite oko?

Jaka jest między nimi różnica?

Kurzajka rośnie do wewnątrz z dziurą w środku.

Brodawka natomiast wystaje ze skóry ku górze.

Rogowacenie to nagromadzenie martwego naskórka, żółtawego koloru, czarnego w środku. Występuje na podeszwach stóp, na piętach, po bokach palców.

Włókniaki to narośla skórne, które rosną w górę i są połączone ze skórą jedynie cienką łodygą. Często występują na szyi, pod pachami, na powiekach i w miejscach, w których ubrania często ocierają się o skórę, np. pod piersiami. Nie są chorobą wirusową i nie są zakaźne ani przenoszone.

Jak mogę chronić się przed ich przenoszeniem i nie rozprzestrzeniać ich?

• Nie należy dzielić się ręcznikami z członkami rodziny. Każdy członek rodziny powinien mieć własny ręcznik.
• Pod wspólnymi prysznicami należy nosić klapki i nie dzielić się z innymi butami ani skarpetkami.
• Nie drap brodawek ani nie próbuj ich usuwać w żaden sposób.
• Nie obgryzaj paznokci, nie wkładaj palców do ust ani nie gryź brodawek.
• Codziennie zmieniaj bieliznę i skarpetki.
• Nie szoruj brodawek gąbką ani ręcznikiem, aby uniknąć podrażnień i skaleczeń.
• Nie przypalaj brodawek.
• Zwiększ spożycie witamin C, E i B, aby wzmocnić odporność.

Brodawki w ciąży

Brodawki narządów płciowych są najczęstszym zagrożeniem dla matki i dziecka w czasie ciąży.

Podczas ciąży nie ma ryzyka przeniesienia wirusa na płód.

Płód może zarazić się dopiero podczas porodu, przechodząc przez zakaźny kanał rodny. W przypadku brodawek na innych częściach ciała ryzyko przeniesienia wirusa na płód jest mniejsze, a ryzyko przeniesienia wirusa podczas porodu praktycznie nie istnieje.

Zaleca się usunięcie brodawek narządów płciowych przed porodem. Leczenie domowe nie jest właściwym rozwiązaniem.

Kauteryzacja ciekłym azotem ze znieczuleniem miejscowym jest przede wszystkim przeprowadzana przez lekarza specjalistę.

Problemem są brodawki wewnętrzne, które muszą być kauteryzowane w znieczuleniu ogólnym. Jest to problematyczny zabieg.

Istnieje niebezpieczeństwo, jeśli brodawki urosną tak duże, że mogą zablokować kanał rodny. Ponadto wirus może przedostać się do krtani dziecka podczas porodu i spowodować trudności w oddychaniu.

W większości przypadków brodawki znikają z ciała matki po porodzie, ponieważ odporność organizmu zostaje wzmocniona.

Leczenie domowe

Martwisz się brodawkami i zastanawiasz się, jak je usunąć?

Oprócz leczenia zachowawczego różnymi produktami medycznymi, można również stosować leki homeopatyczne, zioła lub różne domowe przepisy. Istnieje kilka opcji. Jednak w przypadku leczenia domowego musisz mieć pewność, że jest to brodawka, a nie inna choroba skóry.

Nie ma gwarantowanego domowego lekarstwa na kurzajki, ale istnieje kilka interesujących procedur, które ludzie chwalą na forach internetowych.

Nakładanie skórki od banana na brodawkę każdej nocy przez tydzień może pomóc pozbyć się brodawek.

Podobnie na noc można stosować czosnek, który kroi się w plasterki i przykleja plastrem bezpośrednio na brodawkę. Inną metodą jest zmiażdżony czosnek, który wciera się w brodawkę i pozostawia na 4-5 godzin.

Pomóc może również cytryna i ocet.

Pokrój skórkę z cytryny na małe kostki, mniej więcej wielkości kurzajki, włóż je do słoika i zalej octem. Możesz również użyć 5% octu jabłkowego, upewniając się, że kostki są całkowicie pokryte octem. Przykryj słoik i pozostaw na 24 godziny. Tak przygotowaną skórkę możesz stosować do 48 godzin.

Posmaruj obszar wokół kurzajki kremem lub wazeliną, aby chronić go przed roztworem. Nałóż przygotowaną korę na kurzajkę w nocy. Pozostaw na noc. Nakładaj korę co noc, aż kurzajka ściemnieje i zmieni kolor na czarny. Po tym, jak stanie się czarna, poczekaj, aż kurzajka odpadnie. Nie odcinaj jej samodzielnie.

Zabieg ten jest odpowiedni w przypadku brodawek zwykłych, brodawek podeszwowych i brodawek na stopach.

Urynoterapia polega na pocieraniu brodawki moczem w godzinach porannych, aż zniknie. Leczenie to może trwać do dwóch tygodni. Jest odpowiednie dla brodawek podeszwowych i płaskich.

Soda oczyszczona Przygotuj papkę z sody oczyszczonej zmieszanej z wodą. Wetrzyj papkę w brodawkę i przykryj plastrem. Można go stosować w ciągu dnia lub na noc.

Można również luźno natrzeć kurzajkę cebulą lub użyć maści cebulowej. Do nacierania stosuje się również olej rycynowy.

Zioła na brodawki

Zioła są również pomocne w przypadku brodawek. Zioła zawsze były stosowane ze względu na ich działanie lecznicze.

Jaskółcze ziele jest doskonałym pomocnikiem w leczeniu brodawek. Sok ze świeżych kwiatów jaskółczego ziela wciera się w brodawki w postaci żółtego mleka. Można również użyć nalewki z jaskółczego ziela.

Inne opcje to użycie nalewki z arniki górskiej, soku z nagietka, olejku z drzewa herbacianego, aloesu.

W kilku przepisach ludowych wspomina się również o propolisie, który nakłada się na brodawkę, a następnie zakleja plastrem.

Należy jednak uważać na samoleczenie, nie każda roślina pomaga.

Jeśli nie wiesz, jak poradzić sobie z wyżej wymienionymi domowymi sposobami leczenia, ziołami lub naturalnymi produktami, powinieneś udać się do lekarza.