Leczenie parasomnii: leki, higiena snu i psychoterapia

Rozpoczynając leczenie parasomnii, najważniejsze jest prawidłowe zidentyfikowanie zaburzenia i zdiagnozowanie wszelkich chorób organicznych, neurologicznych lub psychiatrycznych, leków lub narkotyków, które mogą powodować parasomnie.

Ogólnie przyjęte strategie leczenia zarówno zaburzeń snu non-REM, jak i REM są następujące:

• Utrzymywanie nawyków tzw. higieny snu:
  • Regularny sen trwający od 7 do 9 godzin w ciągu nocy.
  • wyłączanie światła, telewizora i urządzeń elektronicznych
  • temperatura w sypialni powinna wynosić około 18-22 °C
  • unikanie kofeiny i wysiłku fizycznego na co najmniej kilka godzin przed snem
  • utrzymywanie regularnego rytmu snu i czuwania nawet w dni wolne, weekendy, święta i wakacje
  • unikanie spożywania alkoholu i narkotyków rekreacyjnych
  • regularne przyjmowanie leków przepisanych przez neurologa lub psychiatrę

Terapia zaburzeń snu innych niż REM:

Pacjentom cierpiącym na parasomnie non-REM zwykle nie przepisuje się leków.

Jeśli jednak lekarz zdecyduje się na leczenie farmakologiczne, leki z grupy benzodiazepin są zwykle pierwszym wyborem. Czasami można również stosować trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.

Niektóre osoby uważają, że bardzo pomocne są indywidualne podejścia psychologiczne, takie jak hipnoza, terapia relaksacyjna lub terapia poznawczo-behawioralna lub psychoterapia.

Terapia zaburzeń snu REM:

W leczeniu parasomnii snu REM lekiem z wyboru jest klonazepam, który podaje się około 30 minut przed snem. Jest to bardzo skuteczny lek. Około 79% pacjentów jest całkowicie wolnych od parasomnii, a 90% pacjentów odczuwa ulgę w zaburzeniach. Ważne jest jednak, aby przyjmować go regularnie każdej nocy. Parasomnie powracają niemal natychmiast po odstawieniu leku.

Innym alternatywnym lekiem jest melatonina, której zaletą jest doskonała tolerancja i prawie zerowa częstość występowania działań niepożądanych u pacjentów. Jednak jej skuteczność jest nieco niższa niż klonazepamu.

Środki ostrożności

Jednym z aspektów leczenia pacjentów z parasomniami są dobrze dobrane środki ostrożności, których nie należy lekceważyć.

Kilka porad dotyczących bezpieczeństwa przy łóżku

• usunięcie niebezpiecznych lub ostrych przedmiotów z sypialni
• bezpieczne małe lampki stołowe na stoliku nocnym
• umieszczenie podkładki lub materaca na podłodze pod łóżkiem, aby zapobiec obrażeniom w razie upadku
• zabezpieczenie ostrych krawędzi mebli przy łóżku
• woda na stoliku nocnym powinna znajdować się w plastikowej butelce lub plastikowym kubku
• alarmy w oknach i drzwiach, aby obudzić partnera, jeśli lunatyk je otworzy
• oddzielne łóżka, jeśli osoba cierpiąca na parasomnię jest agresywna, bije lub kopie podczas snu.

Leczenie parasomnii u pacjentów pediatrycznych

Parasomnie inne niż REM są powszechne u dzieci. Zaczynają się w okresie niemowlęcym i zwykle kończą się w okresie dojrzewania.

Leki są rzadko przepisywane dzieciom, jednak gdy są potrzebne, leczenie trwa krótko, zwykle od trzech do sześciu tygodni.

Lekami z wyboru, podobnie jak w przypadku dorosłych, są benzodiazepiny lub leki przeciwlękowe.