Leczenie: jak pozbyć się jąkania? Leki? Psychoterapia i ćwiczenia?

Leczenie jest kompleksowe (leczenie holistyczne).

Sukces leczenia zależy od tego, jak długo trwa zaburzenie mowy.

U dzieci możliwe jest całkowite wyleczenie jąkania; u dorosłych całkowite wyeliminowanie jąkania jest niepewne.

Leczenie wymaga współpracy, cierpliwości pacjenta i otoczenia.

Leczenie zależy od następujących faktów

• Jak bardzo dziecko się jąka
• Jak dziecko reaguje na jąkanie
• Jak jąkanie wpływa na życie dziecka
• Jak inni ludzie reagują na jąkanie dziecka
• Wiek dziecka

Leczenie dziecka w wieku przedszkolnym

Strategie bezpośrednie stosowane są w celu zmiany sposobu, w jaki dziecko się komunikuje.

Strategie pośrednie koncentrują się na sposobach ułatwienia komunikacji, na przykład spowolnieniu mowy, zadawaniu mniejszej liczby pytań.

Leczenie starszych dzieci i dorosłych

Leczenie skupia się na radzeniu sobie z jąkaniem poprzez redukcję napięcia.

Leczenie obejmuje psychoterapię i ćwiczenia.

Psychoterapia i terapia mowy

Pierwsze objawy pojawiają się u dzieci w wieku przedszkolnym. Zwykle przeraża to rodziców, wywołuje niepewność, niepokój, a nawet złość.

Dlatego rodzice potrzebują psychoterapii lub wsparcia psychologicznego, aby nie przenosić swojej niepewności i strachu na dziecko.

Dzieci z predyspozycjami genetycznymi lub łagodnym zespołem dysfunkcji mózgu nie są zbyt odporne na stres. Silny stres lub stresujące sytuacje mogą wywołać u nich jąkanie.

U małych dzieci leczenie odbywa się w formie zabawy.

Dzieci w wieku szkolnym często cierpią z powodu dokuczania i naśladowania w grupach, co utrudnia im dopasowanie się do rówieśników.

Pomoc rodziców

Nie stresuj dziecka i nie wymagaj, aby zawsze mówiło dokładnie i poprawnie. Mówienie powinno być przyjemne i zabawne.

Korzystaj z komunikacji rodzinnej, na przykład podczas posiłków. Usuń wszelkie rozpraszacze, takie jak radio, telewizja.

Unikaj krytyki i poprawiania podczas komunikacji dziecka, nie przypominaj mu o wzięciu głębokiego oddechu lub szybkim mówieniu, aby nie obniżyć jego poczucia własnej wartości.

Nie zmuszaj dziecka do komunikowania się, gdy zbytnio się ociąga, np. gdy jest zmuszane do odpowiedzi. Spróbuj użyć innej formy, w której nie ma potrzeby zbytniego komunikowania się.

Nie przerywaj komunikacji dziecka i nie zmuszaj go do ciągłego powtarzania słów.

Nie każ mu myśleć przed wypowiedzią.

Zapewnij przyjemną i spokojną atmosferę w domu.

Komunikuj się powoli i wyraźnie z dzieckiem i innymi członkami rodziny w jego obecności.

Pozwól dziecku dokończyć myśl.