Kardiomiopatia: co to jest, objawy, przyczyny w dzieciństwie i wieku dorosłym?

Kardiomiopatia to nazwa grupy chorób wpływających na mięsień sercowy.

Myocardium = mięsień sercowy.
Cardio = odnoszący się do serca, kardiologiczny.
Myo = odnoszący się do mięśnia, mięśniowy.
Patia = końcówka oznaczająca chorobę.

Choroby te dzielą się na kilka postaci. Każda z nich może mieć inną przyczynę. Każda z nich objawia się innymi objawami i wymaga innego leczenia.

W kardiomiopatii dochodzi do powiększenia serca.

Zagęszczona tkanka ma inne właściwości, a jej elastyczność nie spełnia wymagań.

Zmiany chorobowe wpływają również na układ przewodzący serca, prowadząc do zaburzeń rytmu serca. Są one również znane jako arytmie.

Serce jest pompą, która pompuje krew do ludzkiego ciała przez całe życie.

Gdy dopływ krwi zostaje zakłócony, najbardziej cierpi mózg i samo serce. Oczywiście inne komórki, tkanki i narządy również są dotknięte. Gdy krążenie krwi zostaje nagle przerwane, a serce przestaje działać jako pompa, dochodzi do utraty przytomności, zatrzymania oddechu, a po kilku minutach do śmierci.

Najczęściej zadawane pytania:
Co to jest kardiomiopatia i dlaczego występuje?
Co to jest postać przerostowa, rozstrzeniowa, restrykcyjna, stresowa lub alkoholowa?
Jak się objawia i jak się ją leczy?
Odpowiedzi na te pytania i inne interesujące informacje można znaleźć w artykule.

Mięsień sercowy = mięsień sercowy

Serce pompuje krew w całym organizmie i robi to nieprzerwanie przez całe życie.

Mięsień sercowy jest najgrubszą warstwą ściany serca. Poruszając się regularnie, mięsień zapewnia pompowanie krwi do organizmu i zasysanie jej z powrotem.

Podczas skurczu krew jest wyrzucana do aorty. Faza ta nazywana jest skurczem.

Rozluźnienie mięśnia sercowego zapewnia następnie ponowne wchłanianie krwi z żył głównych z powrotem do serca. Faza ta określana jest jako rozkurcz.

Najsilniejsza warstwa mięśnia znajduje się w lewej komorze serca.
Lewa komora napędza krew do aorty, a tym samym do całego ciała.
Musi zatem pokonać najwyższe ciśnienie.
Umożliwia to transport natlenionej krwi z serca do ciała.

Mięsień sercowy składa się z komórek mięśniowych zwanych kardiomiocytami. Jest to połączenie mięśni prążkowanych i gładkich.

Chociaż zawiera on rodzaj włókien mięśni prążkowanych, jego funkcji nie można kontrolować siłą woli. Autonomiczny układ nerwowy wpływa na częstotliwość.

Układ współczulny przyspiesza, a przywspółczulny spowalnia pracę serca.

Rzeczywista kontrola skurczu i rozluźnienia mięśnia jest zapewniana przez własny system transmisji serca. Gdy system ten działa nieprawidłowo, występują różne zaburzenia rytmu serca.

Podobnie jak wszystkie komórki w ludzkim ciele, komórki serca muszą być dotleniane i zaopatrywane w składniki odżywcze. Krew przepływa do nich przez naczynia krwionośne znane również jako tętnice wieńcowe lub tętnice wieńcowe.

Jeśli dopływ tlenu i składników odżywczych zostanie zakłócony, dochodzi do choroby wie ńcowej lub zawału mięśnia sercowego, w zależności od stopnia ograniczenia lub zablokowania dopływu krwi do mięśnia.

Warstwy i powłoki serca:
Wewnętrzna warstwa serca = wsierdzie
Wsierdzie jest wewnętrzną wyściółką jam serca. Tworzy również zastawki serca.
Środkowa warstwa = mięsień sercowy.
Zewnętrzna warstwa serca = nasierdzie.
Worek, w którym zamknięte jest serce = osierdzie.

+

Serce ma 4 jamy:
Prawy przedsionek - wejście do żył głównych i odpływ natlenionej krwi z organizmu
Prawa komora - odpływ krwi do płuc, gdzie jest ponownie natleniana
Lewy przedsionek - wejście natlenionej krwi z powrotem do serca
Lewa komora - odpływ natlenionej krwi do aorty, a tym samym do całego organizmu

Lewa komora ma około trzy razy większą masę mięśniową niż prawa komora.

W dalszej części tego artykułu dowiesz się:
Co to jest kardiomiopatia i jak się ją dzieli.
Nagła śmierć u sportowców i młodych ludzi.
Dlaczego występuje kardiomiopatia.
Jakie są objawy i dostępne metody leczenia.

Bliższe spojrzenie na kardiomiopatię

Kardiomiopatia to choroba mięśnia sercowego, której przyczyną jest zmiana wielkości serca.

Ta zmiana chorobowa powoduje zmianę funkcjonalności mięśnia sercowego i układu przewodzącego. Ma to negatywny wpływ na funkcję serca jako pompy, a także na rytm serca.

Oprócz arytmii serca istnieje ryzyko niewydolności serca.

Kardiomiopatia dzieli się na pierwotną i wtórną.

Pierwotna nie ma znanej przyczyny.
Wtórna jest specyficzną chorobą o znanej przyczynie.

Kardiomiopatia jest również określana skrótem KMP.

Kardiomiopatie dzielą się na kilka typów, jak pokazano w poniższej tabeli

Nagła śmierć u młodych ludzi i sportowców

Śmierć u młodej osoby może być pierwszym objawem wcześniej nieokreślonej wady serca.

Fakt, że wcześniej zdrowa osoba doświadcza zawrotnej zmiany stanu zdrowia aż do śmierci, jest druzgocący.

Jest to w dużej mierze spowodowane nierozpoznaną kardiomiopatią przerostową lub arytmogenną dysplazją prawej komory serca i innymi przyczynami.

Ciężkie, złośliwe zaburzenie rytmu serca
=
częstoskurcz komorowy
→
przechodzi w migotanie komór.

Te dwa zaburzenia rytmu są przyczyną braku wypełnienia serca krwią i odpływu krwi z serca.

Serce przestaje działać jako pompa.
Bez natychmiastowej pomocy,
defibrylacji i
resuscytacji, następuje śmierć.

Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na wszelkie zapaści u młodych ludzi, zwłaszcza podczas uprawiania sportu lub zwiększonego wysiłku fizycznego.

Ważne jest wczesne rozpoznanie znaków ostrzegawczych.

Objawy alarmowe:

• utrata przytomności, zapaść, omdlenie, zasłabnięcie
  • Około 18% ma przyczynę sercową
  • szybki powrót świadomości w ciągu 20 sekund
    • nieskomplikowane omdlenie jest dobrym objawem
• utrzymujące się zaburzenia świadomości - utrata przytomności
  • gdy osoba nie odzyskuje przytomności
• drgawki ciała u osoby, która nie jest leczona z powodu padaczki
  • wystąpienie drgawek po utracie przytomności
  • w padaczce, zwykle w tym samym czasie co utrata przytomności
• trudności w oddychaniu lub jego brak
  • chrząkanie
  • oddychanie przez sapanie - oddychanie jak ryba
  • nieregularne i nieefektywne oddychanie
• przebarwienia skóry twarzy i warg
  • szare przebarwienia
  • kolor od niebieskawego do fioletowego
  • nieprawidłowe działanie serca

Uwaga:
Pomiar pulsu może dać błędny wynik.
Ratownik może wyczuć swój własny puls!
A nie puls poszkodowanego.

Pytasz:

Jak postępować?

Postępujemy w następujący sposób:

1. Bezpieczne podejście.
2. Sprawdzenie przytomności - głos, dotyk.
3. Brak reakcji?
4. Wezwać pomoc
   • Operator ratunkowy zadaje pytania
   • Odpowiedzieć na nie
   • Doradzi, co zrobić w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia.
5. Sprawdź oddech
6. Nie oddycha normalnie?
7. Jego klatka piersiowa i jama brzuszna nie unoszą się
8. Udrożnij jego drogi oddechowe
   • Przechyl głowę.
9. Nadal nie oddycha normalnie?
10. RKO
    • Uciśnięcia klatki piersiowej na głębokość 5-6 cm
    • 100 razy na minutę
    • Środek klatki piersiowej
    • Czy ratownik przeszedł kurs pierwszej pomocy?
      • + Oddychanie usta-usta
      • Stosunek 30 uciśnięć klatki piersiowej do 2 wdechów - 30:2
      • Wdech trwa około 1 sekundy
    • Jeśli ratownik nie posiada kursu pierwszej pomocy, wykonuje tylko uciśnięcia klatki piersiowej!
11. W przypadku dzieci pierwsze oddechy to - w każdym przypadku!
    • 5 początkowych oddechów
    • Następnie uciśnięcia klatki piersiowej do około jednej trzeciej wysokości.
    • U dzieci najczęstszą przyczyną zatrzymania oddechu jest zatrzymanie krążenia.

Pamiętaj:
U dzieci 5 pierwszych oddechów, a następnie uciśnięcia klatki piersiowej.
Nie masz kursu pierwszej pomocy? = "TYLKO" uciśnięcia klatki piersiowej.
100 razy w ciągu 1 minuty.
NIE stracisz przez resuscytację.
Złamane żebra się zagoją.
Śmierć jest nieodwracalna.
Dlatego nawet niedoskonała resuscytacja jest LEPSZA niż nierobienie NIC!

Wczesna defibrylacja jest ważna, gdy rytm serca jest zaburzony.
Można to opisać jako zresetowanie układu przewodzącego serca.
Defibrylacja powinna przywrócić normalną funkcję rytmu serca.

Zautomatyzowane defibrylatory zewnętrzne, w skrócie AED, są używane do defibrylacji w miejscach publicznych.

Są one dostępne w niektórych miejscach publicznych:
stacje
stadiony
hale sportowe
centra handlowe
miejsca pracy
Są one oznaczone białym sercem z błyskawicą na zielonym polu.

ALE...

W niektórych przypadkach wada zostaje przypadkowo wykryta przed wystąpieniem pierwszych objawów lub pierwsze objawy są mniej nasilone, takie jak kołatanie serca.

W takim przypadku można zdecydować się na profilaktyczne wszczepienie kardiowertera-defibrylatora u osoby z grupy ryzyka. Inną metodą leczenia jest ablacja cewnikowa, która przerywa patologiczne przewodzenie impulsów przez serce i zapobiega rozwojowi arytmii.

Przyczyny kardiomiopatii są zróżnicowane. W niektórych przypadkach nigdy nie udaje się znaleźć dokładnej przyczyny. W takim przypadku mówi się o kardiomiopatii pierwotnej.

Drugą grupą są kardiomiopatie wtórne. Są to specyficzne formy choroby, które wymieniono w powyższej tabeli. Ich przyczyny są zazwyczaj różne.

Tabela przedstawia rozkład przyczyn w zależności od postaci CVD

Ciekawostka:
W normalnych warunkach grubość mięśnia lewej komory wynosi około 12 milimetrów.
W kardiomiopatii przerostowej może wynosić nawet 60 milimetrów.

W jakim wieku występuje?

Kategoria wiekowa nie jest dokładnie określona. Choroba może rozwinąć się u dzieci, młodzieży i dorosłych.

Każda postać kardiomiopatii może mieć inne objawy, ale może też przebiegać bezobjawowo.

W niektórych przypadkach poważne problemy z sercem pojawiają się jako pierwsze. Przykładem może być zaburzenie rytmu serca objawiające się kołataniem serca.

Najpoważniejszym pierwszym objawem może być również nagła śmierć. Informacja ta ma szczególny wydźwięk w przypadku śmierci młodego sportowca.

W tym przypadku szczególnie istotne są dwie formy kardiomiopatii:

• arytmogenna dysplazja prawej komory (ang.
• kardiomiopatia przerostowa

Są to kardiomiopatie bezobjawowe, które nie są diagnozowane aż do tego momentu. Czynnikiem wyzwalającym jest wysiłek fizyczny.

Oznacza to, że nie można dokładnie podsumować objawów kardiomiopatii. Czasami kardiomiopatia nie objawia się wcale, innym razem ma typowe objawy problemów z sercem.

Szczególnie dramatyczne są stany z utratą przytomności i zaburzeniami oddychania, jak opisano na początku artykułu w części dotyczącej śmierci osób młodych i sportowców.

Spośród objawów ogólnych mogą wystąpić np:

• zmęczenie i osłabienie
• omdlenie, zapaść, omdlenie
• zwiększone zmęczenie i zmniejszona wydajność
• zawroty głowy
• obrzęk, początkowo nóg, kostek, a później wyższych partii ciała
• zaburzenia rytmu serca, nieregularne bicie serca, kołatanie serca
• duszność
• ból w klatce piersiowej

Początkowo objawy mogą pojawić się tylko przy bardziej intensywnej aktywności fizycznej. W zależności od stopnia i zakresu wymaganego wysiłku, poziom wysiłku zmniejsza się. Poważne uszkodzenie mięśnia sercowego wystąpi nawet przy minimalnym wysiłku.

+

Dysproporcja w wielkości jam serca prowadzi do powstawania zakrzepów krwi (skrzeplin). Podobnie jak w przypadku arytmii serca.

Przyczyną jest upośledzony przepływ krwi. Ryzyko polega na wydaleniu skrzepów z serca do organizmu. Poważnym powikłaniem jest udar mózgu.

Zakrzep w sercu → jego uwolnienie → zator →
ryzyko zablokowania naczynia krwionośnego w innej części ciała → embolizacja

Częstą przyczyną krwawienia w mózgu jest skrzeplina przemieszczona z serca. Przykładami są również migotanie przedsionków, wady zastawkowe i inne.

Serce sportowca

Serce jest w stanie przystosować się do długotrwałego obciążenia i aktywności sportowej, dlatego u sportowców, a zwłaszcza u osób uprawiających sporty elitarne, często dochodzi do jego powiększenia.

Jest to również hipertrofia.

Zwykle jest to wzrost grubości komory serca do 13 milimetrów.

Podaje się, że grubość mięśnia sercowego wynosi zwykle do 12 milimetrów.

Alternatywnie...

Istnieje również szara strefa. Jest to pogrubienie mięśnia do 15 milimetrów. W tym przypadku wymagane są dalsze badania i monitorowanie.

Diagnoza koncentruje się na historii choroby i obrazie klinicznym, tj. objawach choroby. W zaawansowanych stadiach choroby zwykle występują objawy wskazujące na przyczynę sercową.

Oprócz badania fizykalnego konieczne są oczywiście inne szczegółowe badania.

Przykładem jest EKG, czyli zapis aktywności elektrycznej serca. Wykrywane są również wszelkie arytmie i określany jest specyficzny wzór EKG. Przydatny może być 24-godzinny zapis, tj. holter EKG.

Echokardiografia (badanie serca za pomocą ultradźwięków) może określić wymiary serca, jego jamy i pogrubienie ściany mięśnia sercowego, powiększenie komór serca, stan zastawek i inne parametry.

Aby wykluczyć zmiany strukturalne, można wykonać MRI (rezonans magnetyczny), a w celu wykrycia choroby wieńcowej i jej miażdżycy dodaje się również koronarografię.

W ramach podstawowej diagnostyki wykonywane są zdjęcia rentgenowskie, tomografia komputerowa, badania płuc i serca, pobierane są próbki krwi do badań laboratoryjnych. Oczywiście mierzone jest ciśnienie krwi, tętno i jego regularność. W razie potrzeby wykonywane są badania genetyczne.

Powiększenie serca może przebiegać bezobjawowo, zwłaszcza w początkowym okresie. Bezobjawowy przebieg jest przerywany sporadycznymi trudnościami, zwłaszcza podczas wysiłku.

Przykładami są kołatanie serca, zwiększone zmęczenie lub zawroty głowy i uczucie omdlenia.

Wyższe poziomy wysiłku fizycznego i mechanizmy prowokacji początkowo powodują łagodniejsze trudności, jednak z czasem objawy mogą pojawić się również po umiarkowanym wysiłku.

Rozwija się niewydolność serca.

Stany, w których po pełnym zdrowiu następuje szybkie ostre pogorszenie, stanowią wysokie ryzyko dla zdrowia i życia. Szczególnie ryzykowne są zaburzenia rytmu serca, które mogą prowadzić do utraty przytomności, niewydolności oddechowej, a nawet śmierci.

W poniższej tabeli wymieniono niektóre objawy występujące w kardiomiopatii rozstrzeniowej lub przerostowej.

A...

Występuje również obrzęk kończyn dolnych. Rozwija się on z czasem i w zależności od stopnia zajęcia serca. Postępuje coraz wyżej, od nóg, przez kostki i podudzia, aż do ud i brzucha. Może być oznaką przewlekłej niewydolności serca.

Osoby ze zdiagnozowaną kardiomiopatią są również narażone na ryzyko wystąpienia złośliwej arytmii = poważnego zaburzenia rytmu serca. Przykłady obejmują częstoskurcz komorowy i migotanie komór.