Jak leczyć alergiczny katar sienny? Leki, immunoterapia i przestrzeganie zaleceń terapeutycznych
1) Eliminacja alergenu.
Podstawą skutecznego leczenia kataru siennego jest dobra współpraca pacjenta, na którą składa się proaktywne podejście, przestrzeganie reżimu i modyfikacja stylu życia.
Przestrzeganie indywidualnych środków jest bardzo ważne, zwłaszcza zapewnienie wolnego od kurzu środowiska w domu lub zminimalizowanie narażenia na alergizujące pyłki.

Zalecane są następujące środki:
- Zaleca się ograniczenie ćwiczeń na świeżym powietrzu w okresach największego pylenia.
- Regularne monitorowanie sytuacji związanej z pyłkami w danym regionie (biuletyn pyłkowy).
- Nosić maski przeciwpyłowe, oddychać bardziej przez nos niż przez usta i nosić ochronę oczu (okulary sportowe) podczas uprawiania sportu na świeżym powietrzu.
- Weź prysznic, umyj włosy i twarz oraz zmień ubranie po każdym powrocie z aktywności na świeżym powietrzu.
- Nie zostawiaj ubrań noszonych na zewnątrz w sypialni.
- Najlepszą porą na przebywanie na zewnątrz jest czas po deszczu.
- Używaj siatek przeciwpyłowych w mieszkaniach i domach.
- Używaj oczyszczaczy powietrza w domu.
- Jednym ze skutecznych środków przeciwpyłowych jest zwiększona higiena nosa (regularne płukanie).
- Dla alergików bardzo korzystne są pobyty nad morzem i w uzdrowiskach, rehabilitacja, terapia w jaskiniach.

2) Swoista immunoterapia alergenowa (odczulanie, odczulanie)
Swoista immunoterapia alergenowa stosowana jest w celu wpływania na reakcję alergiczną. Wywołuje stan tzw. tolerancji alergenowej. Ta metoda leczenia polega na długotrwałym podawaniu zmodyfikowanego alergenu.
W wyniku leczenia dochodzi do złagodzenia objawów kataru siennego, a także zmniejszenia ryzyka wystąpienia powikłań.
3. farmakoterapia
W praktyce w leczeniu kataru siennego stosuje się następujące produkty:
1) Leki przeciwhistaminowe
Leki przeciwhistaminowe są najczęściej stosowaną grupą leków w leczeniu kataru siennego. Są one stosowane w celu tłumienia objawów alergicznych. Mają również działanie profilaktyczne. Są one dostępne na rynku w doustnych lub miejscowych postaciach dawkowania (krople do nosa i oczu).
W praktyce stosuje się następujące leki:
- leki przeciwhistaminowe drugiej generacji nie powodujące sedacji (cetyryzyna, loratadyna)
- leki przeciwhistaminowe trzeciej generacji (desloratadyna - aktywny metabolit loratadyny, lewocetyryzyna - izomer cetyryzyny)
- nowsze leki przeciwhistaminowe (feksofenadyna)
- tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej zawierające loratadynę, desloratadynę, feksofenadynę
- miejscowe leki przeciwhistaminowe (leki obkurczające naczynia krwionośne nosa, lewokabastyna, azelastyna).
2) Kortykosteroidy
Kortykosteroidy są stosowane profilaktycznie i długoterminowo, szczególnie w okresie przed rozpoczęciem sezonu pylenia. Ich początek działania jest powolny. Z tego powodu nie są one stosowane do natychmiastowego łagodzenia objawów.
Są one dostępne na rynku w postaci miejscowej (krople do nosa). Krople do nosa są stosowane w przypadku umiarkowanego do ciężkiego kataru siennego. Stosuje się je 1 do 2 razy dziennie.
Kortykosteroidy stosowane miejscowo obejmują:
- beklometazon
- budenozyd
- mometazon
- flutikazon
3. kromony
Kromony są stosowane w profilaktyce alergii. Ich zaletą jest to, że są odpowiednie również dla dzieci. Mechanizm działania kromonów polega na stabilizacji błon komórkowych komórek tucznych, które następnie mają większe trudności z uwalnianiem mediatorów stanu zapalnego.
Na rynku dostępny jest produkt zawierający substancję leczniczą kromoglikan sodu, która zapobiega uwalnianiu substancji (histaminy i wielu innych substancji) odpowiedzialnych za wywołanie reakcji alergicznej. Ma również działanie przeciwzapalne i przeciwalergiczne.
4) Leki zmniejszające przekrwienie
Leki zmniejszające przekrwienie charakteryzują się wyraźnym wpływem na drożność nosa. Ważne jest, aby wiedzieć, że ich stosowanie przez ponad 10 dni może prowadzić do rozwoju polekowego nieżytu nosa.
W praktyce stosuje się następujące leki:
- dimetinden
- fenylefryna
- nafazolina
- ksylometazolina
- oksymetazolina
- tetryzolina
