Koszmary senne: dlaczego występują i jak je powstrzymać? A co z dziećmi?

Koszmary to intensywne, negatywne i nieprzyjemne sny, które towarzyszą przebudzeniu ze snu. Podczas snu osoba może się poruszać, szybko oddychać, pocić się.

We śnie wydaje różne dźwięki, takie jak krzyk, płacz lub rozmowa.

Osoba budzi się wielokrotnie podczas koszmaru. Następnie budzi się, może być lekko zdezorientowana, zdezorientowana. Pamięta sen. Wywołuje silne negatywne emocje. Może mieć niewłaściwy wpływ, powodując lęk przed snem, a tym samym bezsenność.

Najczęściej ta forma nieprzyjemnych snów występuje w dzieciństwie.

Jednak koszmary mogą utrzymywać się w wieku dorosłym. Wykazano, że cierpią na nie osoby o temperamencie neurotycznym. Koszmary występują podczas części REM snu, głównie w drugiej połowie nocy.

Koszmary senne podlegają diagnozie zaburzeń snu. Zaburzenia snu (parasomnie) objawiają się automatycznymi ruchami, różnymi emocjami lub zaburzeniami zachowania podczas zasypiania, snu lub czuwania.

Słowo ćma pochodzi od germańskiego mar, co można przetłumaczyć jako fantom.

Parasomnie w dzieciństwie są bardzo powszechne, ale są to przejściowe zaburzenia snu, które nie mają podłoża neurologicznego ani psychiatrycznego.

Poniższa tabela przedstawia klasyfikację parasomnii

Jak widać w tabeli, koszmary senne są klasyfikowane jako zaburzenia snu REM. W dużej mierze powstają one w wyniku jakiegoś problemu neurologicznego lub psychiatrycznego. Mogą być również spowodowane stresem lub lekami. Może to nie być prawdą w dzieciństwie.

Co wiemy o śnie?

Sen dzieli się na fazę non-REM (ortodoksyjny, zsynchronizowany sen) i fazę REM snu.

Fazy snu występują naprzemiennie w ciągu nocy.

REM jest skrótem od szybkich ruchów gałek ocznych, a termin non-REM pochodzi od angielskiego skrótu non-rapid eye movement.

Podczas snu następuje spadek funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Przypomina on stan nieświadomości, ale jest oceniany raczej jako zmieniony stan niż zaburzenie percepcji. Jest to okresowy stan odpoczynku, który jest ważny dla regeneracji organizmu. Niedobór snu może być wynikiem problemów zdrowotnych.

Fazy non-REM i REM występują naprzemiennie w ciągu nocy. Zsynchronizowany sen składa się z 4 faz. Okres REM zajmuje około 25% czasu snu. Podczas pierwszej fazy non-REM sen jest najłatwiejszy do wybudzenia, a najgłębszy sen występuje podczas czwartej fazy.

Non-REM przechodzi w REM po około 90-110 minutach.
Przebudzenie następuje głównie w fazie REM.

Jakość snu zmienia się przez całe życie. Wraz z wiekiem zmniejsza się głębokość i potrzeba snu, jest on gorszej jakości. W dzieciństwie sny są przeżywane bardziej intensywnie i emocjonalnie.

Sen to...

Śnienie jest stanem postrzegania różnych wrażeń wzrokowych, słuchowych, a także innych wrażeń zmysłowych. Są one tworzone w mózgu podczas snu. Różna literatura stwierdza, że podświadomy umysł kształtuje sny na podstawie naszego nastroju, emocji, myśli. Sny mogą pokazywać stłumione pragnienia, emocje i uczucia.

Sugeruje się, że prawie wszyscy ludzie mają sny, jednak mogą nie pamiętać ich treści. Opracowano nawet różne interpretacje tego, co sen oznacza przez swoją treść. Sny, które pamiętamy, śnią się w fazie REM. Te, które powstają w fazie non-REM, nie są zapamiętywane.

Dlaczego dana osoba ma koszmary? Ich pochodzenie nie jest w pełni zrozumiałe. Ich przyczyną może być strach, nadmierny stres, brak snu. W wieku dorosłym pojawiają się w wyniku choroby somatycznej (fizycznej) lub zaburzeń psychicznych (psychologicznych). Ale także pod wpływem narkotyków, alkoholu lub narkotyków.

Co może wpływać na sen:

• Rutyna przed snem
  • jedzenie, zwłaszcza ciężkie
  • media i oglądanie telewizji
  • gry wideo
• środowisko
  • miejsce do spania
  • zapach i odór, gdzie zapach może być kojący dla snu, a nieprzyjemne zapachy mogą przeszkadzać
  • środowiska, które są zbyt ciepłe lub zbyt zimne
• traumatyczne doświadczenia
• silny, długotrwały stres
• leki
• alkohol i narkotyki
• choroby somatyczne, tj. fizyczne
• ludzka psychika
  • neurotyczny charakter
  • lęk
  • zaburzenie depresyjne

Koszmary senne w dzieciństwie

Koszmary senne są szczególnie rozpowszechnione w dzieciństwie, ale w tym przypadku jest to przejściowe zaburzenie snu. Nie jest ono wynikiem choroby neurologicznej lub psychologicznej, jak w wieku dorosłym. Według doniesień, szczyt ich występowania przypada głównie na wiek przedszkolny.

Narkolepsja to kolejny przykład zaburzenia snu.

Często występuje w tym samym czasie, co strach dziecka przed ciemnością. Małe dzieci nie zdają sobie jeszcze sprawy, że jest to sen, a nie rzeczywistość. Dopiero starsze dzieci w wieku przedszkolnym są w stanie odróżnić, że ten nieprzyjemny sen nie jest prawdziwy.

Podobnie jak dorosły, dziecko przetwarza swoje doświadczenia z dnia podczas snu. Dlatego te intensywne negatywne sny mogą być wynikiem ich nastroju, emocji, uczuć, myśli lub obaw. Oczywiście zmiany w rodzinie i znaczny stres mogą również mieć negatywny wpływ.

Przykładami przyczyn najgorszych koszmarów w dzieciństwie mogą być nieporozumienia między rodzicami, kłótnie i rozwód. Ale także rozpoczęcie pracy przez matkę, a nawet narodziny rodzeństwa. Często są one reakcją na silny stres lub traumatyczne przeżycie. Może to być wypadek samochodowy, upadek ze złamaniami. Ale koszmary nie muszą mieć oczywistej przyczyny.

Intensywne śnienie na jawie może być również wynikiem nieprawidłowej rutyny przed snem dziecka. Dobrym przykładem jest oglądanie nieodpowiedniego filmu i przeżywanie negatywnych emocji tuż przed snem. Może to być nawet czytanie i opowiadanie przerażających bajek przed zaśnięciem.

Złe sny mogą również powodować inne problemy

Jeśli dana osoba ma złe sny zbyt często, może to mieć negatywny wpływ na ciało i psychikę. Stwierdzono, że osoby z zaburzeniami snu są pięć razy bardziej narażone na zaburzenia depresyjne. Ponadto osoba ma problemy z bezsennością, zmęczeniem, niepokojem. Towarzyszą temu bóle głowy i inne problemy fizyczne.

Ludzie najczęściej opisują koszmary senne jako...

Ludzie najczęściej opisują różne koszmary senne. W niektórych przypadkach ten sam sen powtarza się jako powracający koszmar senny. Czasami jest to raz w tygodniu, ale także z mniejszą lub większą częstotliwością. Szacuje się, że koszmary senne dotykają 5-6 procent światowej populacji.

Ludzie opisują koszmary jako:

• spadanie, przewracanie się
• bycie ściganym przez ludzi lub zwierzęta
• morderstwo, śmierć
• wypadające zęby
• różne urazy
• klęski żywiołowe
• porzucenie lub niewierność partnera
• nagość
• uwięzienie
• zniknięcie ukochanej osoby
• uprowadzenie przez obcych
• paraliż
• opuszczenie ważnego spotkania, spotkania biznesowego
• niezdolność do wykonania zadania

Koszmary senne mają miejsce w fazie REM i osoba pamięta treść snu, opisuje go. W fazie non-REM mają miejsce przerażające sny, określane również jako lęki nocne lub lęki nocne, technicznie pavor nocturnus. To negatywne doświadczenie nie jest zapamiętywane. Po przebudzeniu osoba nie wie, jaka była treść snu.

Dziecko lub dorosły budzi się ze snu, nawet kilka razy w ciągu nocy. Może obawiać się ponownego zaśnięcia i pozostania w stanie snu. Jest to wynikiem bezsenności i nadmiernego zmęczenia. Dzieci są nieuważne, niezdolne do koncentracji. Może temu towarzyszyć ból głowy, ale także inne problemy zdrowotne. Często występują zaburzenia nerwicowe lub depresyjne.

Szybki oddech, szybkie bicie serca, pocenie się, budzenie się i bycie zdezorientowanym lub częściowo zdezorientowanym przez jakiś czas. Tym snom towarzyszą różne ruchy ciała, które nie są kontrolowane przez wolę. Ale także różne dźwięki, mówienie przez sen lub niezrozumiałe i nieartykułowane dźwięki są ich przejawem.

Ruch jest powiązany z wyobraźnią, stąd ryzyko upadku i obrażeń.

Objawy koszmaru sennego obejmują:

• niespokojny sen
• różne dźwięki, mówienie, niezrozumiałe dźwięki, krzyki, przekleństwa
• płacz lub śmiech
• ruchy, które nie są kontrolowane przez wolę, akty przemocy lub agresji, kopanie
• szybki oddech i puls
• pocenie się
• wybudzanie się ze snu, w tym powtarzające się wybudzenia
• strach, negatywne emocje, złość
• zamknięte oczy

Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń snu, koszmary senne można zdiagnozować. Aby postawić diagnozę, należy spełnić określone kryteria. Wypełnia się kwestionariusze przesiewowe, takie jak kwestionariusz przesiewowy Stiasny-Kolster RBD lub kryteria diagnostyczne ICSD.

Następnie przeprowadzane jest badanie polisomnograficzne (PSG). Wykonywane jest nagranie wideo-polisomnograficzne. Wykonywane jest EEG (aktywność elektryczna mózgu) i EMG (aktywność elektryczna mięśni, zwłaszcza podbródka i kończyn). Oceniany jest wywiad medyczny. Wywiad medyczny jest trudny do uzyskania, szczególnie w dzieciństwie, u małych dzieci i niemowląt.

Tabela przedstawia kwestionariusz przesiewowy Stiasny-Kolster RBD

Koszmary senne występują najczęściej w dzieciństwie, osiągając szczyt w wieku przedszkolnym. Jest to również czas, w którym dziecko zaczyna bać się ciemności. W większości przypadków to zaburzenie snu u dzieci jest przejściowe. Nie towarzyszą mu żadne inne problemy fizyczne lub psychiczne.

W populacji dorosłych występuje z różnych powodów. Początek koszmarów sennych występuje głównie w drugiej połowie nocy. Jest to również czas, w którym faza REM snu jest najdłuższa. Częstotliwość występowania jest indywidualna, podobnie jak treść snów. Występują raz w tygodniu, ale także z mniejszą lub większą częstotliwością.

Czasami dziecko lub dorosły budzi się raz w ciągu nocy, ale także wielokrotnie. Dana osoba może wydawać się częściowo zdezorientowana lub zdezorientowana po przebudzeniu. Pamięta jednak treść swojego koszmaru, opisuje go. Nie jest niczym wyjątkowym, jeśli ten sam sen powtarza się każdej nocy.

Podczas samego epizodu występują różne objawy zewnętrzne. Mogą one być akustyczne (dźwiękowe), ale także motoryczne. Osoba oddycha szybko, ma wyższe tętno, poci się. Powikłaniem przebudzenia jest trudność w ponownym zaśnięciu, szczególnie z powodu lęku przed snem. I tak wiąże się bezsenność.

W ciągu dnia dana osoba jest zmęczona, osłabiona i często boli ją głowa. Nawet u dzieci można zaobserwować zwiększoną drażliwość, nerwowość, niepokój lub niezdolność do koncentracji, uczenia się i nastroju. Istnieje ryzyko obrażeń i upadku, zarówno podczas snu, jak i w ciągu dnia.