Leczenie leukoplakii: zachowawcze, farmakologiczne i chirurgiczne

Podstawą leczenia jest zapobieganie przekształceniu się leukoplakii w raka.

Leczenie zachowawcze polega na ograniczeniu możliwej przyczyny leukoplakii i podawaniu leków.

W przypadku infekcji drożdżakowych lub wirusowych stosuje się leczenie przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe.

Uważa się, że poprzez wyleczenie infekcji mającej miejsce w organizmie, możliwe jest późniejsze spontaniczne gojenie się dotkniętego obszaru.

W przypadku ucisku przez protezy, implanty lub złamane zęby, które podrażniają błonę śluzową, należy usunąć przyczynę.

Zaleca się

  • rzucenie palenia, żucia tytoniu i picia alkoholu
  • zwiększenie spożycia świeżych owoców i warzyw
  • Przyjmowanie retinoidów, produktów zawierających kwas retinowy, które są dostępne wyłącznie na receptę i nie są przeznaczone do długotrwałego stosowania.
  • Suplementy diety z witaminą A i beta-karotenem przyjmowane doustnie w celu usunięcia przebarwień.

Leczenie chirurgiczne jest stosowane głównie w przypadku każdego rodzaju erytroplakii.

Chirurgiczne usunięcie plam nie wyklucza ich nawrotu - powracają one w 10-20% przypadków. Prawdopodobieństwo rozwoju nowotworu w miejscu zmiany wynosi 3-12%.

Usunięcie zmian może być również wykonane laserowo.

Inne opcje leczenia są następujące:

Terapia fotodynamiczna - zastosowanie leków aktywowanych światłem.

Krioterapia - zamrażanie zmian.

Elektrokauteryzacja, w której do usuwania zmian stosuje się elektrycznie podgrzewaną igłę.

Leczenie ludowe

W leczeniu leukoplakii zaleca się picie herbaty lub płukanie gardła wywarami z herbaty ziołowej.

Do płukania jamy ustnej można użyć wywaru z rumianku, lipy, nagietka, skrzypu lub dziurawca.

Jakie są rokowania w przypadku leukoplakii?

W przypadku leukoplakii lekarz monitoruje stan zmian co trzy do sześciu miesięcy, aby zaobserwować zmiany i pobrać biopsję tkanki do analizy.

Po usunięciu chirurgicznym zaleca się wizytę kontrolną u lekarza co najmniej raz w roku. Jeśli leczone miejsca nie zmieniły się przez ponad 3 lata, nie ma potrzeby ich dalszego monitorowania, tylko w przypadku pogorszenia się zmian i wzrostu nowych.

fudostępnij na Facebooku