Leczenie odmy opłucnowej: leki, nakłucie lub operacja

Leczenie zależy głównie od rozmiaru i rodzaju urazu, rany, przyczyny zapadnięcia się płuca i ogólnego stanu zdrowia danej osoby.

W przypadku urazowej odmy opłucnowej leczenie rozpoczyna się po przybyciu karetki pogotowia. Podczas transportu pacjentowi zwykle podaje się środki przeciwbólowe i opatruje wszelkie otwarte rany. Jeśli wystąpi niewydolność krążeniowo-oddechowa, przeprowadza się również resuscytację.

Podstawą leczenia jest usunięcie powietrza i ciśnienia działającego na płuca. Celem leczenia jest ponowne rozprężenie płuc i przywrócenie fizjologicznego oddychania i krążenia.

Możliwe metody leczenia:

• Leczenie zachowawcze
• Nakłucie opłucnej
• Drenaż jamy opłucnej
• Rozległe leczenie chirurgiczne

Punkcję jamy opłucnej wykonuje się głównie w przypadku zamkniętego ubytku opłucnej, gdy odessanie nagromadzonego powietrza może ponownie rozprężyć uszkodzone płuco.

Nakłucie jamy opłucnej jest prostszą i mniej inwazyjną procedurą niż drenaż jamy opłucnej. Miejscem nakłucia tylnego jest przede wszystkim przestrzeń międzyżebrowa w poprzek linii pachowej pacjenta.

Drenaż opłucnej polega na usunięciu płynu z rany i wysięku za pomocą specjalnej rurki i systemu pomp.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i wymaga hospitalizacji pacjenta. Po usunięciu nadmiaru płynu z jamy i oczyszczeniu rany, klatka piersiowa jest zamykana chirurgicznie.

Jeśli jednak drenaż jamy jest nieskuteczny lub urazowe uszkodzenie klatki piersiowej jest rozległe, przeprowadza się operację. Celem operacji jest oczyszczenie jamy opłucnej, przywrócenie struktur płucnych i naprawa obecnego defektu.

Jeśli odma opłucnowa jest spowodowana niewielkim urazem, a pacjent nie ma trudności z oddychaniem, w niektórych przypadkach może się ona zagoić samoistnie.

W przypadku samoistnej odmy opłucnowej możliwe jest leczenie zachowawcze, zwłaszcza w przypadkach nieobarczonych ryzykiem. Leczenie polega na hospitalizacji i stałym monitorowaniu stanu pacjenta.

Wskazana jest farmakoterapia i tlenoterapia - terapia oddechowa z użyciem maski tlenowej, która przyspiesza wchłanianie powietrza z klatki piersiowej.

Jeśli pacjent nie wykazuje objawów niestabilności krążeniowej i oddechowej, wskazane jest podawanie dużych przepływów 100% tlenu przez jeden do dwóch dni hospitalizacji.