Opryszczka: dlaczego występuje i co pomoże w leczeniu (co na opryszczkę)?

Opryszczka to choroba zakaźna wywoływana przez herpeswirusy, stąd dobrze znana nazwa herpes.

Rodzina Herpesviridae.

Herpeswirusy są jednymi z najczęstszych wirusów na świecie. Są one klasyfikowane jako wirusy DNA. Są one dalej podzielone na kilka podgatunków. Najbardziej znane z nich to wirus opryszczki pospolitej lub wirus ospy wietrznej i półpaśca.

Wirus opryszczki pospolitej (HSV) dzieli się na HSV 1 i HSV 2. Powodują one różne problemy. W tym artykule przyjrzymy się im bardziej szczegółowo.

Wirus Varicella zoster (VZV) wywołuje dobrze znaną chorobę głównie wieku dziecięcego, ospę wietrzną.

Wirusy Herpes simplex dotykają do 95% populacji.
Lekarz Herodot opisał opryszczkę na wardze już w I wieku.
O ospie wietrznej narządów płciowych wspomniano dopiero w XVIII wieku.

Znanych jest kilka rodzajów herpeswirusów, które wymieniono w poniższej tabeli.

Czym jest wirus opryszczki pospolitej?

Wirusy opryszczki pospolitej są przenoszone w populacji ludzkiej poprzez kontakt. Do zakażenia innej osoby potrzebne są płyny ustrojowe, w tym krew, ślina, łzy, wydzieliny pochwowe lub ejakulat, a także płyn z rany skóry.

Przenoszenie przez kontakt jest ważne, ponieważ wirus jest wrażliwy na środowisko zewnętrzne. Szybko wysycha i dlatego jest niszczony.

Wirus opryszczki pospolitej dzieli się na HSV-1 i HSV-2, co jest istotne przy rozróżnianiu powodowanych przez nie dolegliwości.

W przypadku HSV-1 transmisja odbywa się drogą doustną, tj. przez usta. Płyny ustrojowe, takie jak zakażona ślina, są przekazywane z osoby na osobę.

W przypadku HSV-2 najczęstszym sposobem przenoszenia jest kontakt seksualny, czyli poprzez zakażone płyny ustrojowe, takie jak wydzieliny pochwowe lub męski ejakulat.

Oba te wirusy są szeroko rozpowszechnione w populacji ludzkiej. Wielokrotnie powodują bolesny dyskomfort. W większości przypadków mają nieprzyjemny, ale nie poważny wpływ na zdrowie danej osoby, w postaci opryszczki lub opryszczki narządów płciowych.

Ich powtarzające się ogniska są głównie przypisywane chwilowemu osłabieniu odporności.

W gorszych przypadkach są przyczyną poważniejszych problemów, takich jak opryszczkowe zapalenie mózgu.

Wirus ten może powodować kilka chorób.

Problemy, które powoduje:

• infekcje skóry
• infekcje warg i błon śluzowych jamy ustnej
• infekcje oczu
• infekcje ośrodkowego układu nerwowego (OUN)
• problemy w okolicy narządów płciowych
• infekcje noworodkowe, przenoszone podczas porodu z matki na dziecko, charakteryzujące się bardzo ciężkim przebiegiem.

Pierwszy kontakt z wirusem ma miejsce we wczesnym niemowlęctwie, nawet w 4. miesiącu życia lub później (najczęściej w wieku 3 lat).

Ten pierwszy kontakt z wirusem określany jest jako pierwotne zakażenie. Pierwotne zakażenie jest w 99% bezobjawowe.

Alternatywnie może objawiać się jako zapalenie dziąseł i jamy ustnej, pierwotne zakażenie opryszczką narządów płciowych lub bezpośrednia inokulacja HSV. Najcięższą postacią jest pierwotne zakażenie noworodka.

Opryszczkowe zapalenie dziąseł jest chorobą z objawami ogólnymi, takimi jak osłabienie, zmęczenie i brak apetytu. Temperatura ciała wzrasta, nawet do gorączki.

Objawy ogólne, często określane jako objawy grypopodobne.

Ból gardła jest również związany z powiększeniem regionalnych węzłów chłonnych. Dziecko może wymiotować, mieć nudności i skarżyć się na ból brzucha.

Po kilku dniach pierwszy etap ustępuje. Etap ten trwa zwykle od 3 do 4 dni i jest określany jako etap prodromalny.

Drugi etap choroby charakteryzuje się pojawieniem się małych pęcherzyków w jamie ustnej, zwłaszcza na podniebieniu twardym, języku i dziąsłach lub u podstawy jamy ustnej.

Następnie powstają owrzodzenia, które mogą mieć okrągły lub owalny kształt i różną wielkość do 1 cm. Są one pokryte żółtym lub szarym nalotem w środku. Język również ma blady nalot.

Choroba dotyka również ust i kącików ust.

Występuje znaczny ból w obszarze dotkniętych błon śluzowych, co powoduje odmowę jedzenia i brak apetytu.

Pierwotna infekcja opryszczki narządów płciowych
Przyczyną jest w większości przypadków HSV-2 i jego przenoszenie w okresie dojrzewania. Trudności są związane z obszarem narządów płciowych.

Najnowsze badania donoszą:
Do 50% przypadków opryszczki narządów płciowych może być spowodowanych przez HSV-1.
Wzrost ten przypisuje się prostemu wyjaśnieniu: popularności ustno-genitalnych praktyk seksualnych.

Wysiewowi opryszczki w okolicy narządów płciowych towarzyszy ogólny dyskomfort. Może objawiać się podwyższoną temperaturą ciała do gorączki, osłabieniem. Regionalnie węzły chłonne są powiększone i bolesne.

Wrzody opryszczkowe u kobiet mogą dotyczyć praktycznie całego zewnętrznego, jak i wewnętrznego obszaru żeńskich narządów płciowych (pochwy, szyjki macicy).

Kilka dni po stosunku płciowym dochodzi do wysiewu w okolicy warg sromowych mniejszych, wejścia do pochwy lub cewki moczowej.

U mężczyzn wysiew występuje głównie w okolicy żołędzi, ale także w innych obszarach penisa. Jeśli wirus jest przenoszony podczas stosunku analnego, erozja (uszkodzenie skóry) jest zlokalizowana w okolicy odbytu.

Gdy występuje u małych dzieci, należy pomyśleć o wykorzystywaniu seksualnym.

Bezpośrednia inokulacja HSV do skóry

Wirus jest przenoszony bezpośrednio do uszkodzonej skóry, ale także normalnej skóry bez obrażeń. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku osób z osłabioną odpornością. Powstaje również tak zwany wyprysk opryszczkowy.

Ta forma egzemy objawia się pojawieniem się pęcherzy, które szybko pękają i tworzą strupy, szczególnie na twarzy, szyi, tułowiu i pod pachami.

Tej postaci towarzyszy również ogólny dyskomfort, zwłaszcza osłabienie, złe samopoczucie, wysoka gorączka, ból ciała i głowy.

Pierwotne zakażenie noworodków
Występuje poprzez dwa mechanizmy przenoszenia.

Podczas rozwoju wewnątrzmacicznego od matki do płodu przez łożysko. Często jest przyczyną różnych wewnątrzmacicznych uszkodzeń płodu. Powoduje również poronienie, przedwczesny poród lub martwy poród.

Przenoszenie w ten sposób jest rzadkie.

Pierwotne zakażenie noworodka to zakażenie noworodka podczas porodu przez zakażony kanał rodny.

W większości przypadków zakażenie jest bardzo ciężkie lub śmiertelne. U noworodka pojawiają się trudności w ciągu około 2 tygodni od urodzenia.

Objawy ogólne, w tym gorączka, są związane z wysiewem opryszczkowych zmian skórnych na twarzy, opryszczkowym zapaleniem oczu. Występuje również uszkodzenie mózgu, płuc lub wątroby.

Transmisja z zakażonej matki na dziecko występuje w 40-60%.

Zapobieganie transmisji można osiągnąć poprzez cesarskie cięcie, które musi odbyć się kilka dni przed terminem porodu i nie może spowodować pęknięcia worka owodniowego, a tym samym wycieku płynu owodniowego.

O zapobieganiu należy myśleć szczególnie w przypadku kobiet w ciąży:

• mają opryszczkę narządów płciowych
• mają opryszczkę narządów płciowych podczas ciąży
• u których można się spodziewać, że
• u których zdiagnozowano opryszczkę zwykłą poniżej poziomu talii
• których partnerzy seksualni mieli opryszczkę narządów płciowych

Jest on wywoływany przez zakażenie płynami ustrojowymi zawierającymi wirusa HSV. Przenoszony jest przez bezpośredni kontakt międzyludzki. Wirus jest wrażliwy na środowisko zewnętrzne, w którym szybko ginie.

Jak wspomniano powyżej, HSV ma dwa podtypy.

HSV-1 jest głównie odpowiedzialny za problemy w okolicy twarzy, jednak ostatnie badania wykazały również obecność transmisji oralno-seksualnej.

HSV-2 charakteryzuje się występowaniem w dolnych partiach ciała, poniżej talii. Dlatego w większości przypadków powoduje opryszczkę narządów płciowych. Przyczyną przenoszenia jest kontakt seksualny.

HSV, zarówno podtyp 1, jak i 2, są powszechnymi ludzkimi patogenami. Występują na całym świecie. W zdecydowanej większości przypadków powodują dyskomfort i ból, ale stanowią niewielkie zagrożenie dla zdrowia lub życia.

W rzadszych przypadkach mają gorszy przebieg i mogą powodować różne problemy w całym organizmie. Przyczyną jest głównie osłabiona odporność. W tym przypadku może wpływać na skórę, oczy lub mózg. Najpoważniejszym powikłaniem opryszczkowego zapalenia mózgu lub opon mózgowych może być śmierć.

Choroba opryszczkowa w większości przypadków przebiega bezobjawowo, a do zakażenia dochodzi już we wczesnym dzieciństwie.

Wirus nie jest uleczalny, pozostaje na stałe w naszym organizmie (w skórze i komórkach nerwowych, zwłaszcza w zwojach nerwu trójdzielnego). Czeka na odpowiedni moment, aby ponownie sprawić kłopoty.

Na przykład:

• gdy organizm jest osłabiony, na przykład przez inną chorobę
• przy zmianach hormonalnych, podczas cyklu menstruacyjnego
• stresujące sytuacje i napięcie psychiczne, przeciążenie
• stany pooperacyjne i inne obciążenia organizmu
• nadmierna ekspozycja na słońce

Nawracające ogniska są również technicznie określane jako nawracająca opryszczka wargowa (na wardze) lub nawracająca opryszczka narządów płciowych.

Objawy występujące w przypadku nawracającej opryszczki obejmują

1. w miejscu przyszłego wysiewu opryszczkowego uczucie
   • nieprzyjemne swędzenie
   • napięcie skóry, błon śluzowych
   • kłucie
   • pieczenie
2. obrzęk
3. zaczerwienienie
4. ból
5. po którym pojawiają się małe pęcherze
   • są czerwone
   • bolesny
   • swędzenie
   • pieczenie
   • wypełnione mętnym płynem
6. pęcherze pękają
7. sączący się płyn
8. wysychanie
9. zawartość i erozja
10. krwawienie
11. strupy
12. popękane wargi, skóra, błony śluzowe
13. krwawienie z popękanej skóry

Objawy skórne mogą występować w innych miejscach na twarzy, np. na nosie, pod nosem, na szyi, w oku, na brodzie.
Ale w większości przypadków jest to dolna warga.

Oprócz tych lokalnych problemów, mogą również występować objawy ogólne, takie jak zmęczenie, nudności lub wzrost temperatury ciała.

W rzadkich przypadkach występuje również zapalenie przełyku, płuc, wątroby, dróg moczowych lub pęcherza moczowego.

Do zdiagnozowania choroby zwykle nie są potrzebne specjalne metody badawcze. Wystarczy wywiad i obraz kliniczny. Obraz kliniczny obejmuje dolegliwości subiektywne i obiektywne.

Dolegliwości subiektywne, takie jak uczucie napięcia, swędzenie lub ból, są opisywane przez samą osobę. Dolegliwości obiektywne są widoczne zewnętrznie lub można je zbadać.

W szczególnych przypadkach należy je uzupełnić badaniami laboratoryjnymi, takimi jak dowody na obecność wirusa. Dzieje się tak po wcześniejszym pobraniu wymazu z opryszczkowych nadżerek lub hodowli wirusa.

Wykonuje się również PCR, czyli polimerową reakcję łańcuchową, lub dowody na obecność specyficznych przeciwciał w surowicy krwi po pobraniu krwi.

Na przykład początkowe zakażenie wirusem, które zwykle występuje w dzieciństwie, zwykle przebiega bezobjawowo.

Oczywiście zależy to również od typu wirusa, który zainfekował organizm. HSV-1 dla obszaru twarzy, głównie warg, lub HSV-2 jako typ narządów płciowych.

Choroba może być łagodna lub wręcz przeciwnie, mogą wystąpić problemy o większym nasileniu. Zależy to również od aktualnego stanu organizmu, odporności i innych chorób. To samo dotyczy powtarzających się infekcji.

Po pierwszym kontakcie wirus ukrywa się w organizmie i czeka na okazję, aby ponownie sprawić kłopoty. Charakterystyczne objawy, które wywołuje każdy podtyp, zostały wymienione powyżej w artykule.

Opryszczka w ciąży

Ciąża to okres zwiększonych wymagań wobec organizmu kobiety. Dotyczy to procesów hormonalnych, a także odporności. Dodatkowo negatywny wpływ ma zmęczenie.

Zmiany te dają przewagę opryszczce. Jeśli jest to wirus opryszczki typu 1, nie ma powodów do wielkich obaw. Opryszczka na wardze nie stanowi zagrożenia dla płodu, a przyszłe mamy mogą pomóc sobie zwykłymi preparatami, które zostaną im polecone w aptece.

Sytuacja zmienia się w przypadku opryszczki typu narządów płciowych.

Ważne jest, aby poinformować lekarza, ginekologa o przebyciu opryszczki narządów płciowych w przeszłości.

Jeśli wystąpi po raz pierwszy w czasie ciąży, zdecydowanie należy się tym zająć. Do 28 tygodnia nie ma takiego ryzyka. Opisano przenoszenie wirusa opryszczki na płód przez łożysko, ale tylko w rzadkich przypadkach.

Wysokie ryzyko przeniesienia wirusa z matki na płód podczas porodu wynosi 30-50% w przypadku zakażenia pierwotnego.

Bardziej niebezpieczna jest trwająca choroba podczas porodu, kiedy może spowodować poważne problemy zdrowotne dla płodu, a później dla noworodka. Ciężarna kobieta otrzymuje leki przeciwwirusowe, które są bezpieczne w czasie ciąży.

Ważne jest, aby ominąć kanał rodny.

Po porodzie bardzo ważna jest higiena osobista i zapobieganie przeniesieniu wirusa na noworodka. Matka musi wytrzymać i nie całować swojego dziecka.

Oprócz całowania dziecka należy unikać lizania smoczków, łyżeczek lub innych przedmiotów, które dziecko wkłada do ust i na skórę.

Opryszczka objawia się w ciąży w taki sam sposób, jak poza ciążą. Pojawiają się pęcherze, które są bolesne i swędzące. Pojawia się gorączka, zmęczenie lub inne ogólne dolegliwości, takie jak ból ciała, mięśni, stawów i głowy.

Należy pamiętać, że najmniej ryzykowna jest opryszczka na ustach i odwrotnie, najbardziej ryzykowna jest opryszczka narządów płciowych. W tym przypadku istnieje największe ryzyko zarażenia i przy porodzie. Rzadko również w czasie ciąży przez łożysko od kobiety ciężarnej do płodu.

O czym należy pamiętać u małych dzieci?

Małe dzieci nie powinny być całowane, gdy opryszczka jest obecna, zwłaszcza na ustach. Należy uważać na lizanie smoczków lub butelek w celu ich "umycia".

W grupie nie da się zapobiec pożyczaniu przez małe dzieci zabawek do wkładania do buzi lub wymienianiu się butelkami, sztućcami, naczyniami. Dzieci dotykają się lub ssą nawzajem palce.

Dlatego nie zapominajmy o zasadach ograniczania rozprzestrzeniania się infekcji wśród innych dzieci. Jeśli małe dziecko ma opryszczkę, powinno pozostać w domu z rodzicem.