Opryszczka narządów płciowych: jak wygląda i jakie ma objawy? Metody zapobiegania

Opryszczka narządów płciowych, znana również jako opryszczka narządów płciowych, jest chorobą wirusową wywoływaną przez rodzaj wirusa opryszczki pospolitej. W przypadku infekcji narządów płciowych jest to zwykle podtyp HSV-2.

Opryszczka narządów płciowych jest powszechną chorobą zakaźną przenoszoną głównie poprzez kontakty seksualne i jest klasyfikowana jako choroba przenoszona drogą płciową (STD).

Opryszczka narządów płciowych charakteryzuje się nieprzyjemnymi objawami zewnętrznymi w okolicy narządów płciowych.

Opryszczka narządów płciowych (Herpes simplex genitalis ) objawia się na błonach śluzowych i skórze wokół narządów płciowych. U kobiet występuje głównie wokół pochwy, warg sromowych, a u mężczyzn zwykle na końcu narządów płciowych.

Charakterystyczną cechą opryszczki narządów płciowych jest jej latencja. Wirus może przetrwać i "spać" w organizmie człowieka przez długi czas. Nie namnaża się i migruje do tylnych zwojów rdzeniowych (formacji układu nerwowego).

Ukryty przed komórkami ochronnymi układu odpornościowego, czeka na okazję do osłabienia organizmu i odporności gospodarza, kiedy wirus reaktywuje się.

Opryszczka narządów płciowych jest chorobą o stosunkowo krótkim okresie inkubacji. Od pierwszego zakażenia lub kontaktu wirusa z organizmem szybko pojawiają się pierwsze widoczne objawy.

Zwykle okres inkubacji wirusa opryszczki pospolitej wynosi od 2 do 7 dni.

Opryszczka narządów płciowych jest przenoszona przez błony śluzowe.

Wirus przenoszony jest głównie poprzez kontakt seksualny (ślina, krew, wydzieliny pochwowe lub męski ejakulat), analny i oralny. Wirus przenoszony jest bezpośrednio z nosiciela na zarażoną osobę.

Nawet mechaniczna bariera ochrony seksualnej (prezerwatywa) może nie zapewnić 100% ochrony przed opryszczką narządów płciowych.

Transmisja może również nastąpić poprzez bezpośredni kontakt skóry lub błony śluzowej z opryszczką. W rzadkich przypadkach możliwa jest również transmisja przez zainfekowany przedmiot, taki jak sztućce, ręcznik lub gąbka. Jednak poza kontaktem z żywym organizmem wirus ginie bardzo szybko.

Podobnie jak w przypadku większości chorób wenerycznych, opryszczka narządów płciowych częściej dotyka płeć żeńską. Wynika to z nadmiernie wilgotnego i ciepłego środowiska pochwy, które stwarza idealne warunki do rozwoju mikroorganizmów.

Możliwym sposobem transmisji jest przeniesienie infekcji wirusowej z matki na dziecko okołoporodowo, tj. podczas porodu, jednak najczęstszym sposobem przenoszenia jest poród pochwowy przez naturalny kanał rodny.

Dlatego w czasie ciąży konieczne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia i konsultacje z lekarzem.

Nawrót i reaktywacja zakażenia mogą wystąpić, gdy wirus przejdzie z utajonej fazy uśpienia do fazy aktywnej.

Jest to czas, w którym organizm jest osłabiony psychicznie i fizycznie przez pogorszenie układu odpornościowego, nadmierną ekspozycję na stres, brak równowagi hormonalnej lub podrażnienie okolic narządów płciowych.

W niektórych przypadkach infekcja HSV przebiega bezobjawowo, bez widocznych symptomów, czyniąc daną osobę potencjalnym cichym nosicielem.

Alternatywnie, wirus może zachowywać się w sposób utajony, uśpiony i czekać na osłabienie odporności organizmu. W większości przypadków objawy opryszczki narządów płciowych stają się jednak widoczne już po kilku dniach od zakażenia.

Charakterystycznym objawem opryszczki narządów płciowych jest powstawanie licznych pęcherzyków wypełnionych płynem w okolicy narządów płciowych.

Początkowo występuje zwiększone zaczerwienienie w miejscu, w którym tworzy się mały pęcherzyk. Później małe pęcherzyki zaczynają się formować i rozprzestrzeniać na okolice narządów płciowych.

W kolejnym etapie pęcherze stają się coraz większe i szersze, gromadzą płyn, a następnie pękają.

U kobiet najbardziej dotknięty jest obszar łonowy, a u mężczyzn napletek i żołądź prącia. W przypadku stosunku analnego może to dotyczyć obszaru odbytu i odbytnicy.

W przypadku stosunku oralnego może to dotyczyć jamy ustnej i warg.

Oprócz powstawania charakterystycznych płynnych pęcherzyków, opryszczce narządów płciowych mogą również towarzyszyć objawy wewnętrzne, takie jak ból głowy, powiększenie węzłów chłonnych, nudności lub ból podczas oddawania moczu i wiele innych.

Najczęstszymi objawami i manifestacjami opryszczki narządów płciowych są:

• Charakterystyczne pęcherze w okolicy narządów płciowych
• Zaczerwienienie ze swędzeniem w okolicy narządów płciowych
• Powiększenie węzłów chłonnych
• Zwiększone zmęczenie
• Ogólne osłabienie i złe samopoczucie
• Ból głowy
• Ból mięśni
• Nudności
• Podwyższona temperatura
• Dyskomfort podczas oddawania moczu
• Wydzielina z pochwy

Diagnozę choroby przeprowadza się na podstawie specjalistycznego badania lekarskiego. W przypadku opryszczki narządów płciowych kobietę bada ginekolog, a mężczyznę dermatolog lub urolog.

Przeprowadzany jest wywiad lekarski z pacjentem oraz badanie poprzez oględziny i badanie palpacyjne. Lekarz wykorzystuje badanie kliniczne i laboratoryjne do oceny obecności wirusa opryszczki pospolitej i jego określonych podtypów (HSV-1, HSV-2) z próbki krwi.

Krew pacjenta jest pobierana w celu określenia obecności przeciwciał przeciwko wirusowi. Badanie krwi może wykryć samego wirusa przed pojawieniem się pierwszych zewnętrznych objawów infekcji.

Wykonuje się je również w przypadku podejrzenia kontaktu seksualnego z osobą zakażoną.

W wielu przypadkach w celu wykrycia obecności wirusa wykonuje się test hodowlany w postaci wymazu z płynu. Wymaz z płynu jest krótkim testem wykonywanym przy użyciu specjalnego bawełnianego wacika i nie jest bolesny dla pacjenta.

Jeśli wynik testu na obecność wirusa opryszczki pospolitej jest pozytywny, konieczne jest poinformowanie obecnych partnerów seksualnych. W ten sposób możliwe jest zdiagnozowanie, leczenie i zapobieganie dalszemu rozprzestrzenianiu się wirusa na czas.

Zapobieganie opryszczce narządów płciowych

Zapobieganie przenoszeniu zakażenia opryszczką narz ądów płciowych obejmuje abstynencję seksualną i styl życia bez promiskuityzmu (brak częstych zmian partnerów seksualnych).

Idealnym rozwiązaniem jest poddanie się testom na obecność wirusa i innych chorób przenoszonych drogą płciową w organizmie obojga partnerów, a następnie dochowanie wierności jednemu partnerowi seksualnemu.

Zdecydowanie zaleca się regularne badania profilaktyczne u ginekologa lub urologa. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek nietypowych objawów należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc medyczną.

Ze względu na łatwy przebieg choroby, wskazane jest posiadanie stabilnego, silnego układu immunologicznego i wysokiej odporności organizmu.

Wskazówki dotyczące zapobiegania opryszczce narządów płciowych:

• Bezpieczne stosunki seksualne
• Ograniczenie rozwiązłości
• Regularna higiena intymna
• Profilaktyczne badania kontrolne u lekarza
• Silny układ odpornościowy
• Testy na choroby przenoszone drogą płciową

Mity i fakty na temat opryszczki narządów płciowych

Mit: Prezerwatywa w 100% zapobiega przenoszeniu wirusa opryszczki pospolitej.

Prezerwatywa jako mechaniczna bariera ochrony seksualnej może zapobiegać lub zmniejszać procentową szansę zakażenia w niektórych przypadkach, ale nie jest uważana za niezawodną i 100% ochronę przed przenoszeniem wirusa.

Fakt: Płeć żeńska jest bardziej narażona na zarażenie wirusem.

Płeć żeńska jest nieco bardziej podatna na rozwój lub przenoszenie infekcji w organizmie. Wewnętrzne środowisko pochwy jest wilgotne, ciepłe i podatne na powstawanie mikropęknięć w tkance śluzowej podczas stosunku.

W rezultacie jest to idealna brama do przenoszenia i namnażania wirusaopryszczki pospolitej.

Mit: Opryszczkę narządów płciowych można również wyleczyć "babcinym przepisem".

Nie zaleca się leczenia opryszczki narządów płciowych za pomocą domowych receptur. Profesjonalnie nieleczona opryszczka narządów płciowych może powodować późniejsze problemy zdrowotne. Alternatywne wsparcie naturalnego leczenia w postaci ziół jest korzyścią, ale nie podstawowym rozwiązaniem.

Zaleca się konsultowanie domowych receptur z lekarzem prowadzącym.

Fakt: Choroba wirusowa jest niebezpieczna podczas ciąży.

Opryszczka narządów płciowych i okres ciąży kobiety zdecydowanie nie jest bezpiecznym połączeniem. Przy rozległym zakażeniu chorobą, wirus może zostać przeniesiony przez matkę na płód.

Większym problemem jest jednak sam poród, podczas którego dziecko może zostać zarażone w trakcie przechodzenia przez naturalny kanał rodny matki. Idealnym rozwiązaniem jest zapobieganie takiej sytuacji poprzez profilaktykę choroby.

Jeśli wirus narządów płciowych jest obecny w organizmie podczas ciąży, konieczna jest regularna kontrola u ginekologa w celu ustalenia leczenia. Konieczne jest monitorowanie stanu zdrowia zarówno matki, jak i dziecka przed i po porodzie.