Osteochondroza: Czym jest dyskopatia kręgosłupa i jakie są jej objawy?

Osteochondroza kręgosłupa związana jest ze zmianami zwyrodnieniowymi, które dotyczą przede wszystkim krążków międzykręgowych.

Proces ten jest długotrwały i rozwija się przez lata, począwszy od młodego wieku. Pierwsze objawy mogą pojawić się około 40 roku życia, ale także wcześniej.

Ból pleców jest również związany z innymi problemami, które wynikają z przewlekłego uszkodzenia kręgosłupa, dysków i kręgów.

Początkowo uszkodzeniu ulegają dyski, z czasem proces patologiczny dotyka również stawów międzykręgowych i kręgów oraz otaczających je struktur, czyli całego segmentu. W tym momencie mówimy już o spondylozie.

Czym jest krążek międzykręgowy

Kręgosłup jest ważną częścią układu podporowego i ruchowego. Przez kręgosłup przechodzi również rdzeń kręgowy, czyli połączenie między mózgiem a resztą ciała. W tym przypadku ważna jest również jego funkcja ochronna.

Kręgosłup składa się z części szyjnej, piersiowej, lędźwiowej, krzyżowej i ogonowej.

Składa się z kręgów i krążków międzykręgowych. Krążki znajdują się między kręgami kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego.

Kręgi są ze sobą połączone. Połączenie to jest mocne i elastyczne. Pozwala nam poruszać się na boki i obracać.

Kręgosłup składa się z 33 do 34 kręgów:

• Kręgosłup szyjny ma 7 kręgów, znanych również jako C1 do C7.
• kręgosłup piersiowy ma 12 kręgów, od Th1 do Th12
• kręgosłup lędźwiowy ma 5 kręgów, od L1 do L5
• kręgosłup krzyżowy ma 5 lub 6 kręgów, które razem tworzą kość krzyżową, od S1 do S5 (S6)
• kość ogonowa może mieć od 4 do 5 kręgów Co1-Co4 (Co5).

Nazwa łacińska:
C - vertebrae Cervicales
Th - vertebrae Thoracicae
L - vertebrae Lumbales
S - vertebrae Sacrales
Co - vertebrae Coccygeae

Istnieje mniej krążków międzykręgowych (23), ponieważ nie znajdują się one między wszystkimi kręgami.

Znajdują się one w przestrzeni międzykręgowej od drugiego kręgu szyjnego C2-C3 do L5 i S1.

Krążki międzykręgowe, także łacińskie disci intervertebrales.
Od tego określenia znana jest także nazwa dysk.

Ważną rolą dysków jest pochłanianie wstrząsów. Jednak ich funkcja jest również ważna na inne sposoby. Równoważą siły ściskające i rozciągające, które działają na kręgosłup. Rozkładają te siły fizyczne na większym obszarze.

Ponadto pomagają w stabilizacji i utrzymaniu równowagi.

Dyski międzykręgowe mają specyficzny skład, który wspomaga ich funkcjonalność, a mianowicie:

1) Pierścień tworzy zewnętrzną część dysku - skorupę.

Zawiera on pewną liczbę włókien kolagenowych, które są ułożone w pierścień. Jest ich od 15 do 20, podobnie jak w warstwach cebuli. W przestrzeni między tymi lamelami znajduje się woda i włókna elastyny.

Pierścień włóknisty zawiera również częściowo włókna nerwowe, dlatego jego uszkodzenie powoduje ból.

2. Jądro miażdżyste to wewnętrzna część dysku. Znajduje się w środku pierścienia włóknistego. Ma konsystencję żelu. Zawiera wodę, włókna kolagenowe i białka.

Jądro miażdżyste
Po urodzeniu składa się w 90% z płynu.
Zawartość wody zmniejsza się wraz z wiekiem.
Po 50. roku życia wynosi około 70%.

Jądro miażdżyste ma twardszą konsystencję niż pierścień. Nie zawiera naczyń krwionośnych ani nerwów.

Nawet jeśli nie ma naczyń krwionośnych, musi być zaopatrywane w składniki odżywcze i musi być opróżniane z odpadów.

Ruch substancji odżywczych i odpadów w tym przypadku odbywa się poprzez przenikanie - przepływ płynu.

Aby dać ci wyobrażenie:
Jak gąbka w wodzie - ściskając ją zasysamy płyn.

Ruch pomaga poprawić płukanie i przepływ płynu. Źródłem ruchu jest wielokrotne ściskanie i puszczanie płytek.

Chodzenie ma zatem ogromne znaczenie dla odżywiania dysków.

Długotrwałe siedzenie lub monotonna pozycja mają negatywny wpływ na ich odżywianie.

3. Trzecią częścią jest płytka pokrywająca. Jest to chrząstka szklista. Warstwa ta ma grubość około 1 milimetra. Warstwa ta pokrywa dyski w miejscu kontaktu z kręgami.

Określa się ją jako płytkę końcową kręgu.

Jest ona ważna w wymianie składników odżywczych, tlenu i substancji odpadowych z krążków międzykręgowych. Znajdują się w niej naczynia krwionośne i nerwy.

Jednak wraz z wiekiem niektóre z tych małych naczyń krwionośnych zanikają.
Odgrywa również rolę w procesie zwyrodnieniowym.

Podajemy ogólne informacje, ponieważ pomogą one w zrozumieniu tematu.

Osteochondroza jest definiowana jako...

Proces zwyrodnieniowy wpływający na krążki międzykręgowe. Podstawową przyczyną jest zaburzenie metabolizmu, krążenia krwi. Następuje stopniowe uszkodzenie.

Zdrowy krążek ma pewną wysokość, która jest ważna dla prawidłowego funkcjonowania.

Z biegiem czasu wysokość ta zmniejsza się. Wpływa to niekorzystnie na ogólną stabilność segmentu. Wpływa to również na elastyczność i wytrzymałość dysku.

W języku potocznym można to opisać jako wysychanie dysku.

Ogólnie rzecz biorąc, rozkład sił fizycznych zmienia się. Długotrwałe nierównomierne przeciążenie kręgosłupa przyczynia się do zmian chorobowych.

Następnie osteochondroza przekształca się w spondylozę. W tym czasie zmiany patologiczne dotknęły już cały segment, kręgi, stawy międzykręgowe, więzadła, mięśnie i dyski.

Proces ten może dotyczyć kilku segmentów jednocześnie.

Wpływa to na stabilność, krzywiznę i ogólną funkcję kręgosłupa. Nierównomierny rozkład sił jest podstawą problemu w dłuższej perspektywie.

Uszkodzenie stwarza ryzyko rozwoju przepukliny dysku, a w wyniku wypadnięcia dysku może dojść do radikulopatii, czyli ucisku rdzenia kręgowego lub nerwu.

Osteochondroza jest dalej dzielona w zależności od odcinka kręgosłupa, w którym się znajduje.

Przykładem jest...

Osteochondroza kręgosłupa szyjnego.
Jest to druga najczęściej występująca osteochondroza. Spowodowana jest głównie siedzącym trybem życia i długotrwałą pracą przy komputerze, a także prowadzeniem samochodu.

Osteochondroza kręgosłupa piersiowego.
Mniej powszechny typ. Kręgosłup piersiowy ma najmniejszy zakres ruchu, również ze względu na ścięgna żebrowe.

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego.
Jest to najczęstsza forma. Jest również spowodowana głównie długotrwałym przeciążeniem kręgosłupa.

Obszar między kręgami L4-L5 i L5-S1 jest dotknięty w zwiększonym stopniu.

Oprócz tego typu, osteochondroza może wystąpić w większej liczbie części kręgosłupa.

Ból kręgosłupa jest najczęstszym problemem, z którym ludzie zgłaszają się do lekarza. Występuje on z różnych przyczyn. Najczęstszą z nich są zmiany zwyrodnieniowe. W przypadku zajęcia dysku jest to więc osteochondroza.

Polega ona na zaburzeniu metabolizmu i ukrwienia krążka międzykręgowego. Dochodzi do zmniejszenia zawartości wody, co jest podstawą procesu zwyrodnieniowego i zmian dystroficznych.

Dyski wysychają, zmniejsza się ich wysokość. Proces ten jest podstawą upośledzenia funkcji. Dysk nie jest w stanie równomiernie rozłożyć obciążenia.

+

Zdrowy dysk znajduje się pomiędzy dwoma kręgami i podąża za nimi kształtem. W zmianach zwyrodnieniowych przestrzeń ta zwęża się. Można to zobaczyć na zdjęciach rentgenowskich.

Powoduje to drobne urazy dysku i całego segmentu, a te z kolei przyspieszają proces zwyrodnieniowy.

Uszkodzenie torebki stawowej + chrząstki szklistej + jądra miażdżystego + zmniejszenie wysokości krążka = osteochondroza.

Osteochondroza jest prekursorem spondyloartrozy i spondylozy. W spondyloartrozie jest to uszkodzenie małych stawów międzykręgowych. Spondyloza charakteryzuje się uszkodzeniem całego segmentu z tworzeniem się narośli kostnych.

Razem tworzą zwiększone ryzyko rozwoju:

1. przepukliny dysku
2. kręgozmyk
3. zespół korzeniowy lub zwężenie kanału kręgowego
4. zespół ogona końskiego

Na zmiany zwyrodnieniowe mają wpływ różne czynniki ryzyka:

• starzenie się
• predyspozycje genetyczne
• zaburzenia metaboliczne i problemy naczyniowe spowodowane zmniejszonym dopływem krwi
• urazy kręgosłupa
• długotrwałe przeciążenie kręgosłupa
  • ciężka praca fizyczna
  • wibracje, jak w przypadku zawodu kierowcy
  • aktywność sportowa, trening siłowy, sporty z nagłymi zmianami pozycji i kierunku ruchu
• zła postawa i nawyki ruchowe
• płaskostopie
• osłabione mięśnie kręgosłupa
• nieprawidłowa krzywizna kręgosłupa
• brak aktywności, siedzący tryb życia i siedząca praca
• niewłaściwa dieta, radykalne diety i głodówki
• przeziębienia
• nieodpowiednie obuwie, wysokie obcasy
• u kobiet w ciąży z powodu zwiększonego obciążenia
• długotrwały stres
• zaburzenia hormonalne
• zaburzenia metaboliczne
• inne choroby, takie jak reumatyzm, wady wrodzone
• nadwaga i otyłość
• palenie tytoniu
• alkoholizm

Osteochondroza jest chorobą zwyrodnieniową, która rozwija się przez długi czas. Podaje się, że zmiany patologiczne pojawiają się już w wieku 20-30 lat.

Pierwsze objawy mogą pojawić się już w wieku 40 lat, ale nawet wcześniej.

Jako pierwszy pojawia się ból w miejscu uszkodzenia segmentu kręgowego.

W zależności od rozległości, później pojawiają się inne problemy, takie jak promieniowanie do innych części ciała, sztywność mięśni lub inne problemy neurologiczne.

W przypadku osteochondrozy, objawy takie jak:

• ból, który może być tępy lub ostry
• ból promieniujący do głowy, kończyn lub klatki piersiowej
• nasilenie bólu podczas ruchu
• mrowienie, mrowienie i inne nieprzyjemne odczucia - parestezje
• sztywność mięśni
• skurcze mięśni
• zawroty głowy
• mrużenie oczu, błyski przed oczami - "latanie" przed oczami
• szum w uszach

Objawy, gdy część kręgosłupa jest dotknięta w tabeli

Diagnoza opiera się na zebraniu wywiadu lekarskiego. W nim, oprócz bólu, opisany jest stan kliniczny dotknięty chorobą. Lekarz bada ogólny stan kręgosłupa, postawę, ruch, badanie neurologiczne obejmuje również zachowanie odruchów.

Ważne są również metody obrazowania, które ujawniają stan kręgów, krążków międzykręgowych, krzywizny kręgosłupa i innych.

Przykłady obejmują:

• RTG
• TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA
• REZONANS MAGNETYCZNY
• Dyskografia
• EMG

Podczas badania współpracują ze sobą lekarze z różnych dziedzin, a mianowicie lekarz ogólny, neurolog, radiolog ortopeda, neurochirurg lub fizjoterapeuta.

Ważna jest diagnostyka różnicowa, której celem jest wykluczenie innej przyczyny. W tym przypadku dodaje się również badania laboratoryjne krwi lub płynu.

Przykładem innego problemu może być przemieszczenie kręgów (spondylolisteza, spondyloartroza) lub morbus Bechterewa, ale także choroba poza kręgosłupem (choroby układu pokarmowego i wydalniczego lub proces onkologiczny).

Przebieg choroby jest zwykle bezobjawowy przez długi czas, ponieważ jest to długotrwały proces zwyrodnieniowy.

Początkowy etap charakteryzuje się zmniejszeniem elastyczności krążka międzykręgowego.

Zmniejsza się wysokość krążka, co zwiększa ryzyko jego uszkodzenia, najpierw przez niewielkie rozdarcia. W tym pierwszym etapie może pojawić się ostry ból w miejscu problemu.

W drugiej fazie proces patologiczny jest kontynuowany, wysokość dysku nadal się zmniejsza. W pierścieniu dysku pojawiają się pęknięcia, w których rozpoczyna się proces zapalny. Zakończenia nerwowe są nadal podrażnione, stąd obecność bólu.

Zmiany te są przyczyną niestabilności segmentalnej.

W ostatnim etapie pierścień zostaje przerwany, a jądro dysku wybrzusza się. Przepuklina dysku może naciskać na rdzeń kręgowy lub nerwy rdzeniowe. Z tego wynikają związane z tym trudności.

Wypuklina dysku jest szczególnie ryzykowna pod względem możliwych powikłań. W odcinku szyjnym kręgosłupa może dojść do ucisku rdzenia kręgowego lub naczyń kręgowych - tętnic doprowadzających krew do mózgu. W odcinku lędźwiowym promieniuje do kończyny dolnej.

Objawy wynikające z ucisku rdzenia kręgowego lub nerwów określane są jako zespół korzeniowy - radikulopatia.