Leczenie krótkowzroczności: ćwiczenia, okluder i okulary pomagają w leczeniu

W wieku od 3 do 9 lat można wpływać na rozmycie widzenia, aby zapobiec nieodwracalnemu upośledzeniu wzroku.

Kluczem do sukcesu jest wczesna diagnoza, a następnie wczesne leczenie, rozpoczynające się już w wieku przedszkolnym.

Nie ma lekarstwa ani pigułki na otępienie.

Głównym celem leczenia jest zmuszenie słabszego (przytępionego) oka do pracy i skupienia uwagi. Musi być ono aktywne. Dokonuje się tego poprzez zasłonięcie lepiej widzącego oka. Robi się to za pomocą okludera. Alternatywnie, oko zasłania się w inny sposób.

Rozwój zdolności wzrokowych chorego oka powinien być zapewniony poprzez trening wzroku. Jest on również określany jako trening ortoptyczny lub pleoptyczny. Ćwiczone są różne funkcje, takie jak rozpoznawanie kolorów, kształtów i przestrzeni.

Odpowiednie są różne gry i łamigłówki. Zarówno oko, jak i mózg są ćwiczone w tym samym czasie, a połączenia nerwowe są tworzone. Im młodszy wiek leczenia, tym większe prawdopodobieństwo sukcesu.

Największy sukces w leczeniu otępienia odnotowuje się w wieku 4-5 lat.

Ważne jest początkowe leczenie przez lekarza; następnie można je ćwiczyć w domu. Niezbędna jest współpraca rodziców i specjalisty.

Ważne jest również przestrzeganie leczenia i jego zasad, za co w dzieciństwie odpowiedzialny jest rodzic.

Najnowsze opcje leczenia tępego widzenia koncentrują się również na wykorzystaniu wirtualnej rzeczywistości, na przykład za pomocą technologii Oculus Rift.

Na przykład neurobiolog Susan R. Barry nauczyła się postrzegania 3D w wieku 38 lat. Informacji tych dostarczają również badania dotyczące leczenia zeza w różnym wieku.

Jeśli przyczyną jest błąd dioptrii, wybiera się leczenie korekcyjne za pomocą okularów lub soczewek. W przypadku zaćmy lub zeza można zastosować leczenie chirurgiczne. W niektórych przypadkach możliwe jest również leczenie laserowe.