Leczenie raka prostaty: chirurgiczne i onkologiczne
Pierwszą opcją leczenia jest farmakologiczna terapia hormonalna. Pacjentowi podaje się hormony antyandrogenowe, które eliminują syntezę (produkcję) męskiego hormonu płciowego testosteronu.
Ten rodzaj leczenia jest zwykle powiązany z zastosowaniem radioterapii lub chemioterapii w celu zniszczenia nieprawidłowej tkanki prostaty.
W przypadku raka prostaty stosuje się brachyradioterapię, która polega na wprowadzeniu radioaktywnych ziaren do prostaty i późniejszym monitorowaniu. Jest to forma promieniowania jonizującego umieszczonego w pobliżu miejsca guza prostaty.
Inną opcją leczenia jest operacja usunięcia guza.
Najczęstszymi zabiegami chirurgicznymi w przypadku raka prostaty są prostatektomia i orchiektomia.
W przypadku prostatektomii gruczoł krokowy jest usuwany lub usuwany chirurgicznie. W przypadku orchiektomii pęcherzyki nasienne są usuwane w celu zatrzymania produkcji hormonów, które potencjalnie odżywiają raka prostaty.
Prostatektomia może być wykonywana za pomocą różnych procedur chirurgicznych. Wybór zależy od lekarza prowadzącego i chirurga.
Po radykalnej prostatektomii usuwany jest cały gruczoł krokowy, co oznacza późniejszą bezpłodność mężczyzny.
W większości przypadków rekonwalescencja przebiega bez komplikacji.
Jeśli podczas operacji dojdzie do uszkodzenia otaczających nerwów i naczyń krwionośnych, po zabiegu może wystąpić łagodne nietrzymanie moczu lub pewne zaburzenia erekcji. Jednak powikłania te są mało prawdopodobne ze względu na zaawansowane techniki chirurgiczne.
Inne miejscowe (eksperymentalne) metody leczenia raka prostaty obejmują krioterapię - zniszczenie tkanki prostaty poprzez zamrożenie lub ablację prostaty za pomocą urządzenia (skoncentrowane ultradźwięki o wysokiej intensywności).
Najnowsze opcje leczenia raka prostaty obejmują terapię biologiczną i immunoterapię.
