Jak wyleczyć rzeżączkę i jak ją leczyć? Leki, antybiotyki, brak seksu

Rzeżączka jest zwykle leczona antybiotykami na podstawie wyników testów wrażliwości.

Jeśli szczep N. gonorrhoeae jest dobrze wrażliwy na podawany antybiotyk, a pacjent nie ma innych chorób przenoszonych drogą płciową, wystarczy jednorazowe podanie kombinacji dwóch antybiotyków, z których jeden jest podawany we wstrzyknięciu do mięśnia, a drugi w postaci tabletek.

W ten sposób czas trwania leczenia będzie niezwykle krótki: od momentu podania zastrzyku do momentu pobrania drugiego leku z apteki (i połknięcia) może to być kwestia 1 godziny.

Najczęściej stosowanymi antybiotykami są

• fluorochinolony
• cefalosporyny III generacji
• aminoglikozydy lub
• nowe makrolidy

W ostatnich latach wzrost oporności gonokoków na prawie wszystkie grupy antybiotyków stał się problemem ogólnoświatowym.

W czerwcu 2012 roku Światowa Organizacja Zdrowia poinformowała o rozwoju szczepów N. gonorrhoeae opornych na leczenie cefalosporynami trzeciej generacji w Australii, Japonii, Norwegii, Szwecji i Wielkiej Brytanii.

Obecnie nie zaleca się już podawania serii penicylin, ale odpowiednie są antybiotyki z serii cefalosporyn lub makrolidów.

Objawy powinny ustąpić wkrótce po nadmiernym leczeniu.

Jeśli jednak objawy utrzymują się przez kilka dni po leczeniu, zaleca się pobranie próbek kontrolnych w celu sprawdzenia, czy leczenie zadziałało.

Badania te można przeprowadzić już po 3 dniach od zakończenia leczenia. Jeśli w tym czasie nadal występują jakiekolwiek problemy, należy ponownie skontaktować się z lekarzem, który zdecyduje, czy konieczne jest przeprowadzenie badań kontrolnych.

Leczenie może być inne dla każdego, w zależności od tego, czy

• uczulenie na określony rodzaj antybiotyku
• wykryto gonokoki oporne na leczenie
• infekcja rozprzestrzeniła się.

Nigdy nie stosuj samoleczenia. Nie przerywaj leczenia. Nie zastępuj nawet antybiotyku innego typu niż przepisany przez lekarza!

Kiedy zakończy się leczenie? Co powinienem zrobić po przyjęciu wszystkich antybiotyków?

Po zakończeniu leczenia lekarz musi pobrać próbki kontrolne, nawet jeśli nie występują już żadne problemy. Ma to na celu sprawdzenie, czy terapia (leczenie) przyniosła efekty, 3 miesiące po zakończeniu leczenia.

Jeśli przebieg choroby był skomplikowany, lekarz może zdecydować o wcześniejszym wykonaniu testu.

Test na rzeżączkę

• Test na rzeżączkę można wykonać bezpośrednio u lekarza rodzinnego.
  • Wyniki są zwykle znane w ciągu kilku dni do tygodni, w zależności od tego, jak zajęte jest laboratorium.
• Pobierany jest również wymaz z zakażonej części ciała, takiej jak pochwa, cewka moczowa, odbyt lub gardło. Alternatywnie pobierana jest próbka moczu w formie testu kasetowego, który można wykonać bezpośrednio w klinice lub w gabinecie lekarskim.
  • Testy te zwykle dają dokładniejsze wyniki dla mężczyzn niż dla kobiet, ale sprawdzają się dobrze jako szybkie testy diagnostyczne do wykrywania antygenów.
  • Są to testy wykorzystujące wydzielinę z pochwy lub cewki moczowej.
  • Wynik takiego testu kasetowego jest zwykle znany w ciągu 15 minut.

Nie zapomnij o swoich partnerach!

Na zbadaniu i wyleczeniu osoby chorej nic się jednak nie kończy. Ważna jest identyfikacja partnera seksualnego, od którego mogło dojść do zakażenia.

Należy wziąć pod uwagę partnerów, z którymi odbywał stosunki seksualne do 60 dni temu, zanim pojawiły się problemy.

Należy również wziąć pod uwagę możliwość, że istnieją osoby, które mogły zostać zarażone przez osobę chorą, zanim dowiedziały się o zakażeniu.

Zaleca się, aby zarówno osoba chora, jak i jej partner powstrzymali się od aktywności seksualnej przez co najmniej 7 dni, nawet jeśli wyzdrowieli i wszystkie objawy ustąpiły. Wynika to z ryzyka wzajemnego zarażenia się.

Bardzo rzadko zdarza się, że leczenie nie przynosi rezultatów. Najczęstszą przyczyną nawracających problemów jest wzajemne ponowne zakażenie.