Leczenie sarkoidozy: leki i czasami operacja

Ponad 75% przypadków sarkoidozy nie wymaga specjalnego leczenia ze względu na minimalne objawy kliniczne. Jeśli stan się pogarsza, głównym celem leczenia jest wyeliminowanie stanu zapalnego, a tym samym wpłynięcie na objawy samej choroby.

Nieleczona objawowa sarkoidoza może mieć poważniejsze konsekwencje dla organizmu i jakości życia pacjenta. Z kolei leczona i monitorowana sarkoidoza ma stosunkowo dobre rokowania.

W większości przypadków objawy leczonej/monitorowanej sarkoidozy ustępują w ciągu kilku lat.

Leczenie farmakologiczne może polegać na stosowaniu leków immunosupresyjnych. Leki immunosupresyjne to leki hamujące niepożądane reakcje własnego układu odpornościowego organizmu.

W przypadku powikłań medycznych głównymi stosowanymi lekami są ogólnoustrojowe kortykosteroidy przeciwzapalne, które tłumią odpowiedź układu odpornościowego. Jednak mają one również szereg skutków ubocznych i dlatego nie są wskazane w dłuższej perspektywie.

Terapia kortykosteroidami wziewnymi jest możliwą alternatywą w przypadku miejscowego zajęcia płuc, zmniejszonej pojemności i suchego kaszlu.

W rzadkich przypadkach wskazane jest leczenie chirurgiczne w przypadku poważnego uszkodzenia narządów (płuc, serca, wątroby...).

Leczenie polega również na regularnym monitorowaniu poziomu wapnia we krwi pacjenta.

Po wyleczeniu pacjenci są poddawani długotrwałej obserwacji w klinikach pulmonologicznych. Regularne badania kontrolne obejmują zwykle badanie pneumologiczne z prześwietleniem klatki piersiowej i badaniem pojemności życiowej płuc.

Przeprowadzane są również regularne kontrole oczu pod kątem ryzyka chorób i stanów zapalnych w okolicy oczu.