SIBO: Czym jest zespół przerostu bakteryjnego jelit? Objawy...

Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego = SIBO

Przerost niewłaściwych bakterii powoduje nieprzyjemne objawy trawienne, takie jak bóle brzucha, wzdęcia lub biegunka. Głównym zagrożeniem jest niedożywienie, ponieważ przerośnięte bakterie zaczynają zużywać przyjmowane składniki odżywcze.

Przyczyny, diagnozę, objawy, leczenie, zapobieganie i wiele innych informacji można znaleźć w artykule.

Choroba SIBO: co to jest?

SIBO to choroba dotykająca przewód pokarmowy człowieka.

Przewód pokarmowy zamieszkują setki różnych bakterii, które utrzymują układ trawienny w równowadze.

Jeśli równowaga tej mikroflory jelitowej zostanie zaburzona, doświadczamy problemów trawiennych.

Jeśli równowaga bakteryjna jest zaburzona przez długi czas, mogą wystąpić poważne konsekwencje, takie jak SIBO.

Gdy korzystne bakterie przewodu pokarmowego występują w idealnych ilościach, pełnią one różne ważne funkcje - wchłanianie witamin, fermentacja substancji lub ochrona jelita cienkiego przed szkodliwymi bakteriami.

I odwrotnie, jeśli w jelicie cienkim występuje przerost bakterii (lub przerost bakterii specyficznych dla jelita grubego do jelita cienkiego), równowaga zostaje zaburzona. Przerośnięte bakterie mogą zacząć niszczyć ważne składniki żywności.

Zapobiega to fizjologicznemu trawieniu i wchłanianiu składników odżywczych.

Bakteryjny przerost jelit można scharakteryzować jako zaburzenie nadmiernego wzrostu bakterii w jelicie cienkim.

SIBO występuje z powodu zaburzenia fizjologicznych mechanizmów ochronnych, które obejmują: kwas żołądkowy, żółć, wydzieliny z trzustki, enzymy trawienne, a także układ odpornościowy.

Nieprawidłowości w tych mechanizmach predysponują do przerostu bakterii.

Niektóre grupy pacjentów mają zwiększone ryzyko rozwoju SIBO.

Czynniki ryzyka obejmują przebytą operację przewodu pokarmowego, zespół jelita drażliwego/krótkiego, marskość wątroby, niedoczynność tarczycy, niewydolność trzustki, celiakię, resekcję żołądka, chorobę Leśniowskiego-Crohna, przewlekłą chorobę zapalną jelit, cukrzycę, zmniejszoną produkcję żółci i wiele innych.

Niewłaściwy styl życia i złe nawyki żywieniowe są również czynnikami ryzyka. Nieregularne niezdrowe odżywianie, wysoko przetworzona żywność, nadmiar cukru, brak błonnika, przewlekły stres i wiele innych.

Słabe wchłanianie kwasów, tłuszczów, węglowodanów, białek i witamin prowadzi następnie do bakteryjnego uszkodzenia powierzchni lub przekształcenia składników odżywczych w toksyczne metabolity. Konsekwencją jest biegunka i utrata masy ciała.

Rezultatem jest zmniejszona funkcja enterocytów (komórek wyściełających jelita) i pogarszające się złe wchłanianie.

Utrata masy ciała często występuje w wyniku złego wchłaniania i biegunki. Układ odpornościowy organizmu walczy z przerośniętymi bakteriami, co prowadzi do nadmiernego zmęczenia i osłabienia.

Niektóre składniki żywności mogą przekształcać przerośnięte bakterie w substancje, które podrażniają wyściółkę jelita cienkiego. Wyściółka reaguje zwiększonym wydzielaniem wody, co prowadzi do biegunki (wodniste, cieknące stolce).

Jeśli bakterie są obecne w jelicie cienkim w dużych ilościach, mogą zacząć konkurować z organizmem o składniki odżywcze. Prowadzi to do niedożywienia i niewystarczającego spożycia składników odżywczych.

Istnieje ryzyko anemii, niedożywienia i utraty wagi.

Złe wchłanianie wpływa również na wchłanianie witamin, powodując możliwy niedobór - awitaminozę. W szczególności jest to niedobór witaminy B12. Często powoduje to różne objawy neurologiczne i psychologiczne w SIBO.

Możliwe objawy SIBO:

• Wzdęcia
• Wzdęcia
• Wzdęcia
• Skurcze brzucha
• Ból brzucha
• Nudności
• Utrata masy ciała
• Biegunka
• Niestrawność
• Zaparcia
• Zwiększone zmęczenie
• Obniżona odporność
• Ogólne osłabienie
• Depresja i niepokój

Objawy SIBO są stosunkowo niespecyficzne. Są one podobne do różnych innych chorób przewodu pokarmowego. Dlatego diagnoza SIBO może być trudniejsza.

Diagnoza SIBO zostanie postawiona przez gastrointestinologa w związku z trudnościami trawiennymi. Po podstawowym badaniu, ocenie objawów, zebraniu wywiadu medycznego i pobraniu próbki krwi, zostaną przeprowadzone szczegółowe testy.

Głównym testem diagnostycznym jest test oddechowy, który może zdiagnozować przerost bakterii w jelicie cienkim. Test jest bezbolesny i nieskomplikowany dla pacjenta, jednak może być długotrwały.

Polega na określeniu stężenia wodoru lub metanu w wydychanym powietrzu.

Pacjent jest na czczo przed badaniem. Siedzi nieruchomo przez chwilę, a następnie mierzona jest ilość wodoru w wydychanym powietrzu. Następnie podaje mu się szklankę płynu (laktulozy) do wypicia. Pomiar wydechu jest powtarzany w odstępach czasu.

Wodór jest wytwarzany w wyniku fermentacji laktulozy przez bakterie w jelicie cienkim.

Wzrost ilości wodoru powyżej pewnej wartości oznacza, że normalnie niestrawna laktuloza nie przechodzi niestrawiona do jelita grubego, lecz jest rozkładana już w jelicie cienkim w wyniku działania obecnych tam bakterii.

Produktem tego nieprawidłowego rozkładu jelitowego jest wodór, który jest przenoszony przez krew do płuc, a następnie do oddechu.

Ponadto lekarz może zalecić instrumentalne badanie obrazowe jelita cienkiego - endoskopię.

Za pomocą specjalnej kamery lekarz bada błonę śluzową jelita. Za pomocą endoskopu można pobrać próbkę błony śluzowej jelita do diagnostyki laboratoryjnej i określenia obecności bakterii.

Przebieg choroby charakteryzuje się niespecyficznymi dolegliwościami ze strony układu pokarmowego, opisanymi w części dotyczącej objawów.

Zapobieganie SIBO

Zapobieganie przerostowi bakteryjnemu jelita cienkiego opiera się przede wszystkim na stylu życia.

Niezbędna jest regularna, zbilansowana i zdrowa dieta, która wspiera równowagę mikrobiomu jelitowego.

Kompletna dieta pełna białek, tłuszczów, błonnika i złożonych węglowodanów jest niezbędna. Odpowiednie spożycie niezbędnych witamin i minerałów.

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie chorobę układu pokarmowego, która jest również czynnikiem ryzyka SIBO, konieczne jest profesjonalne leczenie tej choroby, w tym środki dietetyczne.

Częścią profilaktyki i wczesnego wykrywania różnych chorób przewodu pokarmowego jest pilna wizyta u lekarza w przypadku bólu i problemów trawiennych.

Wskazówki profilaktyczne:

• Regularna zbilansowana dieta
• Regularna aktywność fizyczna
• Eliminacja cukrów prostych w diecie
• Eliminacja wysoko przetworzonej żywności
• Odpowiednie spożycie błonnika pokarmowego
• Odpowiednie spożycie białka w diecie
• Eliminacja codziennego stresu
• Przyjmowanie probiotyków i prebiotyków (szczególnie po chorobie)
• Pilna wizyta u lekarza w przypadku zauważenia trudności