Leczenie

Leczenie SIBO jest indywidualne i złożone dla każdego pacjenta. Obejmuje modyfikację stylu życia, dietę i terapię lekową. SIBO jest uleczalne, ale często może nawracać. Dlatego wymaga specjalistycznego leczenia, zdiagnozowania przyczyny i ścisłej współpracy lekarza z pacjentem.

Rokowanie zależy głównie od choroby podstawowej, która doprowadziła do wystąpienia SIBO.

Antybiotyki, prebiotyki i probiotyki są powszechnie stosowane w leczeniu SIBO. Połączenie antybiotyków może być stosowane w celu uzyskania odpowiedzi na określony rodzaj bakterii, który spowodował brak równowagi we florze jelitowej pacjenta.

Wyniki badań przeprowadzonych w ostatnich latach wykazały, że antybiotyk ryfaksymina w pewnym stopniu zmniejsza częstość występowania SIBO u około 80% pacjentów.

Dokładny czas stosowania antybiotyku jest indywidualny, ale krótkoterminowy. Większość lekarzy zaleca podawanie rifaksyminy przez 7-10 dni, w pojedynczej dawce lub cyklicznie.

Podczas antybiotykoterapii konieczne jest regularne dostarczanie probiotyków i prebiotyków w celu wsparcia równowagi mikrobiomu jelitowego.

Mają one szereg korzystnych efektów, takich jak wzmocnienie funkcji barierowej jelit, hamowanie patogenów, modulowanie odpowiedzi zapalnej i zmniejszanie nadwrażliwości trzewnej.

Modyfikacja stylu życia

Diety bezlaktozowe i bezglutenowe, suplementacja niezbędnych witamin i minerałów są powszechne w diecie. Wielu pacjentów zgłasza ulgę w dyskomforcie trawiennym i bólu brzucha po diecie.

Wsparcie żywieniowe jest stosowane w przypadkach znacznej utraty wagi i ryzyka niedożywienia.

W szczególności, fermentowalne węglowodany, które są słabo wchłaniane w jelicie cienkim stanowią ryzyko. W przypadku SIBO, przerośnięte bakterie zaczynają rozkładać te węglowodany zbyt wcześnie, szczególnie już w jelicie cienkim.

Eliminacja spożycia tych węglowodanów w diecie może złagodzić niektóre objawy trawienne SIBO.

Obecnie ważną rolę odgrywa tak zwana dieta FODMAP, która oznacza "fermentowalne oligo-, di-, monosacharydy i poliole".

F - Fermentable - żywność, która może być rozkładana przez mikroorganizmy, takie jak bakterie lub drożdże.

O - oligosacharydy występujące w zbożach lub substancjach zawartych w roślinach strączkowych

D - dwucukry, np. laktoza występująca w produktach mlecznych

M - Monosacharydy, np. fruktoza występująca w owocach i warzywach

P - Poliole - substancje stosowane jako słodziki w żywności.

Pokarmy o wyższej zawartości FODMAP, których należy unikać w diecie: