Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego: leki i operacja? I co jeszcze pomoże?

Leczenie ma na celu wpłynięcie na przebieg choroby i zapewnienie długiej remisji objawów.

Leczenie zachowawcze, znane również jako leczenie podtrzymujące, jest wybierane w celu utrzymania remisji. Leczenie ostre ma na celu zapewnienie szybkiego początku remisji po nawrocie.

W tym celu stosuje się pochodne kwasu 5-aminosalicylowego, mesalazynę. Glikokortykoidy stosuje się w przypadku cięższej postaci. Stosuje się również leki immunomodulujące, cyklosporynę A lub terapię biologiczną w celu immunosupresji.

Stosuje się również czopki i lewatywy, zwłaszcza w przypadku zajęcia odbytnicy i dolnej części jelita. Probiotyki są odpowiednim dodatkiem.

Leczenie chirurgiczne jest wybierane głównie w ostrym stadium z ciężkim przebiegiem, szczególnie w przypadku okrężnicy i perforacji jelita, masywnego krwawienia, ale także gdy zawodzi podejście medyczne.

Chirurgia jest również stosowana do usuwania guzów jelit, które mogą być poważnym powikłaniem.

W przypadku ciężkiego przebiegu rozwiązaniem jest całkowita kolektomia lub nawet całkowita proktokolektomia, ileostomia i zamknięcie odbytnicy. Lub wykonuje się połączenie jelita cienkiego z resztą odbytnicy.

Ta metoda ogranicza jednak standard życia danej osoby. Stolec jest opróżniany częściej w ciągu dnia i jest cienki. Powikłaniem jest częste zapalenie utworzonego połączenia.

W kontekście choroby wskazane jest przestrzeganie reżimu, diety, utrzymywanie reżimu picia. Opalanie jest wymieniane jako wskazane, ale przede wszystkim dla tworzenia witaminy D, która jest ważna dla funkcjonowania organizmu. W okresie zimowym należy ją uzupełniać w postaci suplementów diety.

Dieta nie jest tak ważna jak w chorobie Leśniowskiego-Crohna, ale ogólnie rzecz biorąc, najlepsza jest racjonalna dieta, która reprezentuje wszystkie niezbędne składniki żywności, minerały i witaminy.

Oczywiście nadmierne spożycie rafinowanego cukru jest niewłaściwe. Konieczne jest ograniczenie spożycia kofeiny.

Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z alergii pokarmowych, takich jak nietolerancja laktozy, a zatem ograniczyć spożycie produktów mlecznych i mleka.

Duże znaczenie ma również psychoterapia i redukcja stresu.