Zaćma, katarakta: jakie są objawy, jak się ją leczy?

Zaćma jest technicznie określana jako katarakta. Jest to choroba zwyrodnieniowa, która wpływa na soczewkę oka.

W normalnych warunkach soczewka jest przejrzysta i przezroczysta, w przypadku tej choroby staje się mętna, zamglona.

Zaćma jest jedną z najczęstszych przyczyn upośledzenia wzroku i ślepoty na całym świecie.

Dotyka głównie osoby starsze, ale występuje również u osób młodych. Istnieje również postać wrodzona. Przez długi czas występuje bez objawów, aż w końcu widzenie jednego lub obu oczu staje się niewyraźne i zasłonięte.

Diagnoza i leczenie są obecnie proste i dostępne, z wyjątkiem krajów rozwijających się, gdzie choroba ta niepotrzebnie prowadzi do ślepoty z powodu niedostępności opieki medycznej (i sytuacji ekonomicznej).

Najbardziej zainteresowani: Co to jest zaćma? Jak się objawia? Jak leczy się zaćmę? Czy witaminy, naturalne metody leczenia i zapobieganie pomogą, czy też konieczna jest operacja?

Fakty na temat zaćmy:

• Jest to najczęstsza choroba oczu u osób starszych.
• zwykle dotyka obu oczu, ale z różnym stopniem uszkodzenia i zmętnienia soczewki
• zazwyczaj dotyka osoby w wieku powyżej 60 lat
• powyżej 60 roku życia ponad połowa osób cierpi na łagodną postać przynajmniej w jednym oku
• powyżej 75 roku życia dotyka większość populacji w co najmniej jednym oku
• występuje częściej u kobiet i osób rasy czarnej
• może dotyczyć młodszych osób
• Istnieje również postać wrodzona, która występuje u noworodków i małych dzieci.
• Około 50% przypadków ślepoty na całym świecie jest spowodowanych zaćmą (dane WHO).
• nieleczona może powodować poważne zaburzenia widzenia, a nawet ślepotę...
• Leczenie chirurgiczne jest proste - bezbolesne i trwa krótko (40 minut lub mniej).

Czym jest zaćma?

Czy Twoje widzenie staje się niewyraźne? Czy masz wrażenie, że patrzysz przez zamglone, mleczne szkło? Nie możesz prawidłowo ustawić ostrości? Kolory stają się coraz bardziej matowe, wyblakłe? Czy ostre światło i snopy światła skierowane bezpośrednio w oczy powodują problemy? Zmierzch i wieczór są najgorsze dla wzroku?

Czy nie odczuwasz bólu oczu, ale dokucza Ci pewien rodzaj dyskomfortu wzrokowego?

Czy odpowiedziałeś twierdząco na jedno lub więcej z tych pytań? Uważaj, jest całkiem prawdopodobne, że dokucza Ci zaćma.

A dokładniej...

Zaćma to choroba zwyrodnieniowa soczewki oka.

W normalnych warunkach soczewka jest przezroczysta, co, podobnie jak jej zdolność do wyginania się podczas ustawiania ostrości, pomaga przekazywać obrazy (promienie świetlne) do siatkówki oka i zapewnia ostre widzenie.

Akomodacja soczewki = ogniskowanie obrazu z bliska lub z daleka.

W przypadku zaćmy soczewka stopniowo staje się mętna i zamglona. Traci zdolność do ostrego przekazywania promieni świetlnych do oka.

Widzenie staje się mętne, niewyraźne, obiekty są nieostre, kolory bledną. W ciężkich przypadkach choroba całkowicie uniemożliwia przekazywanie obrazów do siatkówki, a dana osoba staje się niewidoma.

Ponadto ogranicza (zmniejsza) pole widzenia.

Ludzie opisują ten stan nawet tak, jakby patrzyli przez bladą lub szarą zasłonę.

Zaćma zazwyczaj dotyka oboje oczu, ale w różnym stopniu uszkodzenia.

Tabela podziału zaćmy

Choroby zwyrodnieniowe rozwijają się stopniowo wraz z wiekiem. Tak jest również w przypadku zaćmy.

Zaćma jest uważana za proces zwyrodnieniowy. Jest to rodzaj naturalnego i nieodwracalnego procesu starzenia się oczu i całego organizmu. Podczas życia metabolity, produkty przemiany materii, gromadzą się w soczewce. Powoduje to zmętnienie i zmianę sztywności soczewki.

Z biegiem czasu w soczewce gromadzą się drobne cząsteczki, które początkowo pokrywają tylko niewielkie obszary. Stopniowo agregacja staje się gęsta. Prowadzi to do charakterystycznych zmian w kolorze soczewki.

Zaćma starcza = zaćma spowodowana starzeniem się.

W jej rozwoju odgrywają jednak rolę różne czynniki.

Wieloczynnikowy wpływ na rozwój choroby to:

• starzenie się i starszy wiek
• płeć żeńska
• dziedziczność i predyspozycje genetyczne
• ekspozycja na słońce (UVB, inne), promieniowanie - nadmierna ekspozycja na światło słoneczne
• niewłaściwy styl życia
• palenie tytoniu, alkohol i narkotyki
• urazy oka
• zapalenie tęczówki
• jaskra (glaucoma)
• choroby metaboliczne i ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca, choroby reumatyczne, różyczka, toksoplazmoza
• długotrwałe stosowanie leków (kortykosteroidy, cytostatyki, leki przeciwpsychotyczne, niektóre krople do oczu itp.)
• powikłania pooperacyjne po operacji oka
• wysokie ciśnienie krwi

Bardziej poważne stopnie wad refrakcji oka są również związane z powstawaniem zaćmy.

Zmiany w jakości soczewki spowodowane są procesami metabolicznymi. Na tym poziomie odkładają się one w soczewce, powodując zmiany w jej składzie i kolorze.

Przezroczysta soczewka staje się mętna, a jej przejrzystość spada.

Mniej światła dociera do oka i siatkówki. Opisuje się ten stan jako patrzenie przez zasłonę, kurtynę.

Nie jest już przejrzysta, ale raczej blada, biała, szara lub brązowa i w innych kolorach. Zmiany te powodują upośledzone przechodzenie promieni świetlnych do siatkówki oka.

Dlatego zaćma objawia się jako

• spadek ostrości widzenia
• zaburzenia widzenia w ciemności i w nocy
• podwójne widzenie
• rozmycie, zamglenie widzenia
• zmniejszenie nasycenia kolorów, blaknięcie kolorów, zmniejszenie kontrastu
• postrzeganie plam, plam w polu widzenia
• zmniejszenie pola widzenia
• potrzeba większej ilości światła podczas czytania
• zwiększenie dioptrii i potrzeba grubszych okularów
• zwiększona wrażliwość na światło, wpływ promieni świetlnych na twarz
• zmętnienie soczewki widoczne na zewnątrz - przebarwienia, soczewka jest szara, blada.

Objawy te występują w jednym lub obu oczach.

Diagnoza obejmuje wywiad lekarski, tj. dane dotyczące pogorszenia wzroku i ostrości widzenia oraz innych objawów choroby.

Ważne jest badanie okulistyczne, które obejmuje m.in:

• badanie ostrości wzroku, nakładanie na jedno oko i odczytywanie wykresu
• badanie w lampie szczelinowej - powiększa struktury oka, oświetlając tęczówkę, soczewkę oraz przestrzeń między tęczówką a rogówką (badanie przedniego odcinka oka)
• badanie siatkówki - po rozszerzeniu soczewki badany jest tył oka i siatkówka, również za pomocą lampy szczelinowej lub oftalmoskopu.

W ciężkich przypadkach zmętnienie soczewki jest widoczne nawet gołym okiem.

Pytasz: Kiedy konieczne jest leczenie? Więcej w części poświęconej leczeniu...

Zaćma nie jest bolesna i początkowo nie daje żadnych objawów.

Pierwsze objawy mogą obejmować uczucie dyskomfortu wzrokowego, a nie bólu.

Stopniowo ostrość wzroku pogarsza się, a dana osoba potrzebuje silniejszych dioptrii. Okulary początkowo pomagają skorygować ten stan.

Pojawia się niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, a nawet rozmycie i zasłonięty widok. Zmniejszona wrażliwość na kontrast, blaknięcie kolorów. Świat nie jest tak kolorowy jak wcześniej.

Zazwyczaj...

Widzenie jest najgorsze wczesnym wieczorem i w nocy. Osoba dotknięta chorobą ma trudności z prowadzeniem pojazdu w ciemności i jest bardzo dotknięta oświetleniem świateł nadjeżdżających samochodów.

Dopiero później można zauważyć zamglenie i szarość w polu widzenia. Poważnym stopniem jest całkowite zmętnienie soczewki, a tym samym utrata wzroku (ślepota).

Choroba zazwyczaj dotyka obojga oczu, ale nie w równym stopniu. W jednym oku proces degeneracyjny jest bardziej zaawansowany, co jest przyczyną różnicy w widzeniu.

Przebieg choroby jest indywidualny i może być długotrwały.

Istnieją jednak również przypadki z szybkim postępem, w ciągu kilku miesięcy. Przykładami są stany związane z innymi chorobami (cukrzyca) lub występowaniem dziedzicznym.

Zaćma u dzieci?

Istnieje zaćma wrodzona.Zaćma powstaje dziedzicznie lub z powodu nieprawidłowości chromosomalnych.W tym samym czasie, po matka przeszła różne infekcje w czasie ciąży.Przykładami są różyczka, ospa wietrzna, zapalenie wątroby lub toksoplazmoza.

W tym przypadku przeprowadza się badania przesiewowe noworodków lub wczesne wykrywanie choroby. Wzrok dziecka jest również badany natychmiast po urodzeniu.

Operacja w ciągu pierwszych 6 do 8 tygodni może być bardzo skuteczna z dobrym rokowaniem.

Chociaż zaćma jest zwykle związana z podeszłym wiekiem, występuje również w bardzo niewielkim odsetku w dzieciństwie, w tym u dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym.

Czasami może powstać w wyniku wypadku lub w wyniku innych chorób oczu, także w wyniku cukrzycy lub nadmiernego podawania kortykosteroidów.

Dlatego też, ze względu na występowanie skutków ubocznych, kortykosteroidy nie mogą być podawane długotrwale.

Zaćma zwykle nie powstaje nagle, jest procesem długotrwałym, nawet kilkuletnim. Oczywiście cukrzyca czy choroby reumatyczne i inne, ale także występowanie zaćmy w rodzinie (wpływ dziedziczności) przyspiesza jej przebieg.

Im wcześniej zaćma zostanie zoperowana, tym lepiej, w przeciwieństwie do przeszłości, kiedy zaćmie pozwalano dojrzewać.