Opcje leczenia zapalenia gruczołu krokowego: leki, antybiotyki, operacja?
Konkretna metoda leczenia zależy od przyczyny zapalenia. Leczenie polega na wyeliminowaniu przyczyny i wyeliminowaniu niepożądanych objawów klinicznych.
Leczenie może być zachowawcze, farmakologiczne i chirurgiczne. W większości przypadków zapalenia gruczołu krokowego jest to połączenie farmakoterapii i modyfikacji stylu życia.
Leczenie zachowawcze i modyfikacja stylu życia
W przypadku zapalenia gruczołu krokowego, oprócz specjalistycznego leczenia, pacjent powinien również skupić się na poprawie stylu życia. Ważne jest picie wystarczającej ilości czystej wody lub herbat ziołowych. Reżim picia sprzyja regularnej i zdrowej eliminacji.
W szczególności należy unikać alkoholu i innych drażniących napojów lub pokarmów (pikantnych, ostrych). Pacjent powinien unikać długiej jazdy na rowerze.
Prostata jako narząd płciowy jest ściśle powiązana z układem wydalniczym, dlatego jej stan zapalny objawia się problemami z oddawaniem moczu. Podstawą leczenia zachowawczego jest powstrzymanie się od oddawania moczu i regularne oddawanie moczu w ciągu dnia.
Przed pójściem spać zaleca się picie mniejszej ilości płynów i oddawanie moczu tak, aby jego nadmiar nie zalegał w pęcherzu.
Leczenie farmakologiczne
Główną formą leczenia jest farmakoterapia, zwłaszcza w przypadku zapalnego (bakteryjnego) ostrego i przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego.
Stosuje się leczenie antybiotykami podawanymi doustnie, wskazane mogą być również leki miejscowe w postaci kremów i maści. Powszechne jest leczenie objawowe, czyli niesteroidowymi lekami zmniejszającymi ból i proces zapalny.
Urolog może przepisać leki spowalniające rozrost prostaty, promujące regularne oddawanie moczu lub spazmolityki rozluźniające mięśnie.
Blokery alfa są możliwymi lekami, które pomagają rozluźnić pęcherz i uwolnić pacjenta od uczucia bolesnego oddawania moczu.
Rodzaj wybranego leku zależy od dokładnej przyczyny zapalenia gruczołu krokowego.
Leczenie chirurgiczne
Zapalenie gruczołu krokowego jest dość poważną chorobą, ponieważ nieleczone może mieć wpływ na płodność mężczyzny.
W ostateczności, w niektórych przypadkach może być wskazane leczenie chirurgiczne. Metoda ta jest wybierana, jeśli pacjent nie reaguje pozytywnie na leczenie zachowawcze i farmakologiczne.
Leczenie chirurgiczne stosuje się głównie w przypadku przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego, najczęściej z powodu jego nadmiernego powiększenia (przerostu) lub często nawracających stanów zapalnych.
W takim przypadku konieczne jest usunięcie części niechcianej tkanki prostaty i udrożnienie cewki moczowej. Możliwy jest zabieg endoskopowy, zwany przezcewkową resekcją prostaty.
