Zapalenie mięśnia sercowego: zapalenie mięśnia sercowego. Zawał mięśnia sercowego, rodzaj choroby serca.

Zapalenie mięśnia sercowego to stan zapalny mięśnia sercowego, który może powodować zaburzenia czynności serca.

Mięsień sercowy tworzy środkową, masywną warstwę serca. Jego zapalenie zwiększa ryzyko upośledzenia funkcji serca podczas pompowania krwi. Główne objawy obejmują ból w klatce piersiowej, duszność, kołatanie serca i nieregularne bicie serca.

Etiologię zapalenia mięśnia sercowego, diagnozę, objawy, leczenie i wiele innych informacji można znaleźć w artykule.

Mięsień sercowy w pigułce

Serce to wydrążony narząd mięśniowy wielkości pięści, znajdujący się w klatce piersiowej. Główną funkcją serca jest pompowanie natlenionej krwi w całym układzie krążenia człowieka.

Rytmiczne skurcze mięśnia sercowego umożliwiają przepływ krwi przez układ naczyniowy organizmu.

Serce składa się z trzech podstawowych warstw:

• nasierdzia, górnej powłoki serca
• środkowej, masywnej warstwy mięśnia sercowego (mięśnia)
• wewnętrznej warstwy tkanki, wsierdzia.

Mięsień sercowy składa się z kombinacji mięśni gładkich i poprzecznie prążkowanych. Podstawowa komórka nazywana jest kardiomiocytem.

W przypadku stanu zapalnego mięśnia sercowego jego funkcja jest zaburzona, co zwiększa ryzyko niezdolności do prawidłowego pompowania krwi i składników odżywczych do organizmu.

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest chorobą zapalną mięśnia sercowego, która powoduje upośledzenie funkcji serca. Najczęstszą przyczyną jest infekcja wirusowa, ale ma ona wiele przyczyn zakaźnych i niezakaźnych.

Zapalenie mięśnia sercowego to choroba charakteryzująca się naciekiem zapalnym mięśnia sercowego z martwicą lub zwyrodnieniem kardiomiocytów.

Zapalenie mięśnia sercowego objawia się przede wszystkim bólem w klatce piersiowej, dusznością, zwiększonym zmęczeniem oraz szybkim lub nieregularnym biciem serca.

Objawy kliniczne mogą być jednak zmienne i mniej specyficzne. Pierwszym obiektywnym objawem zapalenia mięśnia sercowego jest zwykle słaby zapis EKG (elektrokardiograficzny).

Zapalenie mięśnia sercowego może mieć przebieg od bezobjawowego, łagodnego do najcięższych postaci prowadzących do niewydolności serca.

Zapalenie mięśnia sercowego może powodować ostrą niewydolność serca nawet u 10% pacjentów, jednak przy wczesnej diagnozie i odpowiednio silnej terapii 90% pacjentów powraca do zdrowia przy minimalnych długoterminowych konsekwencjach zdrowotnych.

Znalezienie dokładnej przyczyny może być dość trudne, jeśli zapalenie mięśnia sercowego zostanie zdiagnozowane w późnym stadium choroby. Najczęstszą przyczyną zapalenia mięśnia sercowego jest infekcja wirusowa.

Zapalenie mięśnia sercowego dzieli się głównie na zakaźne i niezakaźne zapalenie mięśnia sercowego w zależności od etiologii jego wystąpienia.

Infekcyjne zapalenie mięśnia sercowego

Czynnikami wywołującymi tę chorobę są głównie wirusy, bakterie i grzyby. Najczęstsze wirusowe nieinfekcyjne zapalenie mięśnia sercowego jest wywoływane przez wirus grypy, wirus zapalenia wątroby, wirus mononukleozy, adenowirus, parwowirus, HIV, Coxsackie B lub obecnie wirus SARS - covid 19.

Bakteryjne zapalenie mięśnia sercowego, znane również jako ropne zapalenie mięśnia sercowego, wywoływane jest głównie przez Staphylococcus aureus i Staphylococus pyogenes, Boreelia burgdorferi, Chlamydia lub Mycoplasma i inne.

Infekcje drożdżakowe wywołane przez Candida, Aspergillus i inne grzyby z rodzaju Histoplasma mogą rzadziej powodować zapalenie mięśnia sercowego, zwłaszcza u osób z osłabionym układem odpornościowym.

Niezakaźne zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego może być wywołane przez stosowanie leków, narażenie na niektóre substancje chemiczne lub metale ciężkie (miedź, żelazo, ołów) lub, rzadko, jako efekt uboczny reakcji na leczenie farmakologiczne.

Nie zawsze jednak udaje się ustalić jego przyczynę, dlatego określa się je mianem idiopatycznego zapalenia mięśnia sercowego (choroba bez znanej przyczyny).

Zapalenie mięśnia sercowego może powstać w wyniku chorób i zaburzeń, takich jak toczeń układowy, twardzina układowa, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Kawasaki i inne układowe choroby autoimmunologiczne.

W niektórych przypadkach przebieg choroby może być bezobjawowy lub łagodny. Najczęstsze objawy kliniczne obejmują kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, nadmierne zmęczenie i zwiększoną duszność.

Objawy zależą głównie od przyczyny procesu zapalnego. Osłabienie, gorączka, ból gardła, biegunka i inne towarzyszące objawy infekcji są zatem powszechne.

Czasami objawy zapalenia mięśnia sercowego mogą przypominać zawał serca. Jeśli wystąpi niewyjaśniony ból w klatce piersiowej i duszność, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

Zapalenie mięśnia sercowego dzieli się na fazę ostrą (1-14 dni) i przewlekłą (ponad 2 tygodnie) ze względu na patogenezę i przebieg choroby.

Objawy i manifestacje zapalenia mięśnia sercowego:

• ból w klatce piersiowej
• zwiększone zmęczenie i osłabienie
• kołatanie serca
• szybkie bicie serca
• nieregularne bicie serca - arytmia
• uczucie braku powietrza
• duszność
• nudności i brak apetytu
• podwyższona temperatura ciała
• obrzęk nóg (zwłaszcza kostek)
• ból mięśni i stawów

Znaczenie diagnostyczne ma znalezienie patologicznej zmiany LGE (wysycenie po kontraście), która wskazuje na zapalny niefizjologiczny naciek mięśnia sercowego, degenerację kardiomiocytów z możliwymi oznakami martwicy lub zwłóknienia.

Najczęściej dotyczy to wolnej ściany lewej komory.

Dokładna procedura diagnostyczna jest ustalana przez badającego lekarza po zebraniu wyczerpującego wywiadu, przeprowadzeniu podstawowego badania ogólnego i ocenie objawów klinicznych pacjenta.

Podstawową zasadą jest pobranie próbki krwi i jej ocena laboratoryjna w celu potwierdzenia lub odrzucenia obecności wirusów lub bakterii w organizmie. Wykrywane są również poziomy markerów stanu zapalnego określające obecność stanu zapalnego w organizmie.

Podstawowa diagnostyka zapalenia mięśnia sercowego obejmuje EKG (elektrokardiografię). EKG wykluczy możliwe arytmie, wady zastawkowe i inne przyczyny objawów klinicznych pacjenta.

Mierzona jest aktywność elektryczna serca. Wynikiem jest krzywa EKG, która określa fale, oscylacje i interwały poszczególnych impulsów serca.

EKG jest szybkim i bezbolesnym badaniem, które pokazuje pobudzenia elektryczne mięśnia sercowego. Dzięki temu może wykrywać patologiczne rytmy serca.

Metody obrazowania fizycznego obejmują badanie rentgenowskie, a w szczególności rezonans magnetyczny (MRI) lub echokardiografię ultrasonograficzną.

Badania te służą do szczegółowego oglądania wewnętrznych struktur serca. Opisują rozmiar, stan i strukturę mięśnia sercowego. Ujawniają wszelkie wady zastawkowe, skrzepy krwi lub niepożądany płyn w obszarze serca.

W niektórych przypadkach wykonywane jest cewnikowanie serca. W tej procedurze mała specjalna rurka (cewnik) jest wprowadzana do układu żylnego i prowadzona przez naczynia krwionośne bezpośrednio do serca. Badanie wyklucza również zespół wieńcowy.

Czasami lekarz wykonuje biopsję endomiokardium serca w celu analizy laboratoryjnej tkanki i sprawdzenia obecności procesu zapalnego i infekcji. Badanie biopsyjne ma wysoką swoistość w określaniu przyczyny choroby.

Zapobieganie zapaleniu mięśnia sercowego

Zapobieganie zapaleniu mięśnia sercowego jest ograniczone. Istnieją jednak pewne czynniki i zalecenia zdrowotne, których należy przestrzegać, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia zapalenia mięśnia sercowego.

Wczesna diagnoza jest kluczem do zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby i ciężkiemu przebiegowi zapalenia mięśnia sercowego. Konieczne jest poszukiwanie pomocy medycznej przy pierwszych objawach.

Ważnym czynnikiem jest również odpowiednia rekonwalescencja i odpoczynek po pokonaniu różnych innych infekcji organizmu.

Czynniki zapobiegające zapaleniu mięśnia sercowego:

• Utrzymywanie higieny osobistej
• Środki dietetyczne i żywieniowe
• Zapobieganie zakażeniom chorobami zakaźnymi
• Odpowiednia rekonwalescencja po infekcji
• Leczenie wszystkich istniejących diagnoz
• Minimalizowanie narażenia na kleszcze
• Odpowiednie spożycie niezbędnych witamin i minerałów
• Możliwość skorzystania ze szczepień (przeciwko grypie, COVID-19)

Rokowanie w przypadku zapalenia mięśnia sercowego

Większość pacjentów pokonuje wirusowe zapalenie mięśnia sercowego dzięki specjalistycznemu leczeniu bez poważnych konsekwencji. U niektórych pacjentów choroba może przejść w przewlekłe zapalenie mięśnia sercowego.

Rokowanie pacjentów zależy w największym stopniu od wczesnego rozpoznania i leczenia samej choroby (infekcji, choroby ogólnoustrojowej).

Złe rokowanie z wysoką śmiertelnością występuje zwłaszcza w ostrym zapaleniu mięśnia sercowego u noworodków.