Leczenie zespołu cieśni nadgarstka: leki, maści, ćwiczenia, operacja

W początkowych stadiach terapią z wyboru jest najczęściej dekompresja cieśni nadgarstka, która wykorzystuje fizykoterapię i rehabilitację. Zastrzyki w nadgarstek z miejscowymi środkami znieczulającymi, kortykosteroidami i lekami przeciwreumatycznymi. Wskazane jest zwiększone spożycie witamin z grupy B i kwasu alfa liponowego.
Ważny jest również odpoczynek i zmniejszenie obciążenia kończyny górnej. Konieczne jest utrzymywanie ręki w stanie spoczynku i oczywiście w odpowiedniej pozycji. Odpowiednia jest również fizjoterapia, która obejmuje ultradźwięki, laser i magnetoterapię. Odpowiedni może być również drenaż limfatyczny.
Stosowanie szyn, ortez i unieruchomienie obszaru jest odpowiednie i sprawdzone. Alternatywnie, zimne okłady mogą być stosowane w ciągu dnia, aby przyspieszyć powrót do zdrowia. Jeśli choroba jest już w późniejszym stadium lub jeśli leczenie zachowawcze nie przyniosło rezultatów, konieczne jest leczenie chirurgiczne.
Leczenie chirurgiczne jest wskazane w przypadkach umiarkowanej lub ciężkiej niepełnosprawności. Procedura chirurgiczna przecina więzadło poprzeczne, a tym samym uwalnia ucisk. Do wyboru jest metoda konwencjonalna i chirurgia endoskopowa. Ważna jest również właściwa opieka pooperacyjna. Masaż uciskowy pomaga. W ciągu 3 miesięcy ręka jest w stanie wytrzymać pełne obciążenie.
