Leczenie zespołu jelita drażliwego + Jak skutecznie z nim walczyć + Dieta

Najważniejszą rzeczą w leczeniu jest współpraca między lekarzem a osobą cierpiącą na IBS. Należy uświadomić choremu, że jest to zespół jelita drażliwego. Następnie można wyjaśnić charakter i znaczenie leczenia niefarmakologicznego.

Leczenie niefarmakologiczne jest ważniejsze niż leczenie farmakologiczne. Ważne są środki zaradcze i zmiana stylu życia. Bez tych środków sukces jest niemożliwy. Należy unikać stresu, nadmiernego obciążenia pracą. Nie należy nawet pracować w nocy.

Około 30% osób z IBS żyje przez całe życie.

Ważna jest modyfikacja diety. Należy jeść mniejsze porcje i, jeśli to możliwe, częściej. Dieta powinna obejmować, zwłaszcza w postaci zaparciowej, stopniowe zwiększanie spożycia błonnika. Modyfikacja diety obejmuje również regularne ćwiczenia, wystarczającą ilość odpoczynku i snu.

Modyfikacja diety obejmuje:

• Modyfikację diety, mniejsze porcje i częstsze
• Spożycie wystarczającej ilości błonnika - należy uważać, aby dodawać błonnik stopniowo, a nie wszystkie naraz.
• dostosowanie mikrobioty jelitowej, tj. podawanie probiotyków
• Ograniczenie drażniących pokarmów, takich jak mleko lub tłuste potrawy.

Leczenie niefarmakologiczne opiera się również na wsparciu psychospołecznym. Nie należy wstydzić się zasięgnąć porady psychologa lub psychiatry. Hipnoterapia, akupunktura i terapia poznawczo-behawioralna również przynoszą rezultaty. Ważne są również ćwiczenia oddechowe, trening prawidłowego oddychania i biofeedback.

W szczególności chodzi o naukę technik radzenia sobie ze stresem i nadmiernym napięciem psychicznym. Psychika odgrywa ważną rolę prowokującą.

W razie potrzeby możliwe jest również leczenie farmakologiczne. Stosuje się leki spazmolityczne i przeciwbólowe, środki absorpcyjne (np. węgiel drzewny), leki przeciwbiegunkowe i przeciwbiegunkowe, indukujące stolec. Duże znaczenie mają wspomniane wcześniej probiotyki.

W razie potrzeby - środki psychofarmakologiczne.