Czy mam hemoroidy? Co to są hemoroidy, ich przyczyny, objawy i leczenie?

Hemoroidy są nieprzyjemne, swędzące i bolesne. Pacjenci odczuwają ucisk w odbytnicy i często krwawią. Ograniczają swojego nosiciela, gdziekolwiek się znajduje. W niektórych przypadkach konieczna jest operacja.

Obraz kliniczny choroby jest zróżnicowany. U niektórych może nie objawiać się na zewnątrz, u innych wręcz przeciwnie, z silnym bólem i krwawieniem.

W większości przypadków przebieg i rokowania są korzystne, ale zdarzają się również poważne powikłania.

Najczęstszym powodem nie szukania pomocy jest nieśmiałość z powodu zbyt intymnej lokalizacji.

Co to są hemoroidy i dlaczego występują? Jak rozpoznać, że możesz je mieć?

Czym są hemoroidy?

Termin hemoroidy (z łac. nodus haemorrhoidalis, z greckiego haemorides flebes - krwawiące żyły) odnosi się do chorób układu żylnego w odbytnicy i odbycie.

Jest to osłabienie ściany naczyniowej spowodowane różnymi przyczynami, jej wybrzuszeniem, krwawieniem z chorego naczynia i opadnięciem w dół (wypadnięciem).

Odbytnica i odbyt oraz ich ukrwienie

Odbytnica jest zasadniczo końcową częścią okrężnicy. Ma około 10 do 12 cm długości i składa się z błony śluzowej odbytnicy zwiniętej w poprzeczne rzęski, które przechodzą do jej następnej części, bańki odbytnicy (ampulla recti).

W tej części znajduje się górny splot hemoroidalny (kompleks naczyniowy), plątanina naczyń krwionośnych utworzona przez naczynia odbytnicze - venae rectales superiores et inferiores.

Błona śluzowa tego obszaru ma słabe unerwienie i nie jest wrażliwa na ból. Końcową część odbytnicy tworzą trzy zwieracze, z których dwa ostatnie znajdują się w zewnętrznym otworze kanału odbytu.

Tworzą one przejście od odbytnicy do odbytu.

Odbytnica kończy się odbytem, którego błona śluzowa i powłoka skórna są bogato zaopatrzone w nerwy. Dlatego hemoroidy zewnętrzne są zwykle bardziej bolesne, a także mają naczynia krwionośne. Kompleks tych naczyń nazywany jest splotem hemoroidalnym dolnym i jest tworzony przez naczynia odbytu venae analis.

Patofizjologia hemoroidów - jak powstają

Powstawanie hemoroidów jest uwarunkowane zaburzeniem aparatu wieszadłowego naczyń krwionośnych, który normalnie pełni również funkcję uszczelniania zwieracza odbytu i zapewnienia jego ciągłości.

Naczynia krwionośne stają się obrzęknięte, a ich ściana słabnie. Zaczynają się wybrzuszać i opadać. Spadek może osiągnąć etap, w którym tworzą niedrożność w odbycie i stają się trwałe.

Temu stanowi towarzyszy ból, a wystający hemoroid zakłóca normalny komfort pacjenta i ogranicza go w wielu codziennych czynnościach.

Klasyfikacja hemoroidów

Hemoroidy wewnętrzne (zwane również hemoroidami górnymi) zlokalizowane są w obszarze przejścia bańki odbytnicy w odbyt powyżej linii odbytu denta. Nie są widoczne gołym okiem.

Wykrywa się je na podstawie wywiadu z późniejszym badaniem rektoskopowym, ale także w przypadkowym badaniu rektoskopowym. Dotknięte są żyły odbytnicy górnej i dolnej (venae rectalis superiores et inferiores).

Hemoroidy zewnętrzne (zwane również hemoroidami dolnymi) zlokalizowane są w okolicy odbytu.

Są widoczne gołym okiem wokół otworu odbytu jako niebieskawe, elastyczne guzki. Dotknięte są żyły odbytu.

Etapy rozwoju hemoroidów

Hemoroidy dzieli się na cztery podstawowe stadia na podstawie ich zewnętrznych objawów, które są ze sobą powiązane. Obraz kliniczny nasila się wraz z powiększaniem się ujścia żyły, co wskazuje na postęp choroby i przejście z niższego do wyższego stadium.

Etap 1 - Na tym etapie występuje tylko niewielkie wybrzuszenie - wysunięcie żyły z powodu ucisku lub osłabienia ściany naczynia.

Przebieg jest zwykle bezobjawowy lub z łagodnymi, subtelnymi objawami. Objawia się sporadycznym swędzeniem odbytu lub łagodnym napięciem (uczucie ucisku / ucisku). Z wybrzuszenia żylnego może nieznacznie wyciekać krew.

Z tego powodu niewielka ilość krwi sporadycznie pojawia się na papierze toaletowym.

Etap 2 - Występuje bardziej wyraźne wybrzuszenie żyły, a także poprzednie objawy stają się bardziej regularne.

Swędzenie i ucisk są bardziej intensywne, a krwawienie jest bardziej obfite. Sporadycznie naczynie wypada (zwisa) i pojawia się w odbytnicy ze spontanicznym powrotem. Zwykle dzieje się tak w przypadku zaparć i silnego parcia na stolec.

Defekacji (opróżnianiu) towarzyszy ból.

Etap 3 - Jest widoczny i uciążliwy dla pacjenta. Wybrzuszona żyła jest bolesna, regularnie krwawi, a na papierze toaletowym jest więcej krwi niż wcześniej. Swędzenie znacznie zakłóca komfort i staje się bardzo częste.

Defekacja jest bolesna, a po jej zakończeniu pacjent nadal ma uczucie niedostatecznego wypróżnienia. Wypadnięte naczynie nawraca, ale nie powraca samoistnie jak wcześniej. Musi być uciskane mechanicznie - palcem. Ucisk mechaniczny nie zawsze jest skuteczny.

Stadium 4 - między stadium 3 a stadium 4 jest bardzo cienka granica. Objawia się dużym, lekko wyczuwalnym wybrzuszeniem naczyniowym, obfitym regularnym krwawieniem o większej intensywności, swędzeniem, uczuciem parcia i ciała obcego w odbycie. Ból jest silny, wypadniętego naczynka nie da się już mechanicznie przepchnąć i ma charakter trwały.

Przypuszczalne przyczyny hemoroidów

Nie ma dokładnej przyczyny hemoroidów. Znamy jedynie przypuszczalne przyczyny na podstawie wieloletnich obserwacji i badań pacjentów. W większości przypadków jest to połączenie kilku niepożądanych czynników jednocześnie.

Dlatego możemy powiedzieć, że w rozwój hemoroidów zaangażowana jest wieloczynnikowa etiologia (przyczyna).

Dlaczego hemoroidy występują najczęściej?

• Genetyka - uważa się, że predyspozycje genetyczne są zaangażowane w 10% przypadków hemoroidów.
• Wiek - wraz z wiekiem ściany naczyń krwionośnych ulegają osłabieniu, podobnie jak splot żylny odbytu i odbytnicy. Zwiększa to przemieszczanie się naczyń krwionośnych.
• Ciąża - Wraz ze wzrostem płodu wzrasta ciśnienie w całej jamie brzusznej. Ciąża wpływa nie tylko na rozwój hemoroidów, ale także na inne powikłania, takie jak zaparcia, częste oddawanie moczu, zgaga lub wymioty.
• Twarde stolce lub częste zaparcia - powodują zarówno mechaniczne podrażnienie odbytnicy, jak i, w niektórych przypadkach, małe łzy na odbytnicy. Powstawanie hemoroidów zwielokrotnia również nacisk na stolec, który musimy wywierać bardziej intensywnie podczas zaparć.
• Częsta biegunka - Powoduje powtarzające się podrażnienie odbytnicy, tworząc hemoroidy.
• Wrodzone osłabienie ściany naczyniowej, nabyte - chorobliwe osłabienie ściany naczyniowej.
• Zapalenie, infekcja i przeziębienie - Powodują osłabienie ściany naczyniowej przez proces zapalny i późniejsze powstawanie hemoroidów.
• Mechaniczne podrażnienie odbytnicy - oprócz twardych stolców, szczególną przyczyną może być seks analny.
• Siedzący tryb życia/brak ruchu - Powoduje zwiększony przepływ krwi i gromadzenie się krwi w krytycznym obszarze odbytnicy, co prowadzi do powstawania hemoroidów.
• Czynniki psychologiczne (napięcie, stres, ból...).

Czego unikać?

• Siedzący tryb życia
• Brak ćwiczeń (nadmierny wysiłek jest również niewłaściwy)
• nieregularne i gwałtowne wypróżnianie
• złe nawyki higieniczne
• infekcje (związane z nawykami higienicznymi)
• zimno - niewłaściwa lub nieodpowiednia odzież
• niezdrowy styl życia - zła dieta
• alkohol, słodkie napoje
• seks analny i inne mechaniczne podrażnienia odbytu
• stres i inne stresory psychologiczne
• urazy odbytnicy i odbytu

Czy mam hemoroidy i jakie są objawy kliniczne?

Objawy choroby, ich intensywność i częstotliwość zależą od stadium, w którym znajduje się choroba. W niektórych przypadkach, zwłaszcza na początku, hemoroidy mogą w ogóle się nie objawiać.

Objawy mogą być subtelne i sporadyczne. Pacjent może ich nawet nie zauważać lub nie traktować ich poważnie. Skutkuje to rozwojem choroby. W późniejszych stadiach, gdy leczenie jest trudniejsze, objawy są w pełni uzewnętrznione, nieprzyjemne, uciążliwe, a przede wszystkim bolesne.

Bezobjawowy przebieg choroby

Podobnie jak w przypadku wielu innych chorób, początek hemoroidów może w ogóle nie być widoczny.

Uwypuklenie ściany naczyniowej ma postać niewielkiego guzka, który można wyczuć palpacyjnie w odbytnicy lub odbycie. Niewielki guzek nie powoduje ucisku ani bólu.

Łagodny przebieg choroby - objawy

- Najczęstszym objawem hemoroidów jest krwawienie. Jest to jeden z pierwszych objawów choroby. Pojawia się jeszcze przed wystąpieniem bólu.

Może być widoczne podczas zaparć lub twardszych stolców, podczas których wywieramy większe parcie na defekację. Ślady krwi mogą być widoczne nawet po umyciu pośladków na papierze toaletowym lub w dużych ilościach w muszli klozetowej.

Krew jest jasnoczerwona, czasami jest to po prostu krwawa śluzowata zawartość.

- Oprócz krwawienia, parcie na stolec może również powodować wypadnięcie hemoroidu, który dostaje się do odbytu. Tam jest widoczny gołym okiem, w niektórych przypadkach wrażliwy i bolesny w dotyku.

Po wypróżnieniu pacjent nadal ma wrażenie, że nie wypróżnił się wystarczająco.

- Guzek hemoroidalny powoduje swędzenie w okolicy odbytu niezależnie od dobrych nawyków higienicznych, uczucie lekkiego napięcia lub ucisku.

Duże hemoroidy atakują już pacjenta bólem o różnym nasileniu od łagodnego do bardzo silnego.

Skomplikowany przebieg choroby

- Hemoroidy zwykle komplikuje obfite krwawienie. Jeśli krwawienie jest bardzo częste, przechodzi w stan przewlekły. Przewlekła utrata krwi powoduje niedokrwistość niedobarwliwą z powodu braku erytrocytów (czerwonych krwinek) i hemoglobiny (czerwonego barwnika krwi).

Niedokrwistość powoduje ogólne osłabienie, złe samopoczucie, zwiększone zmęczenie, senność, bladość, zawroty głowy i częste duszności po najmniejszej aktywności fizycznej.

- W przypadku uporczywego wypadania hemoroidów często dochodzi do zakrzepicy (tworzenia się skrzepów krwi). Hemoroid ma kształt, rozmiar i często kolor przypominający wiśnię z miejscowym obrzękiem i obrzękiem odbytu.

Pacjenci z zakrzepicą splotu hemoroidalnego cierpią z powodu kłującego bólu. Intensywność tego bólu uniemożliwia wykonywanie normalnych czynności, takich jak siadanie i wypróżnianie się. Powoduje on również komplikacje podczas badania doodbytniczego pacjenta, które jest wykonywane w znieczuleniu (odrętwieniu).

- Jednym z bolesnych powikłań jest infekcja powodująca stan zapalny, który klinicznie przypomina zakrzepicę w niektórych miejscach.

Otwór odbytu jest opuchnięty, objęty stanem zapalnym, obrzęknięty i bardzo bolesny. Żyła objęta stanem zapalnym jest bolesna i zwiotczała, często krwawi.

Zapaleniu towarzyszy wysoka temperatura powyżej 38 °C. Najczęstszą przyczyną zapalenia jest miejsce, w którym znajduje się hemoroid. Należy pamiętać, że błona śluzowa jelita jest pełna bakterii, które najczęściej je wywołują.

Kiedy należy pomyśleć o hemoroidach?

• W przypadku znalezienia śladów jasnoczerwonej krwi lub krwawego śluzu na papierze toaletowym (szczególnie wielokrotnie).
• Jeśli znajdziemy ślady jasnoczerwonej krwi w muszli klozetowej po wypróżnieniu.
• Jeśli odczuwamy swędzenie w okolicy odbytu (samo swędzenie może być objawem złej higieny, stanu zapalnego, choroby przenoszonej drogą płciową, opryszczki narządów płciowych, więc co najmniej jeden inny objaw musi być obecny wraz ze swędzeniem, aby myśleć lub podejrzewać diagnozę hemoroidów)
• Jeśli czujesz ciało obce w odbytnicy
• Jeśli odczuwasz ucisk lub ciśnienie w odbytnicy
• Jeśli odczuwasz potrzebę wypróżnienia, mimo że właśnie to zrobiłeś.
• Jeśli odczuwasz ból podczas defekacji (wypróżniania)
• Jeśli odczuwasz ból w okolicy odbytu poza defekacją
• Jeśli w okolicy odbytu wyczuwalny jest mały, elastyczny guzek o barwie od niebieskawej do fioletowej.

Opcje leczenia hemoroidów

Nieskomplikowane hemoroidy i wczesne stadia mogą być leczone zachowawczo lub instrumentalnie.

Leczenie instrumentalne to w rzeczywistości niewielki zabieg chirurgiczny lub inny zabieg bez konieczności znieczulenia.

W przypadku późniejszych stadiów i wtórnych powikłań w grę wchodzi bardziej radykalne rozwiązanie, a mianowicie operacja. Różne opcje leczenia są zwykle również wykonywane w sposób łączony.

Leczenie zachowawcze

Ponieważ jedną z prawdopodobnych przyczyn hemoroidów są zaparcia i twarde stolce, niezbędna jest regulacja stolca. Celem jest jego zmiękczenie. Często przyczyną jest odwodnienie, dlatego picie ma ogromne znaczenie.

Niezbędna jest również modyfikacja diety, która powinna być bogata w błonnik, owoce i warzywa. W gorszych przypadkach konieczne jest stosowanie środków przeczyszczających. Pacjenci z hemoroidami powinni całkowicie unikać alkoholu.

Higiena intymna również odgrywa ważną rolę. Pacjenci z hemoroidami powinni dokładnie myć pośladki wodą z mydłem regularnie po każdej defekacji. W przypadku istniejących hemoroidów czystość może zapobiec infekcji.

Kąpiele wodne są zalecane w przypadku złych hemoroidów przez co najmniej 20-30 minut dziennie. Opierają się one na bezpośrednim działaniu naturalnych, ziołowych substancji z wywaru z różnych ziół. Wykazano, że kora dębu ma najlepsze działanie lecznicze w leczeniu hemoroidów.

Rumianek lub wywar z łopianu lub mysiego ogona ma równie korzystne działanie. Inne zioła o działaniu przeciwzapalnym i przeciwkrwotocznym niż te już wymienione są również odpowiednie.

Kąpiele w pozycji siedzącej, a także kąpiele ogólne, powinny być wykonywane wyłącznie w letniej wodzie. Okolice odbytu należy myć nawet zimną wodą. Zimno ma działanie zwężające naczynia krwionośne. Dotyczy to również hemoroidów.

Gorąca kąpiel, zarówno siedząca, jak i całkowita, pogarsza stan hemoroidów. Sprawia, że są one bardziej wybrzuszone i sprzyja infekcji. Pogłębia stan zapalny, który już wystąpił.

W aptece dostępnych jest wiele maści i czopków wykonanych z ziół leczniczych, które są dobre do wcierania w odbyt. Alternatywnie można je stosować doodbytniczo, jeśli są w postaci czopków. Te maści i leki mają działanie przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne, przeciwświądowe i ściągające.

W przypadku silnego bólu można również kupić produkty o właściwościach przeciwbólowych, znieczulających, ściągających i przeciwzapalnych. Odpowiednie są wenotoniki (wzmacniające ścianę naczyniową i poprawiające elastyczność naczyń krwionośnych) lub bioflawonoidy (regenerujące naczynia krwionośne, przeciwzapalne).

Podczas leczenia hemoroidów powinniśmy w miarę możliwości unikać siedzącego trybu życia. W przypadku siedzącej pracy warto zaopatrzyć się w specjalną podkładkę - poduszkę do siedzenia pod pupę.

Poduszki do siedzenia dla pacjentów z hemoroidami mają anatomiczny kształt z otworem w okolicy odbytu. Otwór służy zmniejszeniu ciśnienia w dotkniętym obszarze, łagodząc w ten sposób ból i zwiększając komfort pacjenta.

Ogromne znaczenie mają środki zaradcze koncentrujące się na regularnych ćwiczeniach. Kilka prostych ćwiczeń lub przynajmniej próba zwiększenia aktywności fizycznej w pracy, gdy tylko jest to możliwe, ma większy wpływ na przebieg choroby, niż mogłoby się wydawać.

Jeśli masz siedzącą pracę, staraj się stać, chodzić lub przynajmniej robić kilka przysiadów w regularnych odstępach czasu.

Leczenie instrumentalne

Dobrze znanym urządzeniem jest Hemoron, który wytwarza światło podczerwone w zwiększonym stężeniu. Światło jest stosowane wielokrotnie w ciągu kilku sesji do podstawy hemoroidu w miejscu zaopatrzenia naczyń krwionośnych, osiągając koagulację podczerwieni.

Podobne efekty można uzyskać za pomocą urządzenia wykorzystującego wiązkę laserową. Jest to koagulacja laserowa. Elektrokoagulacja jest wytwarzana za pomocą urządzenia do elektrokoagulacji.

Do zabiegów instrumentalnych niewymagających analgezji ogólnej zaliczamy ligaturę Barrona. Specjalny aplikator endoskopu (w tym przypadku anoskop) służy do wciągnięcia hemoroidu do urządzenia. Na szypułkę hemoroidu nakładana jest gumka, która ściska go w okolicy szypułki.

Uszczypnięte w ten sposób naczynie nie jest odżywiane, obumiera i jest usuwane wraz z gumką.

Dobrym sposobem na usunięcie nawet kilku hemoroidów jednocześnie, w przeciwieństwie do podwiązania Barrona, jest celowane podwiązanie szypuły hemoroidalnej, aby zapobiec dopływowi krwi i późniejszej martwicy.

Zabieg wykonywany jest również bez znieczulenia ogólnego, z użyciem specjalnego anoskopu i jednoczesnym ultrasonograficznym poszukiwaniem hemoroidów.

Obecnie szeroko stosowaną metodą jest zamrażanie żył ciekłym azotem (tzw. krioterapia), jednak w leczeniu hemoroidów szerzej wykorzystywane są poprzednie opcje, a krioterapia została ostatnio zarzucona.

Leczenie chirurgiczne

Leczenie chirurgiczne polega na chirurgicznym usunięciu hemoroidów.

Jest ono jednak wskazane tylko w przypadku ciężkich hemoroidów o dużej objętości, trwałego nieodwracalnego (mechanicznie nieodwracalnego) wypadania odbytu, silnego bólu i silnego krwawienia.

Rozmiar hemoroidów i ich wypadanie powoduje powstawanie fałdów skórnych w okolicy odbytu.

Rozwiązanie chirurgiczne nie jest skomplikowane, ale czas gojenia wynosi zwykle około 1 miesiąca do 1,5 miesiąca. Przyczyną dłuższego czasu gojenia jest właśnie lokalizacja rany chirurgicznej, która może być wtórnie zakażona bakteriami.