Hipoglikemia: Jak objawia się niski poziom cukru we krwi? + Powikłania

Cukrzyca jest chorobą charakteryzującą się zaburzeniem metabolizmu cukru. Do dziś nie można jej całkowicie wyleczyć. Jej leczenie jest ważne, ponieważ utrzymuje poziom cukru we krwi w normalnych granicach, zapobiegając w ten sposób wczesnemu wystąpieniu i rozwojowi różnych powikłań.

Insulina jest stosowana w leczeniu cukrzycy, zwłaszcza typu I. Cukrzyca typu I charakteryzuje się całkowitym brakiem insuliny, która musi być dostarczana do organizmu z zewnątrz. Nawet osoby bez cukrzycy są zaznajomione z wstrzykiwaniem insuliny za pomocą pena insulinowego. Inną metodą jest na przykład strzykawka insulinowa lub pompa insulinowa.

Cukrzyca typu II nie zawsze jest zależna od insuliny i jest leczona tabletkami. W łagodnych postaciach nawet dietą. Jednak te trudniejsze wymagają połączenia leków i insuliny. Leki na ten typ nazywane są doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, również w skrócie PAD (lub OAD, doustne leki przeciwcukrzycowe).

Interesujące informacje zostały przedstawione w artykule.

Dla diabetyka bardzo ważna jest wartość cukru we krwi, czyli glikemia. Glikemia to techniczny termin określający wartość cukru we krwi, który jest źródłem energii dla komórek. Dlatego, aby komórki mogły go pobierać z krwi, potrzebna jest insulina. Nie wszystkie narządy potrzebują cukru wyłącznie do swojego funkcjonowania.

Dla mózgu i komórek mózgowych cukier jest jedyną formą energii.

Mózg potrzebuje cukru, a także tlenu. Bez glukozy i insuliny pojawiają się problemy w postaci objawów neurologicznych. Oprócz tego pojawiają się również inne objawy ogólne. Następnie cukier jest wykorzystywany jako magazyn w organizmie w postaci glikogenu, tłuszczów i białek.

Niski poziom cukru może wystąpić w pewnych okolicznościach u osoby bez cukrzycy - osoby, która nie jest leczona z powodu cukrzycy.

Co to jest hipoglikemia?

Hipoglikemia to niski poziom cukru we krwi. Jest on określany poprzez pobranie krwi i badania laboratoryjne. Określana jest chwilowa i dokładna wartość cukru we krwi. Oczywiście, zanim dana osoba zgłosi się do lekarza, a próbka krwi zostanie przetransportowana do laboratorium i zbadana, mija sporo czasu.

Hipoglikemia to wartość cukru we krwi poniżej:
2,8 mmol/l u dorosłych
2,2 mmol/l u starszych dzieci
3,3 mmol/l u niemowląt
1,7 mmol/l u noworodków

Istnieje również szybszy sposób pomiaru. Na przykład w domu lub w klinice lekarskiej lub pogotowiu ratunkowym jest to referencyjny odczyt glukozy. Odbywa się to za pomocą glukometru lub glukometru.

Metoda ta jest szybka i ma tę zaletę, że jest stosunkowo tania. Prostota jest ważna, szczególnie w sytuacjach awaryjnych. A hipoglikemia w szczególności ma ostry lub nagły przebieg. Występuje głównie u diabetyków leczonych insuliną.

Przeczytaj także:
Poziom cukru we krwi, jakie są jego wartości, hiperglikemia i hipoglikemia
Hiperglikemia - wysoki poziom cukru we krwi
Cukrzyca i jej powikłania

Przyczyny i rozkład hipoglikemii

Niski poziom cukru we krwi może mieć inne przyczyny. Nie jest to problem związany wyłącznie z cukrzycą. Za wystąpieniem hipoglikemii może stać przedawkowanie leków, alkoholu, choroby hormonalne, niewydolność narządów takich jak wątroba, nerki czy serce.

Występuje ona w 90% przypadków DM typu I, a w DM typu II w 0,2-20 przypadkach na 1000 osób rocznie.

Obniżony poziom cukru we krwi obserwuje się również w przypadku stresu lub długotrwałego stresu psychicznego. Można go również zaobserwować przy wysiłku fizycznym, na czczo, a nawet na czczo, jeśli trwa zbyt długo.

Hipoglikemia jest klasyfikowana w zależności od jej przyczyny, której przykład podano w poniższej tabeli

Hipoglikemia może być również bezobjawowa lub objawowa. Bezobjawowa nie jest widoczna na zewnątrz. Następnie można ją podzielić na łagodną i ciężką - ciężką hipoglikemię. W łagodnej hipoglikemii osoba jest w stanie sama sobie pomóc. W ciężkiej hipoglikemii wymaga pomocy innej osoby, ponieważ nie jest już w stanie sama sobie pomóc.

U diabetyków, którzy wstrzykują insulinę, hipoglikemia występuje z różnych powodów. Przykłady obejmują przedawkowanie insuliny. Może to być wynikiem nieprawidłowo przepisanego leczenia, ale także z winy osoby wstrzykującej insulinę. W niektórych przypadkach insulina została niewłaściwie wykorzystana do próby zabójstwa lub samobójstwa.

Patofizjologię hipoglikemii można również opisać jako rozbieżność między napływem glukozy a jej wydalaniem.

Jeśli dawka jest odpowiednia, może to być spowodowane zmniejszonym spożyciem pokarmu po wstrzyknięciu insuliny. Ktoś wstrzykuje insulinę i zapomina o jedzeniu lub je zbyt późno. Ale także z powodu nadmiernego wysiłku fizycznego i stresu psychicznego. Interakcja leków jest ryzykiem u diabetyków. Podobnie alkohol jest ryzykiem, którego diabetycy nie powinni w ogóle pić.

To, dlaczego dochodzi do hipoglikemii, jest tematem na długi czas. Jest to również bardzo złożona kwestia. Ważne jest wczesne rozpoznanie objawów i późniejsza pierwsza pomoc. Leczenie oczywiście ponownie zależy od pierwotnej choroby lub przyczyny wyzwalającej.

Hipoglikemia bez cukrzycy

Niski poziom cukru może wystąpić nawet u zdrowej osoby, tj. osoby, która nie jest leczona na cukrzycę - osoby bez cukrzycy. Przyczyną są określone sytuacje, w których cukier i jego podaż nagle spadają.

Wiesz, jesteś cały dzień na nogach i nie masz czasu na jedzenie.

Czujesz się zmęczony, słaby, rozdrażniony, nerwowy.

Organizm jest wyczerpany zwiększonym stresem fizycznym lub psychicznym. Dlatego nawet w takich przypadkach należy pomyśleć o jedzeniu i piciu.

Jak objawia się brak cukru we krwi?

Hipoglikemia może objawiać się w różnych formach i z różną siłą. Zależy to od kilku czynników. Występują objawy ogólne, które są wynikiem aktywacji autonomicznego układu nerwowego, jego części współczulnej i przywspółczulnej. Następnie wiążą się z tym trudności neurologiczne i psychiatryczne.

Tabela przedstawia rozkład objawów hipoglikemii

Hipoglikemia jest również definiowana jako obecność triady Whipple'a:

1. niskie stężenie glukozy w osoczu
   • wartość odcięcia 2,5-3,3 mmol/l
   • poniżej 2,8 mmol/l u osoby bez cukrzycy
   • u cukrzyka poniżej 3,9 mmol/l
2. objawy kliniczne niskiego poziomu glukozy
3. dostosowanie i poprawa stanu zdrowia po podaniu glukozy

Śpiączka hipoglikemiczna

Może wystąpić już przy poziomie 3,3 mmol/l, zwłaszcza u osób leczonych z powodu cukrzycy. Ponieważ są one przyzwyczajone do wyższych poziomów cukru we krwi przez długi czas, takie obniżenie glikemii stanowi problem. Występuje częściej w cukrzycy typu I. Stanowi przyczynę około 2% zgonów u osób leczonych insuliną.

W większości przypadków pojawia się w wyniku podania zbyt dużej lub podwójnej dawki insuliny. A zwłaszcza wtedy, gdy osoba zapomina o jedzeniu lub przyjmuje jedzenie późno po przyjęciu insuliny. Problematyczne są również zwiększone dawki doustnych leków przeciwcukrzycowych lub tabletek przeciwcukrzycowych. Za jego wystąpieniem stoi również nadmierny stres fizyczny osoby z cukrzycą.

Objawy śpiączki hipoglikemicznej mogą wystąpić bez żadnych sygnałów ostrzegawczych i aktywacji autonomicznego układu nerwowego. W przypadku utraty przytomności trudno jest pomóc osobie, ponieważ nie zaleca się wkładania miodu, cukru lub słodkiej wody do ust.

Ciała obce w jamie ustnej mogłyby spowodować niedrożność dróg oddechowych lub aspirację, a następnie zapalenie płuc. Całkowita niedrożność dróg oddechowych spowodowałaby trudności lub nawet zaprzestanie oddychania, śmierć. Podobnie, jeśli osoba nie współpracuje i nie wykonuje poleceń, ale nie jest jeszcze nieprzytomna.

Oczywiście śpiączka może również wystąpić po długotrwałej i nieleczonej łagodniejszej postaci hipoglikemii.

Wczesne wykrycie hipoglikemii jest ważne. Osoba leczona insuliną powinna mieć działający glukometr. Dzięki glukometrowi możemy szybko zmierzyć wartość glukozy. Korzystne jest, jeśli ma w domu zastrzyk glukagonu do podania w przypadku utraty przytomności.

W przypadku utraty przytomności sprawdzamy oddech i wzywamy służby ratunkowe.

Jak rozpoznać hipoglikemię u dziecka?

U noworodka hipoglikemia może być wynikiem cukrzycy matki, jeśli noworodek jest hipotroficzny lub hipertroficzny, po przedwczesnym lub stresującym porodzie, a także na przykład z powodu zaburzeń łożyskowych. Oczywiście u noworodka należy zwrócić uwagę na inne problemy.

Objawy niskiego poziomu cukru we krwi u noworodka:

• Hipotonia lub obniżone napięcie mięśniowe
• apatia
• senność
• piskliwy płacz
• zaburzona regulacja temperatury
• drżenie ciała
• słabe picie
• skurcze mięśni
• wymioty
• bladość skóry do sinicy (niebieskie przebarwienie skóry)
• szybki puls i oddychanie
• zaprzestanie oddychania
• do śmierci

U dzieci w wieku powyżej 1 roku objawy są bardziej specyficzne:

• głód
• bladość
• pocenie się
• dreszcze
• tachykardia
• ból głowy
• zaburzenia widzenia
• drgawki
• utrata przytomności

Jeśli obniżenie poziomu cukru we krwi jest długotrwałe i bezobjawowe, powoduje trwałe uszkodzenie mózgu i upośledzenie jego funkcji, skutkując na przykład spowolnieniem psychoruchowym, upośledzeniem funkcji poznawczych i wtórną padaczką. Ryzyko stanowią również częste nawroty epizodów hipoglikemii.

Uwaga: hipoglikemia może być mylona z niedocukrzeniem.

Tak, to prawda, hipoglikemia jest często mylona z innymi chorobami. Zwłaszcza gdy widzimy na ulicy nieznajomego, który jest wyraźnie pijany, myślimy, że jest mocno odurzony. Można powiedzieć, że jest pijany, ale nie zawsze tak jest.

Taka ewidentnie pijana osoba może mieć hipoglikemię, zwłaszcza jeśli dawno nie przechodziła obok pubu. Taki stan może wystąpić nawet w samym pubie. Co gorsza, za wyrazem ewidentnej nietrzeźwości może kryć się udar mózgu. Rzeczywiście, diagnoza na ulicy i bez rozmowy z daną osobą nie jest łatwa i bezproblemowa.

Innym przykładem jest sytuacja wyczerpania i wyrafinowania, ale także lęku lub depresji lub innych zaburzeń psychicznych. Skurcze mięśni, a tym samym całego ciała, mogą prowadzić do fałszywego wniosku o rozpoznaniu padaczki. I podobnie można by iść dalej i dalej. Dlatego ważne jest wykrycie przyczyny i prawidłowe leczenie.

Jakie są zagrożenia związane z hipoglikemią?

Objawy obniżonego poziomu cukru we krwi pojawiają się szybko i można je łatwo opanować. Zwłaszcza jeśli na początku pojawiają się znaki ostrzegawcze. Mogą one być dobrze rozpoznane przez osobę cierpiącą, a stan łagodnej hipoglikemii można opanować samodzielnie.

Najpoważniejszym stanem są drgawki ciała z zaburzeniami świadomości i utratą przytomności. Utrata przytomności to stan, w którym ciało nie jest w stanie reagować na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne.

Zagrożeniem jest refluks pokarmu i soków trawiennych z żołądka i przełyku. Treść żołądkowa przedostaje się do układu oddechowego. Agresywne i kwaśne wymioty powodują powikłane aspiracyjne zapalenie płuc lub zapalenie płuc. Aspiracja ciała obcego z następową niedrożnością dróg oddechowych jest również poważna. Stany hipoglikemii u małych dzieci, w okresie niemowlęcym, są przyczyną upośledzenia umysłowego lub innych zaburzeń psychicznych, ale także np. padaczki wtórnej.

Pierwsza pomoc w przypadku hipoglikemii

Pierwsza pomoc zależy od aktualnego stanu osoby z hipoglikemią, w szczególności od tego, czy osoba jest przytomna i współpracuje, czy też wystąpiły już u niej zaburzenia świadomości. Zaburzenia świadomości mogą być ilościowe i jakościowe.

Ilościowe to senność, sopor i śpiączka. Jakościowe charakteryzują się zmianami w psychice. Zasadniczo ważne jest, aby osoba nie współpracowała i nie mogła przyjmować cukru w jakiejkolwiek formie przez usta. W stanie nieprzytomności jest to całkowicie wykluczone i niemożliwe ze względu na ryzyko poważnych komplikacji.

Tabela przedstawia pierwszą pomoc w przypadku hipoglikemii

Ważne jest, aby pamiętać, że wszelkie zaburzenia świadomości i śpiączka u diabetyka powinny być traktowane jako hipoglikemia. Podanie glukozy w czasie zagrożenia jest ważne. Co więcej, pozwoli to uniknąć powikłań w postaci uszkodzenia mózgu.

Przede wszystkim jest to postępowanie zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. W hiperglikemii jednorazowa dawka 20-60 mg glukozy nie stwarza problemu i nie podnosi znacząco glikemii, nie pogarsza stanu. Osoba nie wybudza się, co wyklucza hipoglikemię. Następnie konieczne jest poszukiwanie przyczyny utraty przytomności.

Zapobieganie jest również ważne

Zapobieganie jest ważne w cukrzycy. Oczywiście długotrwałe i wystarczające leczenie jest również ważne. Zapobieganie trudnościom i powikłaniom obejmuje dostosowanie stylu życia, reżimu i nawyków żywieniowych. W przypadku żywności ważne są informacje na temat indeksu glikemicznego i ograniczeń dotyczących niektórych pokarmów i napojów.

Ciekawe informacje.

Jakich środków zapobiegawczych należy przestrzegać w cukrzycy:

• spożywanie żywności o niskim indeksie glikemicznym
• mniejsze porcje i nie przejadanie się
• jedzenie więcej niż raz w ciągu dnia, 5-6 razy
• druga kolacja, zwłaszcza po leczeniu insuliną
• przerwa między posiłkami powinna wynosić 2-3 godziny
• racjonalna i zbilansowana dieta, nie monotonna
• zastąpienie cukru rafinowanego np. stewią
• wystarczająca ilość witamin i minerałów, zwłaszcza cynku, magnezu
• ograniczenie spożycia cukrów prostych, napojów słodzonych i energetycznych
• reżim picia
• zakaz spożywania alkoholu
• napoje zawierające kofeinę mogą sprzyjać obniżeniu glikemii, zarówno kawa, jak i herbata
• dużo aktywności fizycznej
• dużo odpoczynku i relaksu