Pasożyty, wszy lub inne choroby w naszych szkołach i przedszkolach?

Przedszkolaki są grupą największego ryzyka, jeśli chodzi o choroby zakaźne. Mają nie tylko inną florę bakteryjną niż dorośli, ale także słabo rozwinięty układ odpornościowy. Ponadto są ciekawskie i bardzo lubią ciągle wszystkiego dotykać. Kiedy dziecko wchodzi do grupy, jego organizm musi przyzwyczaić się do wielu nowych patogenów.

Właściwa i wystarczająca higiena jest podstawą zapobiegania chorobom zakaźnym, dlatego nawyki higieniczne są przestrzegane od najmłodszych lat.

Do 80% infekcji przenoszonych jest przez brudne ręce, na przykład wirusowe zapalenie wątroby typu A, salmonelloza i choroby układu oddechowego.

Pasożyty u dzieci

Choroby wywoływane przez pasożyty są stosunkowo powszechne w grupach dziecięcych i instytucjach. Choroby wywoływane przez pasożyty zwierzęce nazywane są chorobami epizootycznymi. Na ich występowanie ma wpływ higiena, warunki społeczne i życie zbiorowe.

Pedikuloza - wszawica

Pedikuloza jest uważana za chorobę zakaźną wywoływaną przez wszy dziecięce. Dotyka głównie dzieci, ale może wystąpić we wszystkich grupach wiekowych i społecznych.

Pasożyt ten żyje najczęściej we włosach, ale może również występować w brwiach, brodzie lub brodzie. Znany jest również pod nazwą wesz włosowa lub wesz głowowa (Pediculus capit).

Ponadto istnieje również wesz odzieżowa (Pediculus corporis), która jest nosicielem niektórych poważnych infekcji. Jednak ta ostatnia nie jest tak powszechna.

Znamy również wesz łonową (Phthirus pubis), która przyczepia się do włosów w okolicy narządów płciowych, pach lub klatki piersiowej.

Wesz łonowa jest pasożytem, który może pasożytować tylko na ludziach i nie akceptuje krwi innej niż ludzka.

Wesz dziecięca żyje około 30 dni, podczas których może złożyć od 100 do 140 jaj. Pasożyt ten nie lata ani nie skacze, ale rozprzestrzenia się poprzez bliski kontakt. Potrafi jednak pływać, więc można się nim zarazić na basenie.

Wszy rozprzestrzeniają się głównie w grupach dziecięcych, przedszkolach i szkołach. Przenoszenie odbywa się często za pośrednictwem przedmiotów, takich jak grzebienie, ręczniki lub, na przykład, wspólne spanie.

Jaja wszy nazywane są gnidami. Samice składają je i przyczepiają do korzeni włosów za pomocą mocnego uszczelniacza. Codziennie składanych jest od trzech do czterech jaj. Z białych, a później żółto-białych do brązowych jaj wykluwają się larwy. Samce wszy mają od 2 do 3 milimetrów wielkości, a samice od 3 do 3,5.

Aparaty gębowe zarówno larw, jak i dorosłych wszy są przystosowane do żądlenia i wysysania krwi, którą się żywią. Po użądleniu wszy uwalniają do skóry wydzielinę, która powoduje nieprzyjemne swędzenie. Późniejsze drapanie stwarza ryzyko ropnego zapalenia i wprowadzenia bakterii do uszkodzonej skóry.

Występowanie wszy i ich rozprzestrzenianie się jest najczęstsze w miejscach, w których ludzie są w bliskim kontakcie ze sobą. Są to szkoły, przedszkola, akademiki, obozy itp.

Wszy nie są w stanie przetrwać na włosach o długości mniejszej niż jeden centymetr.

Typowe objawy pedikulozy, czyli zarażenia wszawicą, to uporczywe swędzenie i drapanie owłosionej części głowy. Wizualnie, tj. gołym okiem, na głowie można znaleźć dorosłe pełzające wszy lub jaja, czyli gnidy. Najczęściej występują one na karku i w okolicy za uszami.

Niektóre źródła donoszą, że częstość występowania wszy głowowych wzrosła w ciągu ostatnich dziesięciu lat, głównie dlatego, że produkty odrobaczające tracą swoją skuteczność, a wszy stają się coraz bardziej odporne.

Co ze szkołą, jej obowiązkami i przepisami

Wszystko, co należy zrobić w przypadku zakaźnej choroby pasożytniczej lub innej ostrej choroby u dziecka, powinno być zawarte w regulaminie szkoły. Jeśli wszy są obecne w szkole lub innych placówkach szkolnych, obowiązkiem szkoły jest poinformowanie wszystkich rodziców dzieci uczęszczających do szkoły.

W przypadku podejrzenia wszawicy lub innych pasożytów należy powiadomić administrację szkoły oraz rodzica lub opiekuna dziecka. Dziecko należy odizolować od innych dzieci pod tymczasowym nadzorem.

Należy zadbać o to, aby odzież wierzchnia była trzymana z dala od odzieży i rzeczy innych uczniów. Dotyczy to w szczególności elementów odzieży, które mają kontakt z włosami i głową, takich jak szaliki lub czapki. Przedmioty takie jak grzebienie również muszą być trzymane z dala od rzeczy innych dzieci.

Rodzicowi zaleca się wizytę u lekarza ogólnego dziecka w celu potwierdzenia diagnozy świerzbu i dalszego postępowania.

Pościel i bielizna osobista powinny być prane w wysokich temperaturach, starannie suszone i prasowane.

Przedmioty, które miały kontakt ze skórą głowy, takie jak grzebienie, ozdoby do włosów, spinki do włosów, należy spryskać środkiem owadobójczym dla owadów pełzających, materace i ochraniacze na materace należy przewietrzyć, wystawić na działanie promieni słonecznych i nie używać przez co najmniej 3-4 dni.

Idealnie byłoby, gdyby dezynsekcja została przeprowadzona w tym samym czasie dla wszystkich dzieci w grupie, nawet tych, które nie zostały zdezynfekowane. Zaleca się powtórzenie dezynsekcji po 8-14 dniach, aby uzyskać wiarygodny efekt.

Szkoła powinna informować innych rodziców o obecności wszy głowowych na terenie szkoły, a także zachęcać rodziców do współpracy w codziennym profilaktycznym sprawdzaniu włosów dzieci przed pójściem do szkoły lub przedszkola.

Odpowiedzialność rodziców

Wszawica jest chorobą, która wymaga również opieki zdrowotnej. Rodzic jest odpowiedzialny za zdrowie dziecka i za umożliwienie opieki zdrowotnej. Jeśli opieka ta jest zaniedbywana, może to zostać uznane za naruszenie obowiązku opieki. Jest to również naruszenie praw podstawowych, a rozwiązanie należy do domeny instytucji społecznych.

Rodzic jest odpowiedzialny za

• przestrzeganie zasad higieny w rodzinie
• regularną zmianę bielizny osobistej i pościelowej
• pranie bielizny w wysokich temperaturach
• pranie i dezynfekcję czapek, szalików, grzebieni i chust
• regularne sprawdzanie włosów dziecka
• w przypadku obecności wszy nie przyprowadzać dziecka do szkoły i niezwłocznie poinformować szkołę o konieczności podjęcia środków zapobiegawczych w szkole
• w przypadku podejrzenia, udać się do lekarza w celu potwierdzenia lub wykluczenia obecności wszawicy i ustalenia dalszego postępowania.

Zapobieganie pedikulozie

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się wszawicy jest codzienne sprawdzanie włosów dzieci. W przypadku stwierdzenia wszawicy należy natychmiast zastosować szampon przeciw wszawicy.

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania nawrotom wszawicy jest przeprowadzanie dezynsekcji w tym samym czasie nie tylko u wszystkich dzieci w szkole, ale także u członków rodziny.

W przypadku podejrzenia, dziecko może zostać przyjęte do placówki tylko po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego.

Najpoważniejszym problemem i komplikacją jest to, że rodziny z niższych środowisk społeczno-ekonomicznych często nie podejmują skutecznych środków leczenia, ponieważ środki dezynsekcyjne nie są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym.

Procedura usuwania wszy

Wszawicę można jednoznacznie potwierdzić lub obalić za pomocą gęstego grzebienia. Włosy powinny być czesane od nasady przez co najmniej pięć minut.

Częste mycie włosów, choć częściowo zapobiega namnażaniu się pasożytów, jest uważane za niewystarczającą metodę. Aby je usunąć, należy użyć produktów przeznaczonych do tego celu i postępować zgodnie z instrukcjami. Po umyciu szamponem przeciw wszom, włosy należy spłukać, wysuszyć i przeczesać gęstym grzebieniem przeznaczonym do tego celu. Spowoduje to usunięcie wszystkich martwych wszy i gnid z włosów.

Kapelusze, szaliki lub chusty należy wygotować lub wyprać w wysokiej temperaturze, jeśli to możliwe, wysuszyć, wystawić na działanie promieni słonecznych lub dokładnie wyprasować i spryskać środkiem odstraszającym pełzające owady. Podobnie należy traktować przedmioty takie jak pościel, materace itp.

Obecnie na rynku nie ma produktu, który mógłby skutecznie usunąć jaja, tj. gnidy. Produkty dostępne na rynku nie przenikają zarazków ukrytych w gnidach. Wynika to ze względów bezpieczeństwa w odniesieniu do skóry dziecka. Jedyną opcją jest ręczne usuwanie gnid, włos po włosie i wyczesywanie ich. Jako środek zapobiegawczy można stosować tak zwane produkty odstraszające przed wszystkim.

Cykl rozwojowy wszawicy dziecięcej:

Pasożyty przenoszone przez zwierzęta

Place zabaw na świeżym powietrzu, drabinki i piaskownice są również częścią szkół i przedszkoli. Pasożyty, takie jak muchomor sromotnikowy, który powoduje enterobiozę, lub nicienie, które powodują glistnicę, mogą być obecne w niewłaściwie utrzymanej piaskownicy. Wiadomo, że toksoplazmoza jest przenoszona głównie przez koty.

Pasożyty te dostają się do organizmu najczęściej z odchodami zwierząt, przez brudne ręce dziecka. Najczęściej są to koty, psy lub ptaki. Powodują one problemy trawienne, takie jak bóle brzucha lub wymioty, ale także wysypki skórne lub swędzenie odbytu.

Operator powinien był utrzymywać określoną czystość i nie dopuścić do przekroczenia pewnej ilości piasku skażonego drobnoustrojami i pasożytami.

Przeczytaj więcej o chorobach i obowiązkach operatorów piaskownic w artykule:Piaskownice dla dzieci jako potencjalne zagrożenie dla zdrowia

Choroby związane z objawami skórnymi

Choroby zakaźne, które objawiają się wysypką lub innymi objawami podrażnionej skóry, mogą być różnego rodzaju. Jednak objawy skórne często pojawiają się po początkowych niespecyficznych objawach.

Szkarlatyna

Szkarlatyna jest chorobą zakaźną, która początkowo objawia się jako zapalenie migdałków, dlatego jest również znana jako szkarlatyna. Jest wywoływana przez bakterię paciorkowca, która wytwarza toksynę powodującą gorączkę i uszkadza drobne naczynia krwionośne pod skórą. Powoduje to typową wysypkę szkarlatyny. Najpierw pojawia się w dolnej części brzucha i klatki piersiowej, a następnie rozprzestrzenia się na kończyny.

Jednak początkowe objawy to ból głowy, wymioty, gorączka i, podobnie jak w przypadku zapalenia migdałków, obrzęk migdałków w gardle, które są pokryte szpilkami i igłami oraz ropnym nalotem. Typowym objawem jest początkowo biały język, który później złuszcza się, tworząc jaskrawoczerwony, tak zwany malinowy język.

Choroba często występuje w grupach, ponieważ jest przenoszona drogą kropelkową. Rozprzestrzenia się więc drogą powietrzną poprzez kichanie lub kaszel. Leczenie polega głównie na podawaniu antybiotyków.

Więcej informacji można znaleźć w artykule na temat szkarlatyny.

Ospa wietrzna

Ospa wietrzna jest również wysoce zakaźną chorobą przenoszoną drogą kropelkową. Choroba wywoływana jest przez wirus Vaaricella zoster. Objawy obejmują wysoką temperaturę, gorączkę, dreszcze lub złe samopoczucie. Najbardziej typowymi objawami są wysypki i pęcherze na całym ciele, które nieprzyjemnie swędzą.

Ponieważ jest to choroba wirusowa, leczenie antybiotykami jest bezcelowe. Stosuje się terapię łagodzącą objawy towarzyszące i miejscowe leczenie wysypki płynnym proszkiem lub maścią antyseptyczną. Powodują one lepsze wysychanie wysypki, zapobiegają dalszym infekcjom i łagodzą swędzenie. Po przebyciu choroby organizm rozwija odporność na całe życie.

Przeczytaj więcej w artykule na temat ospy wietrznej

Odra

Kolejna z chorób zakaźnych przenoszonych drogą kropelkową. Choroba zaczyna się od niespecyficznych objawów, takich jak podwyższona temperatura, gorączka. Później pojawiają się zaczerwienione spojówki, suchy drażniący kaszel i typowe wysypki skórne w postaci małych plamek.

Powaga choroby polega na jej potencjalnie groźnych powikłaniach, takich jak zapalenie płuc i zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego. Jednak zachorowalność na odrę znacznie spadła dzięki programowi szczepień przeciwko odrze.

Leczenie jest objawowe, tj. koncentruje się na towarzyszących objawach i powikłaniach choroby.

Przeczytaj również artykuł Odra i artykuł w czasopiśmie Odra czy ospa wietrzna?

Choroby układu pokarmowego

Najczęstszymi chorobami są te wywoływane przez wirusy. Pochodzenie bakteryjne spotykane jest głównie w przypadku bakterii takich jak salmonella, shigella, campylobacter, staphylococcus, clostridia czy patogenna E coli.

Punktem wejścia infekcji są najczęściej usta, poprzez skażoną wodę lub żywność.

Choroby wirusowe często mają gwałtowny początek, ale przy odpowiednim leczeniu stan dziecka szybko się poprawia. Choroby bakteryjne są zwykle bardziej stopniowe, ale mają cięższy przebieg. Często konieczne jest leczenie antybiotykami.

Przebiegowi chorób układu pokarmowego często towarzyszy biegunka i wymioty. Dlatego ważne jest, aby zapewnić wystarczające spożycie płynów i uniknąć odwodnienia organizmu. Jeśli nie jest możliwe podawanie wystarczającej ilości płynów w sposób naturalny, konieczne jest zapewnienie terapii infuzyjnej.

Wirusowe zapalenie wątroby typu A

Jest to wirusowa choroba zapalna wątroby wywoływana przez wirusa zapalenia wątroby typu A. Ta choroba zakaźna może wystąpić w społecznie ubogich populacjach o niższych standardach higieny. Dziecko może zarazić się przez zanieczyszczone ręce, wodę lub żywność. Źródłem zakażenia jest osoba, która wydala wirusa z kałem.

Początkowe objawy są również niespecyficzne, takie jak gorączka, ból głowy, wymioty lub biegunka. Typowa jest żółtaczka - żółte przebarwienia skóry i białek oczu. Mocz jest ciemny, a stolce jaśniejsze.

Najskuteczniejszą profilaktyką jest przestrzeganie zasad higieny. Inną skuteczną profilaktyką jest szczepienie, ale nie jest ono obowiązkowe. Zaleca się je jednak szczególnie dzieciom z obszarów ubogich społecznie, zwłaszcza przed wejściem do zbiorowych, takich jak szkoły czy przedszkola.

Leczenie zależy od przebiegu choroby. W większości przypadków wystarczy odpoczynek w łóżku i unikanie tłustych i tłustych potraw. W pierwszych dniach zaleca się zwiększenie spożycia diety bogatej w cukry lub można podać glikokortykoidy - leki zmniejszające reakcję zapalną.

Przeczytaj również artykuł w czasopiśmie.

Poranny filtr

Osoby prowadzące przedszkola powinny zadbać o to, aby do przedszkola przyjmowane były wyłącznie dzieci, które nie wykazują objawów choroby zakaźnej. W tym celu przeprowadzany jest tzw. poranny filtr, w ramach którego osoba odpowiedzialna sprawdza stan zdrowia dzieci po przybyciu do placówki.

Jeśli objawy choroby zakaźnej pojawią się w ciągu dnia, obowiązkiem szkoły jest zapewnienie separacji od innych dzieci z tymczasowym nadzorem i powiadomienie rodziców. Następnie zalecą wizytę u lekarza w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby.

Infekcje błon śluzowych górnych dróg oddechowych, związane z katarem i kaszlem, są najczęstsze u dzieci. Czynnikami sprawczymi są zazwyczaj wirusy lub bakterie rozprzestrzeniające się drogą kropelkową, tj. kaszel lub kichanie drobnych kropelek zawierających bakterie chorobotwórcze.

Dziecko może wrócić do szkoły dopiero po całkowitym wyzdrowieniu, co zmniejsza ryzyko zarażenia innych dzieci i przyspiesza czas pełnego powrotu do zdrowia. Operator ma prawo zażądać zaświadczenia od kompetentnego lekarza potwierdzającego powrót dziecka do zdrowia i zdolność do powrotu do szkoły.