Skręcenia i nadwyrężenia stawu skokowego: częsty problem sportowców i zwykłych ludzi

Co to jest staw skokowy i do czego służy?

Staw skokowy jest jednym z najważniejszych stawów w ludzkim ciele. Łączy goleń ze stopą i często jest przyczyną wielu urazów. Sportowcy są grupą wysokiego ryzyka, ale urazy nie omijają także zwykłych ludzi. Kostka jest również pierwszym stawem zaangażowanym w uderzenie o ziemię.

Kostka jest stawem nośnym, który łączy trzy kości:

1. piszczelową (tibia)
2. kość strzałkową (fibula)
3. kość piszczelową (talus)

Ciekawostka:

Ludzka stopa składa się z 26 kości.
Pierwotnie pełzające stopy, ewolucja wyewoluowała stopy, które pozwalają na nieprostowanie ciała.
Kość piszczelowa (talus) to kość znajdująca się w śródstopiu poniżej kości piszczelowej i strzałkowej.
Jej ważną rolą jest usztywnienie ciała i rozłożenie obciążenia na łuk stopy.
W warunkach fizjologicznych kość skokowa znajduje się w normalnej pozycji i współdziała z kośćmi piszczeli, stopy i rozkłada nacisk na piętę i kości śródstopia.

Stabilność kości piętowej zapewniają więzadła:

1. więzadła wewnętrzne
2. więzadła zewnętrzne

Kostka wykonuje ruchy biomechaniczne w czterech płaszczyznach:

• Przednio-tylnej - zgięcie grzbietowe, zgięcie podeszwowe
• bocznej - inwersja i ewersja / supinacja i pronacja.

Staw skokowy jest pierwszym zgięciem zaangażowanym w mechanikę uderzenia stopy o matę. Stanowi on zatem duże obciążenie ściskające i mechaniczne dla stawu skokowego.

Mechanika stawu skokowego zapewnia kompensację nierównych powierzchni, po których chodzimy lub biegamy. Absorbuje również wstrząsy i wstrząsy spowodowane bieganiem, szczególnie na nierównym terenie.

Urazy stawu skokowego

Skręcenie (zniekształcenie) to uszkodzenie więzadeł łączących kości po obu stronach stawu i torebki stawowej otaczającej staw.

Skręcenia są najczęściej związane z

• Uderzeniem w źle obróconą stopę - podczas biegu, po skoku, podczas wędrówki
• Nadepnięciem na nierówną powierzchnię - dół, wzgórze, odmrożenie.

Objawy skręcenia kostki są często takie same jak w przypadku złamania.

Skręceniu towarzyszy obrzęk i ból spowodowany stanem zapalnym zwanym zapaleniem ścięgien. Stopień ciężkości skręcenia determinuje również długość leczenia:

• W przypadku łagodnego skręcenia - około 3 tygodni
• W przypadku poważniejszego nadwyrężenia - od 4 do 6 tygodni.

UWAGA!
Powrót do aktywności sportowej zalecany jest najwcześniej po 2 miesiącach.

Zerwanie jest identyfikowane przez silny ból. Towarzyszy mu również obrzęk i skrzep krwi (krwiak) w stopniu, który zwykle zależy od stopnia zerwania. Leczymy zerwanie poprzez unieruchomienie przez co najmniej 6 tygodni, aby tkanka mogła się zrosnąć. Następnie możemy stopniowo rehabilitować kostkę.

Zerwanie to całkowite zerwanie więzadła. W tym przypadku istnieją dwie opcje, a mianowicie:

• Operacja - zszycie zerwanego więzadła
• Leczenie zachowawcze - bez konieczności operacji (decyzję podejmuje lekarz prowadzący).

Zerwaniu może również towarzyszyć złamanie jednej z kości stawu skokowego. W takim przypadku konieczne jest całkowite unieruchomienie kości stawu skokowego.

Całkowity czas rekonwalescencji wynosi od 3 do 6 miesięcy!

Skręcenie i zwichnięcie stawu skokowego

Staw skokowy dźwiga ciężar całego ciała, więc urazy pośrednie wspomniane powyżej są bardzo powszechne. Najczęstszym z nich jest skręcenie kostki. Skręcenia najczęściej dotykają sportowców, zwłaszcza biegaczy, ale mogą również wystąpić podczas chodzenia.

Skręcenie kostki to uraz, który często pojawia się, gdy stopa zostanie nadepnięta lub nieprawidłowo podskoczy. W rezultacie więzadła wzmacniające kostkę zostają uszkodzone.

Przyczyny i objawy skręcenia stawu skokowego

Kostka to staw, który łączy łydkę ze stopą. Wokół niego znajduje się szereg silnych więzadeł, które zwiększają jego odporność podczas chodzenia, skakania i innych czynności.

Jeśli kostka porusza się poza swoją normalną pozycją, może to spowodować zmianę jej fizjologicznej pozycji - skręcenie i późniejsze zwichnięcie.

Do głównych i najczęstszych przyczyn należą

• Nieprawidłowe stawianie stopy
• Nierówny teren
• Bieganie
• Niewłaściwe obuwie (klapki, wysokie obcasy)

Upadek lub nadepnięcie na stopę przez inną osobę również może spowodować skręcenie.

Pierwszym objawem jest stan zapalny. Kiedy krew przedostaje się z naczyń krwionośnych do tkanek miękkich i innych struktur w okolicy kostki, stopa puchnie i tworzy tak zwane skręcenie.

Inne objawy obejmują:

• Obrzęk - spowodowany nagromadzeniem się płynu w tkance.
• Zaczerwienienie - spowodowane zwiększonym przepływem krwi w dotkniętym obszarze
• Ból - nerwy w tym obszarze są bardziej wrażliwe, przemieszczenie powoduje ucisk
  • ból jest wyraźny przy zmianie pozycji
• Pulsacja - tak zwane uczucie bijącego serca w miejscu urazu.

Diagnoza i leczenie skręcenia stawu skokowego

Jeśli tylko skręciłeś kostkę, wizyta u lekarza nie jest konieczna. Jednak to, co na początku może wydawać się niegroźnym schorzeniem, może być poważniejsze.

Udaj się do lekarza!

Jeśli

1. odczuwasz silny ból, którego nie łagodzą dostępne bez recepty leki lub zwykłe okłady
2. Nie możesz chodzić - nie możesz nawet stanąć na nogach.
3. Masz zmieniony kształt kostki lub stopy
4. Obrzęk nie ustępuje nawet po 4 dniach.

Ostateczną diagnozę stawia lekarz prowadzący. Po wizycie u lekarza rodzinnego pacjenci z podejrzeniem skręcenia stawu skokowego są kierowani do specjalisty - zwykle traumatologa, a w niektórych przypadkach chirurga ortopedy.

Jeśli jednak doszło do urazu kostki, zaleca się natychmiastową wizytę w klinice urazowej.

• Wywiad - Po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu lekarz bada stopę i łydkę stopy. Szuka bolesności i zmiany zakresu ruchu w kostce.
• Badania laboratoryjne - Z krwi określa parametry zapalne CRP (białko C-reaktywne), FW (Fareus westergren) i poziom leukocytów (białych krwinek).
• Obrazowanie - RTG (prześwietlenie rentgenowskie), MRI (rezonans magnetyczny) i CT (tomografia komputerowa).

Dokładny schemat leczenia zależy od ciężkości stanu i objawów.

Podczas leczenia w domu najważniejsze jest, aby nie obciążać kostki i ściśle przestrzegać kolejnych zaleceń lekarza.

Początkowe leczenie domowe zgodnie z zasadami RICE:

• R - odpoczynek
• I - lód
• C - kompresja
• E - elewacja (pozycja podwyższona)

Późniejsze leczenie najczęściej obejmuje:

1. Odpoczynek - spoczywanie na łóżku z uniesioną nogą. Dotknięty obszar należy schładzać lodem lub specjalnie do tego przeznaczonymi środkami pomocniczymi (woreczki żelowe) zawsze owiniętymi w materiał, np. ręcznik.
2. Leczenie medyczne - przepisane lub zalecane leki przeciwbólowe per os (środki przeciwbólowe), maści, kremy o działaniu przeciwzapalnym lub przeciwbólowym.
3. Pomoce w odciążeniu chorej kończyny - kule na receptę. Ważnym czynnikiem jest ścisłe i prawidłowe przestrzeganie instrukcji ustalonych przez lekarza prowadzącego.
4. Środki wspomagające wzmocnienie chorej kończyny - aparaty ortopedyczne, szyny.

Do unieruchomienia kontuzjowanej kostki stosuje się różne rodzaje bandaży i ortez, w zależności od stopnia uszkodzenia. Dzielą się one na:

• Bandaże aktywne
• Stabilne aparaty ortopedyczne
• Ortezy funkcjonalne
• Ortezy wielofunkcyjne

Tabela z opisem bandaży i ortez

Opieka nad skręceniami stawu skokowego

Ważnym i głównym czynnikiem jest przede wszystkim zapobieganie. Należy położyć nacisk na odpowiednie i solidne obuwie podczas chodzenia, ale także w terenie i podczas uprawiania sportu. Nie warto się spieszyć i należy przeznaczyć wystarczająco dużo czasu na wybrane czynności.

Jeśli nie można uniknąć kontuzji, należy:

• Odpoczywać - najlepiej na łóżku z uniesioną chorą kończyną.
• Stosować lód - regularne i systematyczne chłodzenie pomaga wyeliminować skręcenie.
• Stosować środki pomocnicze - zgodnie z zaleceniami lekarza, nie należy lekceważyć ich znaczenia i konieczności.

Ważne jest również odżywianie i picie. Wskazane jest włączenie do diety pokarmów o wyższej zawartości minerałów, wapnia i magnezu.

Spróbuj:

Okład z kurkumy Kurkuma ma silne działanie przeciwzapalne i może być bardzo korzystna jako leczenie wspomagające.

Potrzebujesz:

• 2 łyżki kurkumy
• Woda - w zależności od potrzeb

Wymieszaj składniki, aby uzyskać gęstą pastę. Posmaruj kostkę i zawiń w folię spożywczą. Zabezpiecz bandażem.