Poziom cukru we krwi: co jest normą, a co hiper/hipoglikemią?

Jaki jest idealny lub niski i wysoki poziom cukru we krwi?
Również progi glikemii i norma na czczo dla zdrowej osoby.
Ponadto wszystko jest przedstawione w przejrzystej tabeli.

Jaka powinna być prawidłowa wartość glikemii, a co należy uznać za wartość odstającą? Przydatne informacje przedstawiono w tabeli przeglądowej.

Poziom cukru we krwi jest technicznie określany jako glikemia.

Cukier, czyli glukoza, jest ważny dla całego organizmu, ale szczególnie dla mózgu. Komórki mózgowe potrzebują go do prawidłowego funkcjonowania, podobnie jak tlenu.

Glikemia lub cukier we krwi pochodzi od greckich słów glykys (słodki) i haima (krew). Glyko odnosi się do cukrów, a przyrostek emia oznacza związek z krwią.

Ponieważ glukoza jest jedynym źródłem energii, jej niedobór powoduje upośledzenie funkcji mózgu. Zwykle taki stan występuje szybko. Technicznie określa się go jako hipoglikemię lub obniżony poziom cukru we krwi. I może wystąpić nie tylko u osoby z cukrzycą.

Na drugim końcu znajduje się stan hiperglikemii, nadmiernego poziomu cukru we krwi.

Jest on głównie związany z cukrzycą, ale występuje również w innych chorobach, takich jak choroby wątroby, choroby trzustki, choroby endokrynologiczne lub po niektórych lekach.

Nasz organizm otrzymuje cukier z pożywienia.

Podobnie jak inne niezbędne składniki potrzebne do jego funkcjonowania, takie jak białka, tłuszcze, minerały, pierwiastki śladowe i witaminy. Możesz o nich przeczytać w artykule magazynu na temat niezbędnych składników odżywczych.

W organizmie cukier jest przechowywany w postaci glikogenu, którego największe zapasy znajdują się w wątrobie i mięśniach.

Glikogen tworzy tak zwaną rezerwę energetyczną glikogenu.

Cukier, podobnie jak inne substancje w organizmie, jest transportowany przez naczynia krwionośne.

Poziom cukru we krwi (glikemię) określa się mierząc go z krwi. Wykorzystuje się do tego krew z żył, czyli krew żylną, oraz naczynia włosowate. Naczynia włosowate to maleńkie naczynia krwionośne, których bogata plątanina znajduje się na przykład w brzuszkach palców.

Poziom cukru we krwi zmienia się w ciągu dnia w sposób zależny od czasu, z wysiłkiem, stresem i oczywiście po jedzeniu. Kontrola glikemii w organizmie jest zapewniona przez kilka mechanizmów, a mianowicie ruch cukru z krwi, tj. osocza krwi, do komórek.

Odbywa się to na poziomie hormonalnym, autoregulacyjnym i nerwowym. Organizm wykorzystuje hormony, takie jak glukagon, katecholaminy (adrenalina) lub tyroksyna, aby zwiększyć poziom cukru we krwi. Ma to ogromne znaczenie, na przykład podczas reakcji stresowej, aby wystarczająca ilość cukru była dostępna do zwiększonego spożycia.

Z kolei hormon insulina obniża poziom cukru we krwi.

Insulina jest wytwarzana w trzustce i jest ważna w przenoszeniu cukru z krwi do komórek. Bez insuliny komórki nie są w stanie przyjmować cukru.

Podwyższony lub obniżony poziom cukru we krwi powoduje różne problemy zdrowotne.

Wysoki poziom cukru we krwi określany jest jako hiperglikemia.

Niski poziom cukru we krwi = hipoglikemia.

Jakie są wartości glikemii?

Prawidłowy poziom cukru we krwi jest utrzymywany na określonym poziomie, a nasz organizm stara się utrzymać go w odpowiednim zakresie za pomocą regulacji. Jest to ważne dla odpowiedniego funkcjonowania organizmu, funkcjonowania narządów i odpowiedniego funkcjonowania wszystkich komórek i tkanek.

Mózg jest najbardziej wrażliwy na wartość glikemii, ponieważ neurony wykorzystują glukozę jako jedyne źródło energii do pracy.

Poniższa tabela przedstawia wartości glikemii

W literaturze i różnych publikacjach istnieje niewielkie zróżnicowanie wartości glikemii.

Dotyczy to również porównywania różnych laboratoriów, które ustaliły swoje wartości referencyjne. Glikemia różni się również w zależności od rodzaju krwi.

Dodatkowo...

Zależy to od tego, czy krew została pobrana z żyły, tętnicy czy naczynia włosowatego. Podobnie, czy jest to krew pełna, osocze czy surowica.

Przeczytaj również:
Hipoglikemia - niski poziom cukru we krwi,
Hiperglikemia - co warto wiedzieć,
Dieta w cukrzycy - pokarmy odpowiednie, nieodpowiednie i zabronione.

Jak określa się poziom cukru?

Aby dokładnie określić glikemię, która odzwierciedla metabolizm węglowodanów, stosuje się różne metody. Krew składa się z różnych składników, takich jak czerwone krwinki, białe krwinki, płytki krwi. Zawiera minerały, takie jak sód, potas, wapń, a także substancje, takie jak cukier, białka lub tłuszcze, i oczywiście różne gazy krwi.

Glikemia na czczo:
z krwi włośniczkowej 3,3-6,6
z krwi żylnej 3,9-5,5
w osoczu krwi 4,2-6,4

Stężenie poszczególnych składników różni się również w zależności od rodzaju badanej krwi. Może to być

• krew tętnicza - to krew pobrana z tętnic
• krew żylna - krew pochodząca z żył
• krew włośniczkowa - pochodząca z drobnych splotów naczyniowych, w których zachodzi wymiana gazów i innych substancji
• osocze krwi - zawiera różne składniki krwi, takie jak białka, elektrolity, cząsteczki organiczne, fibrynogen i czynnik krzepnięcia.
  • gdy jest gromadzone, zapobiega krzepnięciu, tj. koagulacji.
• surowica krwi - nie zawiera elementów komórkowych, jej skład jest podobny do osocza krwi, ale nie zawiera czynnika krzepnięcia ani fibrynogenu
  • krzepnięcie nie zatrzymuje się podczas pobierania

W domu lub w laboratorium

Glikemia jest dokładnie oznaczana w warunkach laboratoryjnych, ale może być również mierzona w warunkach domowych, w przychodniach lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej lub pogotowia ratunkowego. Do tego celu służy glukometr, czyli miernik poziomu cukru we krwi.

Urządzenie to jest dostępne dla osób leczonych z powodu cukrzycy, tj. cukrzycy. Osoba z cukrzycą na diecie lub na tabletkach może nie mieć takiego urządzenia w domu.

Osoby leczone insuliną muszą częściej sprawdzać poziom cukru we krwi.

Hipoglikemia pojawia się szybko, zwłaszcza jeśli insulina jest wstrzykiwana, a dana osoba zapomina o jedzeniu. Innym przykładem jest przypadkowe wstrzyknięcie większej lub powtarzającej się dawki insuliny.

Nawet jeśli podawane są tabletki, hipoglikemia lub hiperglikemia może wystąpić z różnych powodów. Dzieje się tak głównie z powodu jedzenia i błędów dietetycznych.

Glukometr można kupić w różnych wersjach i cenach.

Glikemię mierzy się za pomocą glukometru, paska testowego i kropli krwi.

Tę ostatnią najczęściej uzyskuje się z kapilarnych naczyń krwionośnych, które znajdują się w bogatej plątaninie w brzuszkach palców, ale być może także w płatku ucha.

Procedura pomiaru poziomu cukru we krwi w domu

Jak zmierzyć glikemię i pobrać krew z palca podano w krótkiej procedurze:

1. Przygotuj glukometr
2. pasek testowy
   • glukometr i pasek testowy muszą pochodzić od tego samego producenta
   • glukometr musi być identyczny z typem paska testowego i numerem kalibracji
   • niektóre glukometry kalibrują pasek testowy automatycznie
   • inne wymagają ręcznej regulacji
   • uwaga na żywotność baterii i energię
3. środek dezynfekujący
4. przygotować igłę
   • pióro do pobierania próbek z igłą
   • może być również konwencjonalną igłą do pobierania krwi do strzykawki
5. włożyć pasek testowy do glukometru
6. zdezynfekować palec
7. nakłuć brzuch palca
8. umieścić długopis, lancet lub igłę w etui
9. wytrzeć rozlaną krew z palca
10. następnie ściśnij koniec palca nad brzuchem
    • najlepiej dwoma palcami tuż nad nakłuciem i paznokciem
11. wypłynie kropla krwi
12. jak wskazuje glukometr
13. złap kroplę krwi na pasek testowy
14. Po kilku sekundach glukometr wydrukuje odczyt.
15. krótko przytrzymaj i dociśnij wacik w miejscu wstrzyknięcia, aby zapobiec wyciekaniu krwi z palca.

Nie pamiętasz wartości? Nie szkodzi, kalkulator Ci pomoże:
Jaki jest mój poziom cukru we krwi (glikemia): niski, normalny czy wysoki?

Poniższa tabela przedstawia czas pomiaru glukozy

Czy wiesz, co może pokazywać glukometr?

Wyświetlacz glukometru może pokazywać aktualną i orientacyjną wartość glukozy. Czasami jednak może pokazywać coś innego. W zależności od producenta może występować wiele różnych napisów.

Dokładny opis jest zwykle podany w instrukcji obsługi.

Co glukometr może pokazywać na ekranie oprócz wartości glukozy w tabeli

Jednostki glikemii

Wynikowa wartość na glukometrze jest wyświetlana w określonych jednostkach. Najczęściej jest to mmol na litr, który jest określany jako mmol/l. Niektóre kraje używają mg na decylitr lub mg/dl (dcl). Co możesz zrobić w tym przypadku, jeśli musisz dokonać konwersji?

Zapamiętaj liczbę 18:
Przeliczając z mmol na miligram, pomnóż przez 18
4,0 mmol/l x 18 = 72
Przeliczając z mg na mmol, podziel przez 18
72 mg/dl : 18 = 4,0

Kilka ważnych pojęć związanych z glikemią

Kwestia cukrzycy jest skomplikowana. Przeciętna osoba nie musi wiedzieć wszystkiego. Jednak niektóre terminy warto znać. Wiele terminów jest używanych w tekście wraz z wyjaśnieniami.

Wymienimy je teraz pokrótce.

Niektóre terminy używane w związku z glikemią lub cukrzycą:

• Hipoglikemia - niski poziom cukru we krwi.
• Hiperglikemia - wysoki poziom cukru we krwi
• Insulina - hormon trzustki, reguluje glikemię.
• Insulinoterapia - leczenie insuliną (podawaną do organizmu za pomocą wstrzykiwacza, strzykawki lub pompy insulinowej).
• Doustne leki przeciwcukrzycowe - tabletki, określane jako PAD, których mechanizm działania zależy od produkcji insuliny przez organizm.
• Glikozuria - cukier w moczu, gdy glikemia przekracza 10 mmol/l, co stanowi próg nerkowy dla glukozy.
• Profil glikemiczny - wielokrotne pomiary glikemii w ciągu dnia, zapewniające przegląd wahań wartości.
• Cukrzyca typu I - bezwzględny niedobór insuliny, potrzeba insulinoterapii
• Cukrzyca typu II - zaburzenie metaboliczne, insulinoterapia nie zawsze wymagana, wystarczająca dieta lub PAD
• Cukrzyca ciążowa - cukrzyca ciążowa
• Śpiączka hipoglikemiczna - utrata przytomności przy niskim poziomie cukru we krwi
• Cukrzycowa kwasica ketonowa - zagrażające życiu powikłanie cukrzycy
• Neuropatia cukrzycowa - upośledzenie funkcji nerwów w przebiegu cukrzycy
• Retinopatia cukrzycowa - upośledzenie wzroku spowodowane cukrzycą
• Nefropatia cukrzycowa - uszkodzenie nerek spowodowane cukrzycą
• Stopa cukrzycowa - owrzodzenia i deformacje kości piszczelowej z powodu upośledzonego dopływu krwi i infekcji.

Cukrzyca w skrócie

Cukrzyca (diabetes mellitus) to przewlekła, trwająca całe życie choroba metaboliczna charakteryzująca się wzrostem poziomu cukru we krwi. Wzrost ten jest spowodowany albo brakiem insuliny, która powstaje w określonych komórkach trzustki, albo niewystarczającym działaniem insuliny (insulinooporność).

Insulina jest ważnym hormonem wytwarzanym przez wysepki Langerhansa (komórki Β/β Beta) trzustki.

Insulina = insula (łac.) = wyspa.

Jej zadaniem jest "transportowanie" cukru ze środka krwi do wnętrza komórki, gdzie jest on wykorzystywany jako energia.

Jest przekształcany w ATP podczas glikolizy - glycos = cukier i lysis = rozszczepianie.

Insulina reguluje poziom cukru w naszym organizmie za pomocą wielu mechanizmów i w wielu miejscach. W wątrobie, w mięśniach, nawet w interakcji z komórkami tłuszczowymi.

Jej regulacja opiera się na kilku procesach. Pierwszym z nich jest poziom cukru we krwi, a następnie wpływ innych hormonów.

Cukrzyca dzieli się na dwa typy

Cukrzyca typu 1

Pierwszym z nich jest cukrzyca typu 1. Ma ona podłoże autoimmunologiczne (odporność danej osoby atakuje własne komórki organizmu), zaburzając funkcjonowanie trzustki. Konsekwencją jest brak insuliny we krwi.

Insulina musi być dostarczana do organizmu sztucznie, za pomocą zastrzyków.

Ten typ cukrzycy jest zwykle wykrywany we wczesnym dzieciństwie lub w młodości.

Przyczyna jej wystąpienia nie jest znana. Zakłada się wpływ genetyczny i dziedziczenie, ale także doświadczenie niektórych chorób wirusowych (coxsackie B1, odra, świnka, rotawirus).

Cukrzyca typu 2

Drugą z nich jest cukrzyca typu 2. Kiedyś nazywano ją cukrzycą wieku podeszłego, ponieważ najczęściej wykrywano ją w starszym wieku, a nie u osób młodych.

Obecnie jednak występuje również u osób poniżej 40 lub 30 roku życia, a nawet u dzieci.

Wpływ na to ma niewłaściwy styl życia...

Podstawową przyczyną jest brak produkcji insuliny lub insulinooporność. Oznacza to, że insulina nie ma wystarczającego działania i nie może wiązać się z receptorami insuliny w wymagany sposób.

Receptory insuliny znajdują się w prawie wszystkich komórkach i są potrzebne do przenikania cukrów do komórek.

Istnieje kilka czynników, które ją powodują, oprócz genetycznych, na przykład otyłość.

Niezależnie od typu cukrzycy, ważne jest, aby diabetyk przestrzegał zasad zdrowego stylu życia, diety i zbilansowanego odżywiania, a także konsekwentnego i precyzyjnego stosowania leczenia.

Cukrzyca i tak ma swoje długofalowe powikłania, a nie kontrolując prawidłowego poziomu cukru we krwi i nie stosując się do reżimu leczenia, osoba zapada na nią znacznie szybciej, ryzykując swoim zdrowiem i życiem.

Cukrzyca jest obecnie określana jako pandemiczna choroba niezakaźna, ponieważ jest jedną z szybko rozprzestrzeniających się chorób na całym świecie.

Zastanówmy się... I znów dochodzimy do kwestii stylu życia.

Brak ruchu, stres, niezrównoważona dieta, przewaga cukrów w diecie, nadwaga i otyłość, a także podwyższony poziom LDL - złego cholesterolu. Wspomina się również o braku snu, narażeniu na chemikalia i toksyny.

• Cukrzyca typu 2 stanowi około 90% wszystkich przypadków cukrzycy
• Co stanowi około 380 milionów osób z cukrzycą typu 2 na całym świecie.
• Cukrzyca typu 2 zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych nawet 4-krotnie.
• Do 90% wszystkich osób z cukrzycą typu 2 ma nadwagę i jest otyłych.

Cukrzyca ciążowa

Cukrzyca ciążowa jest również znana jako cukrzyca ciążowa. Ma ona podłoże hormonalne. Hormony w łożysku zmniejszają skuteczność insuliny, a tym samym podnoszą poziom cukru we krwi.

Cukrzyca ciążowa = cukrzyca ciążowa.

Ponadto trzustka kobiety w ciąży może nie być wystarczająco "silna", aby zwiększyć produkcję insuliny i nie reagować odpowiednio na zwiększone zapotrzebowanie w czasie ciąży.

bardzo upraszczająco i niedokładnie napisane...

Oczywiście nie występuje u każdej kobiety w ciąży, ale u każdej kobiety w ciąży wskazane i zalecane jest sprawdzanie poziomu cukru we krwi.

Występuje u około 2-3% kobiet w ciąży.

W tym przypadku jest to tylko stan przejściowy, który poprawi się po porodzie. Ale zdarzają się również przypadki trwającej cukrzycy typu 2.

Czynnikami ryzyka cukrzycy ciążowej są

• Nadwaga i otyłość przed ciążą
• Cukrzyca w wywiadzie rodzinnym
• Cukrzyca ciążowa w poprzednich ciążach
• Wysokie ciśnienie krwi
• Podwyższony poziom cholesterolu
• Zespół policystycznych jajników
• Powtarzające się poronienia samoistne
• Podwyższony poziom cukru we krwi przed ciążą, tzw. stan przedcukrzycowy
• Brak aktywności fizycznej
• Nadmierny stres

Powikłania zdrowotne cukrzycy

To, że poziom cukru we krwi jest ważny dla funkcjonowania mózgu, jest już oczywiste. Bez cukru mózg nie działa, czego skutkiem są nagłe problemy neurologiczne. Na przykład zaburzenia mowy, problemy z poruszaniem się, osoba może sprawiać wrażenie pijanej, dezorientacja, zmiany w zachowaniu, a nawet utrata przytomności.

Problemy te pojawiają się dość szybko i równie szybko można je opanować.

Jednak patologiczne odchylenia glikemii powodują również długotrwałe lub przewlekłe problemy.

Hiperglikemia uszkadza naczynia krwionośne, nerwy, nerki i oczy. Wysoki poziom cukru we krwi, nadmiar tłuszczu i wysokie ciśnienie krwi są podstawą miażdżycy, a następnie poważnych chorób, takich jak choroba wieńcowa lub ostry zawał mięśnia sercowego.

Ciekawe informacje w następujących artykułach:
Cukrzyca i jej powikłania
Choroba wieńcowa
Zawał mięśnia sercowego

Nieleczona lub nawet niedostatecznie leczona cukrzyca powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych. W efekcie rozwija się stopa cukrzycowa, różne defekty skórne, owrzodzenia lub czyraki, a nawet martwica. I to nie tylko na stopie, ale także w innych częściach ciała. A różne infekcje są częstsze w cukrzycy.

I to tyle na temat cukrzycy w pigułce.