Podwyższony poziom cukru we krwi, hiperglikemia: Co podnosi poziom cukru we krwi?

Źródło zdjęcia: Getty images
Hiperglikemia jest problemem związanym głównie z cukrzycą. Podwyższony poziom cukru we krwi powoduje inne problemy, takie jak problemy ze wzrokiem, układem nerwowym. Ale to nie tylko cukrzyca, ale także inne choroby.
W pewnym idealnym przedziale poziom glukozy we krwi jest utrzymywany przez hormon zwany insuliną. Jeśli z jakiegoś powodu poziom tego hormonu jest niższy, poziom cukru we krwi z kolei wzrasta.
Wzrost ten można zazwyczaj wykryć jedynie w laboratoryjnych badaniach krwi.
Problemy z poziomem cukru zazwyczaj występują w cukrzycy. Jest to choroba metaboliczna charakteryzująca się nadmierną ilością cukru we krwi. Jest to zaburzenie metabolizmu cukru.
Cukrzyca może pojawić się z powodu niewystarczającej produkcji insuliny, która jest hormonem trzustki. Choroba może również wystąpić z powodu zmniejszonej wrażliwości własnych tkanek organizmu na insulinę. W pierwszym przypadku jest to choroba wrodzona i autoimmunologiczna, która objawia się w dzieciństwie.
Znana jest również pod fachową nazwą cukrzycy typu I.
Druga postać cukrzycy, cukrzyca typu II, częściej występuje u osób dorosłych. Najczęściej rozwija się powoli po 30. roku życia. Jest to cukrzyca nabyta, a nie wrodzona. Osoby otyłe są w grupie wysokiego ryzyka.
Podwyższony poziom cukru we krwi w tym przypadku może być również związany z otyłością.
Objawy hiperglikemii obejmują:
Stan przedcukrzycowy to termin, który został wprowadzony dla granicznych zaburzeń homeostazy glukozy. Oznacza to, że poziom cukru we krwi jest wyższy, ale nie przekracza wartości, które definiują cukrzycę przy ogólnej ocenie.
Na przykład poranna wartość glukozy we krwi wynosi więcej niż 5,6 mmol/l, ale nie więcej niż 7 mmol/l. W teście wysiłkowym próg ten mieści się w granicach normy. Dotyczy to granicznej glikemii.
Jeśli wartości w stresie wynoszą od 7,8 do 11,1 mmol/litr, określa się to jako upośledzoną tolerancję glukozy.
Może również występować na przykład w otyłości. Jest to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się gromadzeniem zapasów tłuszczu w organizmie. Jednak osoba z otyłością zwykle spożywa pokarmy bogate w cukry proste oprócz nadmiaru tłuszczu, a zatem może mieć ten poziom dość wysoki.
Cukrzyca jest dość powszechna w przypadku otyłości, a hiperglikemia jest jej typowym objawem.
Do chorób metabolicznych, które zazwyczaj towarzyszą hiperglikemii należą tzw. zespół metaboliczny to nazwa połączenia cukrzycy typu 2, podwyższonego ciśnienia krwi i otyłości.
Występowanie tych trzech czynników w jednym organizmie daje początek temu syndromowi, który według statystyk dotyka prawie jedną trzecią populacji krajów rozwiniętych. Choroba ta również znacznie przyspiesza miażdżycę.
Z tego powodu mogą również wynikać różne choroby sercowo-naczyniowe.
Osoby cierpiące na hemochromatozę również mają problemy z podwyższonym poziomem cukru. Jest to choroba wątroby, w której dochodzi do jej powiększenia. Zazwyczaj jednak choroba ta powiązana jest z cukrzycą, która powoduje wzrost stężenia glukozy we krwi.
Sama choroba jest spowodowana nadmiernym odkładaniem się żelaza w tkankach organizmu w postaci hemosyderyny i ferrytyny. Choroba może być hemochromatozą wrodzoną (pierwotną) lub nabytą (wtórną).
Podwyższony poziom glukozy i cukru we krwi jest również spowodowany tzw. zespołem Cushinga, który charakteryzuje się zwiększoną produkcją kortyzolu. Najczęstszymi objawami tej choroby są przyrost masy ciała, odkładanie się tkanki tłuszczowej na brzuchu, twarzy i szyi oraz oczywiście wspomniana wcześniej hiperglikemia.
Podwyższony poziom glukozy we krwi może również wystąpić w niektórych chorobach zakaźnych, które wpływają na gruczoły ślinowe. Choroby te obejmują na przykład świnkę (zapalenie ślinianki przyusznej).
W przypadku tej choroby poziom glukozy we krwi może być wyższy z powodu przedostania się infekcji do trzustki. Następnie dochodzi tam do stanu zapalnego. Może to prowadzić do uszkodzenia części trzustki odpowiedzialnej za produkcję insuliny.
Jeśli badania krwi wykażą wzrost poziomu cukru, dana osoba powinna przejść dalsze badania, aby wcześnie znaleźć przyczynę.