Wrzód twardy: jakie są jego przyczyny (niezakaźne + zakaźne)

Niezakaźne owrzodzenie skóry

Przykładem niezakaźnego owrzodzenia podskórnego jest zablokowanie gruczołu łojowego lub potowego. Zablokowanie kanału powoduje gromadzenie się i stan zapalny. Wrzód jest bolesny i może wystąpić w dowolnym miejscu na ciele.

Szczególnie tam, gdzie znajduje się wiele gruczołów. Na przykład jako twarde owrzodzenie na twarzy, plecach, pod pachami. Powstają na podłożu bakteryjnym.

Układ odpornościowy organizmu radzi sobie z takim stanem zapalnym, gromadząc ropę. Jest to gęsty płyn składający się z białych krwinek, zepsutych komórek i bakterii. Tworzy się twardy wrzód skóry, obrzęk, zaczerwienienie, a obszar wrzodu jest bolesny.

Wrzody zakaźne

Jednak twardy wrzód, który nie goi się i nie ropieje, najprawdopodobniej nie ma nic wspólnego z podobnym wrzodem zapalnym. Takie wrzody są często bolesne w dotyku i są zakaźne.

Jeśli jednak twardy wrzód (znany również jako wrzód twardy) jest wolny od ropy i bólu, jest to najczęściej objaw kiły. Jest to również choroba pochodzenia bakteryjnego, ale jest to niebezpieczna choroba zakaźna.

Kiła, technicznie rzecz biorąc, to także rzęsistkowica.

Kiła jest przenoszona poprzez kontakt seksualny i jest określana jako choroba przenoszona drogą płciową. Transmisja odbywa się poprzez płyny ustrojowe, więc nie musi odbywać się wyłącznie poprzez kontakt seksualny. Może również odbywać się poprzez ślinę, na przykład podczas pocałunku.

Kiła jest chorobą wywoływaną przez bakterię Treponema pallidum, której nosicielami mogą być wyłącznie ludzie. Jest ona przenoszona prawie wyłącznie drogą płciową i najczęściej występuje u osób w wieku poniżej 30 lat.

Bakteria jest niebezpieczna, ponieważ wpływa na kilka narządów i układów w organizmie, a więc nie tylko na skórę, ale także na ośrodkowy układ nerwowy, układ mięśniowo-szkieletowy, układ sercowo-naczyniowy i system wsparcia człowieka.

Wrzód kiłowy pojawia się w miejscu, w którym choroba została przeniesiona.

Twardy wrzód pojawia się zazwyczaj w kilku miejscach na ciele. Najczęściej występuje w okolicy odbytu, jako twardy wrzód na narządach płciowych, na wargach, wyściółce jamy ustnej i na języku. Ale może również pojawić się na dłoniach i palcach.

Pojawia się w ciągu około 3 tygodni po stosunku płciowym, w którym doszło do przeniesienia i zakażenia. Wrzód najpierw pojawia się jako mała czerwona piega. Dopiero później nabiera twardości i rozmiaru.

W niektórych przypadkach, jeśli owrzodzenie występuje na penisie, może również pojawić się na wewnętrznej stronie uda, jeśli dochodzi do częstego kontaktu ze skórą.

Ten typ owrzodzenia jest bezbolesny, co odróżnia go od klasycznych zakaźnych i zapalnych owrzodzeń skóry, które są bolesne i mogą ropieć.

Z drugiej strony, w ciągu około dwóch miesięcy wrzód zniknie, a miejsce pozostanie bez trwałych uszkodzeń. Jeśli jednak dana osoba zbagatelizuje ten objaw, może to przynieść odwrotny skutek.

Nieleczona kiła nadal infekuje organizm, a później typowe jest stwardnienie węzłów chłonnych w pobliżu dotkniętego obszaru, które również nie boli.

W ostatnim stadium choroby dochodzi do nieodwracalnego uszkodzenia wielu narządów i układów, na przykład upośledzenia mobilności, bólu mięśni, stawów lub pleców.

Uszkodzeniu ulega ośrodkowy układ nerwowy i dochodzi do zmian w zachowaniu. Czasami może wystąpić demencja lub paraliż.

Chorobę leczy się antybiotykami i to całkiem skutecznie. Jeśli u danej osoby wystąpi wrzód twardy w jednym z typowych miejsc, nie powinna ona lekceważyć tego objawu i powinna raczej udać się do lekarza.

Niesyfilityczny wrzód twardy na narządach płciowych

Na penisie mogą występować wrzody, które nie wskazują na kiłę. Są to na przykład blokady gruczołów łojowych na żołędzi. Na żołędzi znajduje się duża liczba gruczołów łojowych. Jeśli zostaną zablokowane, dochodzi do zapalenia bakteryjnego.

Taki wrzód jest jednak bolesny, szczególnie w dotyku, i zaczerwieniony. Gdy pęknie, wycieka z niego ropa. Szybko się goi i jest leczony miejscowo antybiotykami, czyli maściami.

Innym przypadkiem jest wrzód miękki, znany również jako ulcus molle. Jest to również choroba zakaźna. Różni się od wrzodu kiły tym, że jest bolesny i nie jest twardy w dotyku. Jego czynnikiem sprawczym jest Heamophilus durceyi.