Wybrzuszone, wystające oczy (wytrzeszcz) jako objaw choroby Basedowa?

Protrusion of the eye = wysunięcie gałki ocznej.
Protrusion = wypchnięcie, wysunięcie lub wysunięcie do przodu.
Exophthalmos = wysunięcie gałki ocznej do przodu.
Enophthalmos = wtargnięcie, wpadnięcie gałki ocznej głębiej do oczodołu.

Gałka oczna jest wypychana do przodu, w wyniku czego powstaje wypukłość. Oko jest zatem wypukłe i mniej lub bardziej wybrzuszone.

Stan ten nie jest tylko problemem estetycznym, ale może stanowić realne zagrożenie dla gałki ocznej, oka i samego wzroku, chociaż zaburzenia widzenia są rzadkie.

Zazwyczaj występuje wypukłość tylko jednego oka lub obu oczu, nawet w wielu kierunkach.

+ Najczęstszą przyczyną wytrzeszczu są problemy z tarczycą.

Tarczyca i jej prawidłowe funkcjonowanie wpływa na niemal każdy proces zachodzący w ludzkim organizmie. Nadmierne lub niedostateczne funkcjonowanie powoduje typowe objawy. To właśnie nadmierne funkcjonowanie (nadczynność tarczycy) powoduje stan, który nosi fachową nazwę choroby Gravesa-Basedowa.

Często jesteś zainteresowany:
Co to jest wytrzeszcz i choroba Basedowa?
Co ją powoduje?
Jakie są objawy oczne zapalenia tarczycy i co to jest nadczynność tarczycy?
Kiedy oba oczy są wybrzuszone, a kiedy tylko jedno?
Jakie jest leczenie?

Dokładne podłoże wypukłości oka lub oczu musi być oczywiście odpowiednio zbadane, a następnie odpowiednio leczone. Właśnie po to, aby uniknąć późnych powikłań.

Krótko o oku...

Oko znajduje się w obszarze, który ma kształt piramidy. Jest otoczony z prawie każdej strony twardym szkieletem (kością). Dlatego każdy stan, który powoduje zmniejszenie obszaru akomodacji oka, spowoduje również, na przykład, jego wysunięcie.

Oprócz oka, w tym kontekście wspomina się również o tak zwanych ochronnych i dodatkowych częściach oka.

Należą do nich

• palpebrae
• oczodół, jama oczodołowa
• mięśnie oka - musculi bulbi, mięśnie oka
• aparat łzowy - apparatus lacrimalis
• spojówka - tunica conjunctiva

Oko znajduje się w oczodole, a oczodół jest sparowaną czworoboczną jamą o piramidalnym kształcie. Jego podstawa znajduje się przy wejściu do oczodołu, a wierzchołek jest skierowany w stronę kanału wzrokowego, który łączy go z mózgową częścią czaszki.

Pojemność oczodołu wynosi około 35-40 ml.
20% wypełnia oko (bulbus oculi).
Reszta jest zarezerwowana dla tkanki tłuszczowej, powięzi, więzadeł, mięśni, naczyń krwionośnych, nerwów, gruczołu łzowego i przewodów łzowych.

Jakie są możliwe przyczyny wysunięcia (wypukłości) gałki ocznej?

Proces patologiczny może wpływać na dowolną część i strukturę w okolicy oka, orbicie.

Ponieważ przestrzeń orbity jest solidna, składa się prawie w całości z kości, gdy przestrzeń się kurczy, wzrasta nacisk na oko (bulbus).

Wzrost objętości tkanki w oczodole prowadzi do wzrostu ciśnienia. Przyczyną jest autoimmunologiczny proces zapalny polegający na gromadzeniu się komórek w tkance oczodołu.

Jest to reakcja z komponentem tkanki tłuszczowej i łącznej oraz nagromadzeniem składników zapalnych. W rezultacie pojawia się obrzęk.

Powiększenie i obrzęk oczodołu + utrudniony odpływ krwi + nagromadzenie krwi żylnej w okolicy oczodołu + upośledzony dopływ krwi do mięśni i nerwów = zwiększony nacisk na gałkę oczną prowadzący do zaburzeń widzenia.

Możliwe przyczyny wysunięcia gałki ocznej:

• większość przypadków wynika z dysfunkcji tarczycy
  • szczególnie w przypadku nadczynności tarczycy, oftalmopatii Gravesa-Basedowa
  • rzadziej występuje również w przypadku niedoczynności - niedoczynności
  • oba oczy są wybrzuszone
• rozszerzenie w obszarze za okiem
  • krwawienie
  • nowotwór (łagodny, złośliwy - rak, nerwiak niedojrzały, mięsak, naczyniak, glejak)
  • zakrzepica - skrzep krwi
  • tylko jedno oko może być wybrzuszone
• nieprawidłowa malformacja naczyniowa za okiem, żylaki oczodołu, malformacja tętniczo-żylna (patologiczne połączenie tętnicy i żyły), postać pulsacyjna
• infekcje oka i okolicy oczodołu - zapalenie tkanki łącznej oczodołu, ropowica, ropień
• procesy chorobowe w pobliskim obszarze, mózg - guz, rak
• urazy oka

Jakie problemy wiążą się z wybrzuszonymi oczami?

Wybrzuszenie oka może nie być jedynym objawem, który występuje. W zależności od stopnia i nasilenia, towarzyszą mu inne problemy, które mogą być mniej lub bardziej poważne.

Objawy towarzyszące:

• Ból oka
  • ból za okiem, przez oko
  • uczucie ucisku za oczami
  • ból oka przy dotyku
• ból głowy
• suchość oka/oczu
• podrażnienie oczu
• zwiększona wrażliwość na światło - ślepota na światło, światłowstręt
• zwiększone łzawienie
• podwójne widzenie - diplopia
• niewyraźne widzenie
• do ślepoty z powodu ucisku nerwu wzrokowego
• osłabienie mięśni oka, obrzęk mięśni
• szmer wspólny dla pulsu
• obrzęk powiek
• niezdolność do zamknięcia powiek i widoczna szczelina między powiekami
  • retrakcja powiek
  • nadmierne wysuszenie powierzchni oka
  • co może prowadzić do łzawienia, a nawet owrzodzenia oka, rogówki
  • z wynikającymi z tego zaburzeniami widzenia
• zaczerwienienie spojówki, zwiększenie wypełnienia naczyń krwionośnych
• obrzęk spojówki
• zmiana położenia gałki ocznej, mrużenie oczu

Choroba Gravesa-Basedowa jako najczęstsza przyczyna
Wybrzuszenia oczu w tarczycy...

nadczynność tarczycy to poważny problem. Funkcjonowanie tarczycy wpływa na niemal wszystko, co dzieje się w naszym organizmie, jak choćby metabolizm czy gospodarkę energetyczną.

Nadprodukcja dotyka głównie kobiety. Palenie papierosów pogarsza ogólny przebieg choroby, dlatego osoby z problemami z tarczycą nie powinny w ogóle palić.

Nadczynność tarczycy oznacza, że gruczoł tarczycy nadmiernie produkuje swoje hormony, tyroksynę (T4) i trójjodotyroninę (T3).

Wynika ona z wielu przyczyn, jednak najczęściej jest to choroba autoimmunologiczna, określana jako choroba Gravesa-Basedowa.

Objawami są:

• chudnięcie, utrata masy ciała
• nadmierny apetyt i przejadanie się
• lub odwrotnie, nudności, napady wymiotów, brak apetytu
• częste biegunki
• zaburzenia miesiączkowania u kobiet i zaburzenia erekcji u mężczyzn
• zmęczenie, zwiększone zmęczenie
• senność
• osłabienie, osłabienie mięśni
• zwiększona potliwość
• drżenie kończyn, ciała
• nerwowość, drażliwość
• uderzenia gorąca, nadwrażliwość na ciepło
• kołatanie serca i tachykardia, tj. zwiększona częstość akcji serca
• wysokie ciśnienie krwi
• cienkie, rzadkie włosy oraz łamliwość włosów i paznokci
• wypukłość oka
• trwała zmiana kształtu oka i twarzy, z obniżeniem jakości życia
• powiększona tarczyca, ale może nie być stanem chorobowym

Możesz również przeczytać więcej w artykułach:
Nadczynność tarczycy i Tarczyca: jakie są objawy zmniejszonej lub zwiększonej dysfunkcji?

Czym jest orbitopatia endokrynologiczna?

Termin orbitopatia endokrynologiczna jest związany z chorobą Gravesa-Basedowa (zapalenie tarczycy Gravesa-Basedowa).

Gruczoły dokrewne = gruczoły dokrewne, których hormony są wydzielane do krwi.
Orbitopatia = zmiany chorobowe obejmujące oczodół.

Przewlekła (długotrwała) choroba prowadzi do pewnych zmian, które wpływają na oczodół i wnętrze oczodołu. Problem dotyczy struktur takich jak tkanka łączna tłuszczowa, oczodół, naczynia krwionośne lub nerwy oraz aparat łzowy.

Rozwija się u około 50% osób z chorobą Gravesa-Basedowa.

Proces autoimmunologiczny stojący za chorobą może przybierać trzy formy.
Łagodna forma zwykle nie wymaga leczenia.
Umiarkowana forma wymaga leczenia, w przeciwnym razie istnieje ryzyko powikłań.
Ciężka forma charakteryzuje się zajęciem mięśni i nerwów, co wpływa na funkcje wzrokowe.

Ocena ciężkości orbitopatii endokrynologicznej według EUGOGO (European Group on Graves' orbitopathy)

Przebieg choroby charakteryzuje się stopniowym powiększaniem się struktur miękkich, tkanek, w wyniku czego oko jest wypychane do przodu, tj. wytrzeszcz lub wysunięcie gałki ocznej.

Oprócz widocznego aspektu estetycznego pojawiają się problemy z odpływem krwi z tego obszaru. W konsekwencji powieki stają się opuchnięte, spojówka zaczerwieniona, a nawet obrzęknięta. Poważnym schorzeniem jest wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Zaburzenie mięśni poruszających gałką oczną prowadzi do zmiany pozycji oka, a tym samym do mrużenia oczu. To z kolei prowadzi do podwójnego widzenia.

Pierwszymi objawami są...

Pierwszymi objawami są tak zwane objawy powiekowe, a następnie objawy spojówkowe i rogówkowe oraz zaburzenia mięśni poruszających oczami.

Objawy powiekowe:

• odwinięcie powieki, w jednym lub obu oczach.
  • niedomykanie się powiek i powiększona szpara powiekowa
  • dotyczy do 90% przypadków orbitopatii endokrynologicznej
• obrzęk powiek, obrzęk powiek
• brak kontaktu powieka-oko
• wyraz wybrzuszonych, wystających oczu, w przypadku cofnięcia powieki związanego z fiksacją na punkcie
• określane również jako (przez):
  • Dalrymple - retrakcja górnej powieki i niedomykanie powiek
  • Graefe - brak wyrównania powiek podczas patrzenia w dół
  • Jellinek - przebarwienia powiek - brązowe przebarwienia skóry
  • Enroth - obrzęk powiek
  • Gifford - trudność lub niemożność wywinięcia górnej powieki
  • Stellwag - zmniejszenie częstotliwości mrugania
  • Rosebach - trzepotanie powiekami, gdy powieki są zamknięte

Objawy spojówkowo-rogówkowe:

• zaczerwienienie spojówki - zwiększona iniekcja
• obrzęk spojówki - chemoza
• skaleczenie oka i uczucie piasku w oku
• suche oko - uszkodzenie rogówki przez łzy, owrzodzenia

Zaburzenia mięśni oka:

• 30-50% przypadków
• zaburzenia ruchu gałek ocznych
• nieprawidłowe ustawienie oka
• mrużenie oczu
• podwójne widzenie

wytrzeszcz oczu:

• jednostronny/obustronny
• symetryczny/asymetryczny
• postać egzoftalmiczna/myopatyczna (oftalmoplegiczna)

Neuropatia nerwu wzrokowego:

• Występuje w 3-5%
• ciężki stan ucisku nerwu wzrokowego
• późne leczenie prowadzi do trwałego upośledzenia wzroku
• Początkowo może występować niewyraźne widzenie i utrata nasycenia kolorów
• Następnie mogą wystąpić wady i ubytki pola widzenia oraz plamki.

Diagnoza i leczenie

Nawet w przypadku tego schorzenia ważna jest wczesna diagnoza i wczesne leczenie, aby zapobiec postępowi choroby i upośledzeniu wzroku.

Ważny jest wywiad medyczny, tj. informacje uzyskane bezpośrednio od osoby dotkniętej chorobą, dotyczące rodzaju problemów, chorób lub historii rodzinnej.

Następnie przeprowadzane jest badanie, zarówno przez lekarza ogólnego, jak i okulistę. Oceniane są różne oznaki i objawy choroby, w tym pomiary za pomocą egzoftalmometru Hertla.

Badane jest widzenie i obwód, a także oceniany jest przedni odcinek oka lub badanie w lampie szczelinowej w celu oceny siatkówki. Oceniane jest również ciśnienie wewnątrzgałkowe.

Duże znaczenie mają badania laboratoryjne krwi i hormonów tarczycy.

Do tego dochodzą metody obrazowania, takie jak RTG, TK, MRI, a także USG i angiografia.

Inne choroby, takie jak cukrzyca, choroby serca i nerek (głównie z powodu obrzęku powiek), zapalenie oka i zespół suchego oka, jaskra, porażenie nerwów czaszkowych, alergie, przyczyny toksyczne itp. muszą być różnicowane w celu wykluczenia i diagnostyki różnicowej.

Z tego powodu czasami konieczna jest współpraca lekarzy z innych dziedzin, takich jak neurolog, internista lub laryngolog.

Leczenie jest wybierane na podstawie stopnia trudności i przebiegu.

Ważne jest, aby nie palić - palenie znacznie pogarsza przebieg choroby tarczycy.

Przykładem jest wytrzeszcz złośliwy, czyli ciężki stopień, który wymaga natychmiastowego leczenia. W przeciwnym razie istnieje ryzyko trwałego i nieodwracalnego uszkodzenia nerwu wzrokowego, ślepoty.

Łagodne stadium zwykle nie wymaga specjalnego leczenia, jednak czasami konieczne jest podanie kortykosteroidów lub leków immunosupresyjnych w celu zahamowania procesów autoimmunologicznych.

W leczeniu nadczynności tarczycy konieczne jest podawanie tyreostatyków (leków, które hamują funkcję tarczycy). Alternatywnie wybiera się leczenie radiojodem, które całkowicie wyłącza ją z funkcji (dla 1, 2 lub 3 procesów). Później jednak konieczne jest sztuczne podawanie hormonów.

Pomocne są okulary przeciwsłoneczne.

Jeśli powieki nie zamykają się, konieczne jest nawilżanie oka sztucznymi łzami i maściami lub żelami do oczu. Zapobiega to wysuszeniu rogówki, co jest ryzykowne pod względem powstawania pęknięć i owrzodzeń na powierzchni suchego oka.

Ponadto leczenie koncentruje się na redukcji tkanki tłuszczowej w obszarze za gałką oczną. Czasami wybiera się napromieniowanie tkanki tłuszczowej lub mięśni.

Gdy procedury zachowawcze zawiodą, opcją jest chirurgiczna redukcja i dekompresja ciśnienia w oczodole. Zmniejszenie ciśnienia w oczodole jest ważne dla ochrony nerwów i naczyń krwionośnych.

Dekompresja oczodołu + operacja mięśni oczodołu i powiek.
Może to mieć dodatkowe znaczenie estetyczne i kosmetyczne.

Ze względu na nadprodukcję hormonów tarczycy, inwazyjną metodą chirurgiczną z wyboru jest całkowita tyreoidektomia, usunięcie tarczycy, powiększonych gruczołów/guzów.