Wymioty i nudności: jakie są możliwe przyczyny?

Wymioty mogą sygnalizować chorobę układu pokarmowego i nerwowego. Wraz z uczuciem wymiotowania często pojawia się niesmak, zawroty głowy i ogólne osłabienie.

Przyczyny, diagnoza, leczenie, pomoc domowa i wiele innych interesujących informacji można znaleźć w artykule.

Wymioty: dlaczego się pojawiają?

Profesjonalnie wymioty nazywa się wymiotami.

Rozstrój żołądka nie musi oznaczać, że dana osoba będzie wymiotować. Podrażnienie żołądka może spontanicznie zniknąć.

W przeciwnym razie w żołądku pojawi się nieprzyjemne uczucie wymiotów, a jego zawartość zostanie opróżniona w przeciwnym kierunku - przez usta.

Wymioty są objawem podrażnienia lub pewnej choroby. Najczęściej jest to błąd dietetyczny lub zapalenie żołądka i jelit przewodu pokarmowego (grypa żołądkowa). Ryzykiem wymiotów jest odwodnienie organizmu z powodu utraty wody i składników odżywczych.

Wymioty są odruchem obronnym układu pokarmowego, dzięki któremu organizm pozbywa się niepożądanej treści żołądkowej. Niepożądana może być nadmierna ilość pokarmu lub pokarm drażniący chemicznie.

Przyczyną wymiotów może być również przyczyna centralna, taka jak choroba neurologiczna, wstrząs mózgu itp. Możliwy jest również czynnik psychologiczny.

Wymioty są możliwe z powodu wstecznej perystaltyki mięśni przewodu pokarmowego w górę do jamy ustnej.

Podczas wymiotów dochodzi do jednoczesnego gwałtownego skurczu mięśni brzucha.

Wyzwalacze i proces wymiotowania w organizmie są wysoce skoordynowane. Kiedy nerwy w żołądku wchodzą w kontakt z podejrzanymi substancjami podczas trawienia, wysyłają sygnały nerwowe do ośrodka wymiotnego w OUN (ośrodkowy układ nerwowy), a osoba dotknięta chorobą odczuwa mdłości.

Następnie reaguje ośrodek nerwu wymiotnego, który zaczyna koordynować proces z układem oddechowym, sercowo-naczyniowym i mięśniowo-szkieletowym. Ośrodek wymiotny kontroluje skurcze przepony, mięśni brzucha, perystaltykę i rozluźnienie zwieracza przełyku.

Wymiotom w większości przypadków towarzyszą inne powiązane objawy:

• Ogólne osłabienie.
• Nudności
• Nudności
• Zawroty głowy
• Migrena, ból głowy
• Zimny pot i bladość
• Zwiększona produkcja śliny
• Zgaga
• Halitoza

Kiedy należy zwrócić się o pomoc medyczną?

W przypadku błędu dietetycznego lub spożycia niewielkiej ilości alkoholu, wymioty można opanować za pomocą leczenia domowego. Jednak ze względu na ryzyko infekcji i odwodnienia, zaleca się zasięgnięcie porady lekarza.

Kiedy należy pilnie szukać profesjonalnej pomocy?

• Jeśli wymioty nie ustąpią w ciągu 24 godzin
• Jeśli wymiotujesz krwią lub jeśli wymiociny są koloru zielonego lub czarnego.
• W przypadku podwyższonej temperatury ciała, gorączki
• Jeśli dana osoba wykazuje oznaki odwodnienia
• Jeśli osoba wykazuje oznaki zawrotów głowy i omdlenia
• Jeśli wymioty są związane z wypadkiem
• Jeśli dana osoba spożyła duże ilości alkoholu
• Jeśli występuje zatrucie substancją lub pokarmem
• Jeśli dana osoba jest małym dzieckiem

Przyczyny i etiologia wymiotów

Etiologia wymiotów jest różna. Od czynników psychogennych, ciąży, błędów dietetycznych, chorób zakaźnych, stanów zapalnych po poważne choroby układu pokarmowego lub nerwowego. Poniżej wymieniono najczęstsze przyczyny.

Błąd dietetyczny

Błąd dietetyczny jest częstą przyczyną podrażnienia żołądka i wymiotów. Występuje po niewłaściwej diecie, nadmiernych ilościach lub niewłaściwej kombinacji składników żywności. Po wyeliminowaniu spożytego pokarmu stan zdrowia poprawia się w krótkim czasie.

Nieprawidłowo przygotowana lub zanieczyszczona żywność może być czynnikiem wywołującym wymioty.

Czynnik psychologiczny

Na funkcjonowanie przewodu pokarmowego można również wpływać psychosomatycznie.

W przypadku nadmiernego stresu psychologicznego, stresu i wydarzeń emocjonalnych organizm może reagować nudnościami, aw gorszych przypadkach wymiotami. Częściej jednak występują częste bóle brzucha, zwiększona częstotliwość stolca i biegunka.

Zatrucie nieodpowiednią substancją

Spożywanie nadmiernych ilości alkoholu lub nieodpowiednich kombinacji może powodować podrażnienie receptorów chemicznych żołądka.

Spożycie lub podanie nieodpowiedniej substancji (lek, terapia lekowa...) może podrażnić receptory i ośrodek wymiotny. Konieczna jest profesjonalna diagnoza, leczenie i wykluczenie ryzyka zatrucia.

Alergia i nietolerancja pokarmowa

Poważne alergie i nietolerancje pokarmowe mogą powodować problemy trawienne wkrótce po spożyciu alergenu. Mogą powodować bóle brzucha, skurcze, wymioty lub trudności z wypróżnianiem. Potencjalnymi alergenami są na przykład gluten, niektóre orzechy, owoce, białko mleka i inne.

Oprócz problemów trawiennych, alergia może również powodować reakcję immunologiczną, taką jak swędzenie, obrzęk lub wysypka skórna itp.

Ostre choroby zakaźne układu pokarmowego

Infekcja przewodu pokarmowego najczęściej ma podłoże wirusowe, ale może być również bakteryjna i pasożytnicza. Występuje po kontakcie z osobą zakaźną lub skażonym przedmiotem.

Może mu towarzyszyć gorączka, stan podgorączkowy, ogólne zmęczenie, brak apetytu i problemy z wypróżnianiem (biegunka, skurcze brzucha...). W przypadku infekcji przewodu pokarmowego istnieje ryzyko odwodnienia.

Konieczna jest modyfikacja diety i profesjonalne leczenie przez lekarza. Konieczne jest określenie patogenu i ustalenie leczenia antybiotykami lub inną odpowiednią farmakoterapią.

Choroby przewodu pokarmowego

Przewlekłe choroby przewodu pokarmowego mogą również powodować nudności i wymioty. Są to głównie przewlekłe choroby zapalne jelit w zaostrzonej fazie ostrej, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

IBD = Inflammatory Bowel Disease = choroba zapalna jelit = idiopatyczna choroba jelit = niespecyficzna choroba zapalna jelit

Inne choroby, takie jak zespół jelita drażliwego (IBS) i wrzody żołądka, wrzody trawienne, refluks i inne problemy mogą powodować ból brzucha, skurcze, nudności, a w niektórych przypadkach wymioty.

Czynnik neurologiczny

Urazy głowy, wstrząśnienia mózgu lub krwawienia w ośrodkowym układzie nerwowym mogą powodować wymioty. Infekcje układu nerwowego, zapalenie opon mózgowych, migreny lub zaburzenia równowagi nie są wyjątkiem.

Nudności i wymioty mogą również wystąpić u bardziej wrażliwych osób podczas zmiany równowagi podczas jazdy samochodem, samolotem lub innym środkiem transportu.

Ciąża

Rozstrój żołądka i wymioty są bardziej powszechne w pierwszych tygodniach ciąży. Jest to spowodowane zmianami hormonalnymi w organizmie i zwiększonym ciśnieniem działającym na macicę i otaczające narządy we wczesnej ciąży.

Stan ten jest głównie spowodowany wyższym poziomem hormonu progesteronu, który zmniejsza napięcie i ruchliwość przewodu pokarmowego.

Szczególnie typowe są poranne wymioty i poranne mdłości. Jeśli wymioty są zbyt częste, długotrwałe lub wymioty mają nietypowy kolor, konieczna jest wizyta u lekarza. Jeśli obecna jest krew, konieczna jest natychmiastowa wizyta u lekarza.

Inne choroby

Wymioty nie muszą towarzyszyć wyłącznie chorobom układu pokarmowego. Mogą być objawem towarzyszącym grypie, zapaleniu nerek, zapaleniu pęcherzyka żółciowego czy chorobom onkologicznym i wielu innym.

Wymioty i nudności są również konsekwencją silnego leczenia farmakologicznego, chemioterapii czy radioterapii.

Wymioty u małych dzieci

U dzieci mechanizm wymiotów jest taki sam jak u dorosłych.

Małe dzieci wymiotują nieco częściej niż dorośli. Wynika to głównie z bardziej wrażliwego układu odpornościowego i trawiennego.

Wymioty lub niedomykalność po karmieniu są częstym stanem, który stopniowo zanika wraz z rozwojem dziecka.

Jeśli dziecko wykazuje częste nietypowe wymioty lub inne objawy choroby (biegunka, zaparcia, krew i śluz w stolcu, podwyższona temperatura, gorączka itp.), konieczna jest pilna wizyta u pediatry.

Przyczyną wymiotów u małych dzieci może być infekcja przewodu pokarmowego (zapalenie żołądka i jelit), alergia pokarmowa, wstrząs mózgu, zapalenie opon mózgowych, zapalenie ucha środkowego i inne.

Dlatego ważna jest diagnoza przeprowadzona przez lekarza.

Diagnoza i leczenie wymiotów

Wstępna diagnoza polega na zebraniu wywiadu lekarskiego, ocenie objawów klinicznych i podstawowym badaniu jamy brzusznej poprzez omacywanie i osłuchiwanie. Często wykonuje się również badanie ultrasonograficzne narządów jamy brzusznej.

W przypadku urazu, aby wykluczyć problem neurologiczny lub krwawienie, wykonuje się obrazowanie rentgenowskie, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Jeśli podejrzewa się infekcję i stan zapalny, od pacjenta pobiera się próbkę krwi, moczu i ewentualnie kału.

W niektórych przypadkach wskazana może być gastroskopia, czyli badanie obrazowe żołądka przy użyciu kamery. W gastroskopii specjalna kamera jest wprowadzana przez usta i przełyk do przewodu pokarmowego, przez który lekarz przeprowadzający badanie może zobaczyć górną część przewodu pokarmowego.

W zależności od diagnozy i etiologii wymiotów, wybierany jest dokładny przebieg leczenia, który jest zwykle ustalany przez gastroenterologa.

Leczenie można ogólnie podzielić na leczenie zachowawcze w postaci odpoczynku i modyfikacji diety oraz leczenie medyczne.

Podstawą leczenia wymiotów jest odpoczynek i wystarczające spożycie płynów, witamin i minerałów, które organizm utracił. Odpowiednia jest czysta woda, woda mineralna, słodzona herbata lub roztwór nawadniający. Czarna lub rumiankowa herbata jest odpowiednia do łagodzenia przewodu pokarmowego.

Istotną częścią schematu jest dieta, która nie przeciąża żołądka. Należy unikać pikantnych, gorących, mlecznych, kwaśnych i tłustych potraw. Kofeina i alkohol nie są zalecane.

Przykładami odpowiedniego domowego jedzenia są banany, herbatniki, herbatniki, gotowane ziemniaki, ryż, gotowana marchewka, goły makaron, chudy gotowany kurczak i inne produkty ułatwiające trawienie i eliminację.

Przeczytaj również:Jaka dieta jest dobra na biegunkę, zaparcia lub wymioty? Jak je zatrzymać?

Najczęściej podawanymi lekami są leki przeciwwymiotne, które tłumią wymioty. W przypadku bakteryjnego zapalenia żołądka i jelit wskazane są antybiotyki.

Przydatne są również probiotyki, które przywracają równowagę mikroflory jelitowej.

W przypadku przewlekłego zapalenia jelit z kolei przeciwzapalne kortykosteroidy i aminosalicylany.

Leczenie dobiera się w zależności od przyczyny wymiotów. Może się ono różnić w zależności od pacjenta. W przypadku alergii pokarmowych lub przewlekłych chorób zapalnych, stan ten leczy się długoterminowo poprzez modyfikację stylu życia, zmianę diety, farmakoterapię wspomagającą, monitorowanie stanu zdrowia i profilaktykę.