Zaburzenia świadomości: jakie są ich przyczyny i jak są klasyfikowane? (Jakościowe/ilościowe)

Funkcje psychologiczne mają miejsce w świadomości. Pomagają nam być świadomym siebie, naszego otoczenia i naszych wzajemnych relacji. Czujność jest stanem ośrodkowego układu nerwowego, w którym jesteśmy w stanie reagować na bodźce wewnętrzne i zewnętrzne.

Główne cechy świadomości obejmują:

• czujność
• jasność (klarowność)
• zakres (pojemność)
• samoidentyfikacja (idiognozja)
• samoświadomość i ocena siebie w porównaniu z innymi ludźmi (heteroidentyfikacja).

Na przykład sen jest również fizjologicznym zaburzeniem świadomości.

Jeśli świadomość i jej zdolność są w jakiś sposób upośledzone, mówimy o zaburzeniu świadomości. Są one dalej podzielone na jakościowe lub ilościowe.

Jakościowe to zaburzenia jasności, a ilościowe to zaburzenia czujności. W przeciwnym razie dzielą się one na krótkoterminowe lub długoterminowe.

Jakościowe zaburzenia świadomości

Pojawiają się, gdy jasność jest zaburzona, ale czujność jest zachowana. Mówiąc prościej, jasność świadomości jest zaburzona przy niezmienionej czujności ośrodkowego układu nerwowego.

Funkcje umysłowe są zaburzone, a zdolność postrzegania świata zewnętrznego zostaje utracona. Występują zaburzenia orientacji, uwagi, pamięci, zachowania. Można je dalej podzielić na amenację, delirium i obtubilację.

Wskazówka: Więcej informacji na temat delirium w osobnym artykule.

Amnezja to dezorientacja, w której zaburzona jest percepcja. Występują halucynacje, złudzenia, dezorientacja co do osoby, miejsca, a nawet czasu.

Stan ten może być krótkotrwały lub długotrwały, a po jego ustąpieniu pojawia się amnezja.

Główne przyczyny to na przykład hipoglikemia w cukrzycy lub miażdżycowa choroba mózgu i niedostateczne ukrwienie.

W przypadku delirium jest to organiczne zaburzenie psychiczne, które występuje w wyniku zaburzeń czynności mózgu. Rozwija się w krótkim okresie czasu, w ciągu kilku dni.

Występują zaburzenia pamięci, zwłaszcza krótkotrwałej, uwagi i percepcji, a także halucynacje, urojenia i dezorientacja oraz zaburzenia zachowania.

Typowe objawy obejmują drżenie ciała, zaburzenia mowy, takie jak dyzartria, tachykardia, nadciśnienie, pocenie się oraz nietrzymanie moczu i kału.

Obturacja jest również znana jako stan przygnębienia. Występuje nagle i ustępuje w tym samym krótkim okresie czasu.

Najczęstszą przyczyną jest padaczka, stan po napadzie padaczkowym. Występuje również po urazach głowy, udarach cieplnych. Występuje również podczas postu. Dobrym przykładem jest patologiczne pijaństwo lub patologiczny afekt.

Przyczyny jakościowych zaburzeń świadomości

Typową przyczyną może być odurzenie (zatrucie) lekami. Może być ono przypadkowe lub celowe. Przypadkowe często powstaje w wyniku zapomnienia o zażyciu pewnych leków.

W większych dawkach może powodować zaburzenia świadomości. Przykłady obejmują stosowanie leków psychiatrycznych, a nawet leków na serce i ciśnienie krwi. Przy niskim ciśnieniu krwi może wystąpić zapaść.

Umyślnemu odurzeniu narkotykami często towarzyszy spożycie alkoholu. W tym przypadku ważne jest, aby wiedzieć, jakie narkotyki dana osoba zażyła, kiedy i w jakiej ilości, a także w połączeniu z alkoholem.

Problemy ze świadomością występują również u osób odurzonych, które spożyły nadmierne ilości alkoholu, narkotyków lub miały w organizmie substancję chemiczną lub trującą.

Alkoholizm powoduje uszkodzenia mózgu, wątroby i serca.

Nawet uzależnienie od wdychanych substancji lotnych powoduje uszkodzenie wątroby i komórek mózgowych.

Oprócz jakościowych zaburzeń świadomości często występują zaburzenia ilościowe, zwłaszcza gdy ilość spożytej substancji (narkotyk, alkohol, lek) była wyższa, a zwłaszcza w krótkim okresie czasu.

Ważne jest monitorowanie oddechu. Niektóre substancje hamują ośrodek oddechowy. Wymioty są częstym objawem towarzyszącym zatruciu. W połączeniu z utratą przytomności, aspiracja wymiocin jest największym powikłaniem.

Skomplikowane zapalenie płuc występuje po aspiracji wymiocin, ale najpoważniejszym powikłaniem aspiracji wymiocin jest niedrożność dróg oddechowych, powodująca uduszenie i śmierć.

Choroby metaboliczne i niedotlenienie również powodują zaburzenia jakościowe. Jest to w rzeczywistości zmniejszona zawartość tlenu w tkankach organizmu. Najbardziej wrażliwy na to jest mózg, a następnie mięsień sercowy.

Innym przykładem tego typu zaburzeń świadomości jest ogniskowe uszkodzenie mózgu, które może być również spowodowane urazem lub niedokrwieniem.

Ilościowe zaburzenia świadomości

Jest to spowodowane zaburzeniem czuwania. Ciało nie jest w stanie reagować na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne.

Dzieli się dalej na:

• senność
• sopor
• śpiączkę

Senność to stan, w którym osoba śpi, ale budzi się, gdy zostanie do niej skierowana. Sopor to zaburzenie świadomości, z którego osoba budzi się tylko na bolesny bodziec. Śpiączka to utrata przytomności. Osoba nie reaguje na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne.

Krótkotrwałe zaburzenia świadomości występują na przykład w wyniku zaburzeń napadowych, takich jak wspomniana padaczka. Nieprzytomność występuje podczas napadów padaczkowych.

Może utrzymywać się przez krótki czas po napadzie padaczkowym, ale także między wieloma napadami. Jest to poważny stan, jeśli utrata przytomności utrzymuje się przez dłuższy czas, ponad 5 minut.

Innym rodzajem jest np. krótkotrwała utrata przytomności spowodowana omdleniem, zapaścią, w której dochodzi do przejściowego braku przepływu krwi lub zmniejszonego dopływu krwi do mózgu.

Osobną grupą jest utrata przytomności w chorobach metabolicznych, takich jak cukrzyca. W wyniku niskiego poziomu cukru we krwi (hipoglikemii) komórki mózgowe przestają funkcjonować i dochodzi do utraty przytomności.

Początkowe objawy hipoglikemii obejmują zaburzenia jakościowe, głównie dezorientację i dezorientację. Jeśli to się utrzymuje, pogłębia się w zaburzenia ilościowe.

W przypadku uszkodzenia tkanki mózgowej dochodzi również do zaburzeń świadomości, których zakres zależy od lokalizacji, rozległości i związanego z tym obrzęku mózgu.

Uszkodzenie może być wynikiem urazu. Może to być na przykład stłuczenie (siniak) tkanki. Najgorszym przypadkiem jest jednak uraz penetrujący (przenikający) (postrzał, pchnięcie nożem).

Wstrząśnienie mózgu to uraz głowy, w którym nie dochodzi do bezpośredniego uszkodzenia tkanek, a jedynie do upośledzenia funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Osobną grupę stanowią rozproszone uszkodzenia aksonalne.

Guzy mózgu są poważne, nawet w przypadku guzów łagodnych. Ze względu na umiejscowienie mózgu w czaszce, mają one destrukcyjny wpływ na otaczające tkanki, ściskając je, a tym samym zwiększając ciśnienie wewnątrzczaszkowe.

Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego występuje również w wodogłowiu. Płyn mózgowo-rdzeniowy gromadzi się w czaszce i nie jest odprowadzany tak, jak normalnie.

Niebezpieczne są również stany zapalne mózgu i jego błon, takie jak zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowych. W wyniku stanu zapalnego funkcje mózgu są upośledzone.

Udar mózgu to charakterystyczna grupa przyczyn zaburzeń świadomości. Postać niedokrwienna występuje w wyniku braku krzepnięcia tkanki mózgowej. W przypadku udaru krwotocznego ryzyko jest wyższe właśnie z powodu ucisku tkanki mózgowej.

W wypadkach naczyniowo-mózgowych kluczowe znaczenie ma lokalizacja i rozległość, a także czas od wystąpienia do rozpoznania i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia.

Podobnie, ilościowe zaburzenia świadomości są spowodowane przyczynami toksycznymi, którymi mogą być alkohol, narkotyki, chemikalia lub wdychanie produktów spalania lub fermentacji.

Tak jest w przypadku zatrucia gazami, takimi jak tlenek i dwutlenek węgla. Ten pierwszy powstaje w wyniku spalania i spalania, jak w przypadku samochodów. Innym przykładem jest gazowy grzejnik przepływowy.

Drugi jest produktem fermentacji, czego przykładem jest fermentacja winogron w piwnicach winiarskich lub innych owoców przeznaczonych do dalszego przetwarzania.

Przyczynami fizycznymi może być przegrzanie organizmu, ale także wynik porażenia prądem. Niebezpieczne jest uderzenie pioruna.

Zaburzenia świadomości u dzieci są znane niektórym matkom, zwłaszcza w wieku przedszkolnym. Drgawki gorączkowe spowodowane gorączką są przyczyną utraty przytomności.

Inną grupę stanowią choroby hormonalne i endokrynologiczne, na przykład moczówka prosta. W chorobach narządowych ma to miejsce na przykład w przypadku niewydolności wątroby.

Ale nie zawsze jest to stan chorobowy. Krótkotrwała utrata przytomności może wystąpić, gdy stoisz przez długi czas w środowisku z wydychanym powietrzem. Objawia się to zapaścią.

W ciąży występuje stan przedrzucawkowy i rzucawka, znany również jako zespół HELLP, który powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i często utratę przytomności.

Zaburzenia świadomości występują również w ostrym infekcyjnym zapaleniu wsierdzia, które charakteryzuje się gwałtownym wzrostem temperatury, dreszczami i dreszczami. W tej chorobie wyściółka serca ulega zapaleniu i jest bardzo niebezpieczna.

Zawał mięśnia sercowego jest jedną z chorób niedokrwiennych serca i występuje, gdy skrzep krwi zatyka naczynie krwionośne.

W kardiomiopatii przerostowej (choroba mięśnia sercowego) może wystąpić omdlenie, czyli nagła, krótkotrwała utrata przytomności. Czasami przyczyną utraty przytomności jest również migotanie lub inne zaburzenia rytmu serca.

W przypadku niskiego ciśnienia krwi występuje również krótkotrwała utrata przytomności, szczególnie w przypadku bardzo ciężkiego niedociśnienia, które może być również spowodowane wstrząsem.

W przypadku chorób zakaźnych zaburzenia świadomości są najczęściej związane z powikłaniami infekcji w organizmie. Na przykład bóle głowy i zaburzenia świadomości występują również w toksoplazmozie, jeśli infekcja dotyczy mózgu i ośrodkowego układu nerwowego.

Zaburzenia świadomości, a nawet utrata przytomności mogą również wystąpić w kleszczowym zapaleniu mózgu, chorobie zakaźnej pochodzenia wirusowego atakującej mózg i opony mózgowe.

Jest ona najczęściej przenoszona przez kleszcze.

Długotrwałe zaburzenia świadomości

Obejmuje to śpiączkę. Jest to stan, w którym osoba nie odzyskuje przytomności. Nie komunikuje się. Mogą występować oznaki stymulacji, takie jak grymasy, ruchy kończyn, ale bez przebudzenia.

Występują sporadyczne ruchy i odruchowe reakcje na bodźce, ale nie ma komunikacji z otoczeniem.

Zespół zablokowania jest spowodowany zaburzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Nie jest to stan świadomości, ale osoba nie jest w stanie się poruszać. Występuje tylko zdolność do poruszania oczami w pionie lub mrugania. Może być mylony z utratą przytomności.

Stany psychiczne

Do tej grupy należą katatonia i abulia. Objawem tej pierwszej są stereotypowe ruchy kończyn, grymasy, sztywnienie ciała w nietypowej pozycji i przez nieokreślony czas.

Ta druga charakteryzuje się brakiem bodźców do działania, obojętnością, niezdolnością do działania. Dana osoba może być świadoma tego stanu.