Kasztanowiec zwyczajny: czym jest i jakie ma działanie?

Historia

Kasztanowiec zwyczajny przywędrował do Europy z Turcji i Bałkanów, gdzie wykorzystywany był do leczenia duszności u koni.

W Chinach drzewo Aesculus chinensis było stosowane jako środek przeciwbólowy w leczeniu powiększenia klatki piersiowej oraz bólu klatki piersiowej i brzucha, a także malarii, czerwonki i chorób serca.

Kasztanowiec zwyczajny został po raz pierwszy opisany jako roślina lecznicza w XVI wieku przez Matthioli.

Według przesądów, kasztanowiec chroni przed złem.

Na świecie rosną również inne rośliny z tej podrodziny. Aesculus turbinata ma większe liście w porównaniu do A. hippocastanum, nawet do 60 cm. A. indica ma spiczaste liście i atrakcyjne kolce.

A. carnea jest hybrydą kilku roślin tego gatunku, dorasta do 20 m wysokości i ma purpurowe kolce. Nasiona A. pavia i A. flava były używane przez amerykańskich Indian do uspokajania ryb podczas polowania na nie.

Wyciąg z nasion był stosowany do łagodzenia bólów ucha i kolki. Proszek z kory drzewa był stosowany na zwichnięcia, owrzodzenia lub do łagodzenia bólu zębów.

Jako aktywny składnik kasztanowca, aescyna należy do:

• spazmolityków - rozluźnia mięśnie gładkie
• venofarmaceutyków - chroniących naczynia krwionośne
• środków przeciwzapalnych
• przeciw otyłości - środek przeciw otyłości
• przeciwutleniacze - zmniejszają stres oksydacyjny
• antygenotoksyki - zapobieganie nowotworom

Standaryzowany ekstrakt z kasztanowca jest stosowany w następujących problemach:

• Przewlekła niewydolność naczyń krwionośnych (niewydolność)
• Hemoroidy, żylaki
• Zapalenie żył i zakrzepica
• Pourazowe siniaki (krwiaki) i obrzęki.

Aescin zmniejsza obrzęk i zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych. Zwiększa napięcie naczyń krwionośnych.

Herbata ta ma działanie przeciwzapalne, jest stosowana w leczeniu rwy kulszowej, reumatyzmu, żylaków, zapalenia żył, zakrzepicy, zaburzeń krążenia limfatycznego, na przykład pourazowego.

Nadaje się również do leczenia zespołów kręgowo-podeszwowych.

Stwierdzono również, że aescyna jest skuteczna w walce z otyłością i zmniejsza stres oksydacyjny komórek.

Przyjmuje się mieszankę herbaty.

W dużych dawkach może powodować bóle głowy i wymioty, dlatego powinna być przyjmowana w kontrolowanych dawkach i po konsultacji z lekarzem.

Olej jest ekstrahowany z nasion i stosowany w leczeniu reumatyzmu.

Aby przygotować nalewkę, umieść drobno posiekane owoce kasztanowca w słoiku. Zalej alkoholem do samej góry, zamknij i pozostaw do zaparzenia w świetle przez 6-8 tygodni.

Po tym czasie alkohol przybierze postać żelu. Gotową nalewkę należy przecedzić i przechowywać w lodówce.

Można nią nacierać kończyny dolne w przypadku żylaków, ale najlepiej po konsultacji z lekarzem.

Liście są dłoniaste, szerokie, ogonkowe, siedmio- do dziewięcioklapowe, ząbkowane na brzegach. Kwiaty są pięciopłatkowe, obupłciowe, białe z czerwono-brązowymi plamkami, gęsto ułożone w okwiatu o długości 30 cm.

Owocem jest kolczasta, kłująca kapsułka, której kolor zmienia się z zielonego na brązowy, zawierająca 1-3 nasiona (kasztany) o wielkości około 3-4 cm.

Kasztanowiec jest również drzewem przyjaznym pszczołom miodnym.

Owoce opadają we wrześniu-październiku, kiedy zaczyna się jesień, i są wtedy zbierane.

Miąższ, olej lub sok należy przechowywać w szklanych pojemnikach, najlepiej w ciemnym miejscu.

Przeciwwskazania

Pacjenci z chorobami wątroby i nerek powinni unikać długotrwałego leczenia.

W chorobie zakrzepowo-zatorowej nie zaleca się stosowania preparatów z kasztanowca.

Ze względu na zmiany w krążeniu krwi i przechodzeniu do mleka, nie zaleca się przyjmowania preparatów z tej rośliny w czasie ciąży i laktacji.

Może nasilać działanie niektórych leków z grupy antykoagulantów.

Efekty uboczne

Suplementy diety zawierające aescynę są dobrze tolerowane.

Przy dużych dawkach mogą wystąpić bóle głowy i zaburzenia żołądkowo-jelitowe (trawienne).

Przy stosowaniu zewnętrznym może wystąpić swędzenie i kontaktowe zapalenie skóry.

Czasami może również wystąpić reakcja alergiczna na jedną z substancji zawartych w leku.

W przypadku stosowania dużych dawek opisywano również działanie nefrotoksyczne (uszkodzenie nerek).

Podczas spożywania surowych części rośliny zaobserwowano działania niepożądane, takie jak nudności, wymioty, niewydolność serca lub układu oddechowego, a nawet śmierć. Dlatego dawki powinny być kontrolowane.

Zazwyczaj stosowana dawka to 600 mg dziennie, co odpowiada 100 mg aescyny. Dawka podtrzymująca jest niższa.

Herbata, liście, kwiaty, a nawet owoce muszą być odpowiednio przetworzone, ponieważ mogą być szkodliwe dla organizmu.

Interesujące fakty

W 2006 roku naukowcy przeprowadzili badanie porównujące działanie wyciągu z kasztanowca z placebo w przewlekłej (długotrwałej) niewydolności żylnej (niewydolności).

Doszli do wniosku, że stosowanie składnika aktywnego spowodowało zmniejszenie bólu i obrzęku kończyn dolnych w porównaniu z placebo.

Wyizolowana esencja lub ekstrakt z samej rośliny jest stosowany terapeutycznie.

Aescin stosowany w probówce in vitro łagodził raka okrężnicy. Aescin wyizolowany z A. chinesis był skuteczny w probówce (in vitro) na ostrą i przewlekłą białaczkę szpikową (zmniejszenie proliferacji - podziału komórek). Leczenie raka w tym przypadku wydaje się optymistyczne.

Substancja czynna aescin może być przepisana przez lekarza w formie leku lub suplementu diety. Na rynku dostępne są również kontrolowane preparaty z tą substancją.

Owoce drzewa znanego jako kasztanowiec zawierają kumarynę. Kumaryna jest dodawana do filtrów przeciwsłonecznych, ponieważ chroni przed promieniowaniem ultrafioletowym.