Melisa: dlaczego jest ważna, jakie są jej efekty (+ Uprawa)

Melisa lekarska = Melissa officinalis.

Łodyga wytwarza ogonkowe, naprzeciwległe, jajowate, piłkowane liście, ciemnozielone z wierzchu i jasnozielone na odwrocie.

Kwiaty zmieniają kolor w zależności od wieku rośliny, a owoce są twarde.

Uprawa nie jest trudna...

Potrzebuje cienia w południe i musi być chroniona przed wiatrem. Sadzić w dobrze przepuszczalnej glebie (gliniasto-piaszczystej), bogatej w składniki odżywcze.

Efekty:

• Działanie przeciwzapalne
• spazmolityczne (łagodzi skurcze)
• przeciwwirusowe
• przeciwbakteryjne
• żółciopędne (wspomaga produkcję i wydalanie żółci)
• wiatropędne (przeciw wzdęciom i wzdęciom)
• uspokajający (uspokaja)
• żołądkowy (pobudza apetyt)

Melisa zawiera ponad 100 substancji, z których najbardziej znane to

• Witamina C
• witamina B
• flawonoidy
• kwasy fenolowe
• triterpeny
• garbniki

Olejki eteryczne nadają melisie szereg charakterystycznych właściwości:

• charakterystyczny aromat
• działanie uspokajające
• działanie przeciwwirusowe

Jakie są znane formy lecznicze melisy?

• Kapsułki
• herbata
• ekstrakt

Co z bezsennością?

Melisa poprawia zdolności poznawcze i nastrój, łagodzi stres i drażliwość.

W kilku badaniach wykazano, że melisa ma pozytywny wpływ na zasypianie. Melisa może wyeliminować depresję i niepokój. Powoduje lepsze zasypianie.

Melisa w okresie ciąży i karmienia piersią

W jednym z badań naukowych zbadano wiedzę kobiet w ciąży na temat działania kilku roślin (mącznicy lekarskiej, mniszka lekarskiego, echinacei, miłorzębu japońskiego, chmielu, skrzypu polnego, melisy lekarskiej, dziurawca zwyczajnego, szałwii i waleriany).

Okazało się, że 78,3% badanych kobiet miało niewielką wiedzę na temat ich działania. W każdym przypadku przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Melisa jest jednym z ziół odpowiednich dla kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Na co pomaga melisa lekarska?

• niestrawność
• bóle głowy
• napięcie
• bezsenność
• pomaga utrzymać równowagę hormonalną
• ma działanie relaksujące

Może jednak mieć również skutki uboczne.

Efekty uboczne:

• reakcje nadwrażliwości
• podrażnienie skóry
• ból głowy
• nudności
• wymioty
• ból brzucha
• zawroty głowy

Można zminimalizować skutki uboczne, takie jak rozstrój żołądka, przyjmując melisę z jedzeniem. Można również zmniejszyć ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, spożywając mniej niż 2 gramy melisy dziennie.

Melisa powinna być przyjmowana tylko krótkoterminowo. Ogólną zasadą jest zaprzestanie przyjmowania melisy na tydzień po każdych trzech tygodniach stosowania.

W przypadku przyjmowania melisy należy skonsultować się z lekarzem przed jej zażyciem:

• leków stosowanych w leczeniu jaskry
• leków stosowanych w leczeniu chorób tarczycy
• barbituranów
• środki uspokajające

Herbata z melisy

Do przygotowania filiżanki herbaty potrzebne są świeże zioła lub saszetka. Zalej je gorącą wodą i pozostaw do zaparzenia na 5-8 minut. Podczas zaparzania przykryj filiżankę spodkiem lub pokrywką.

Tabela z mieszankami i efektami

Syrop z melisy

Do przygotowania syropu potrzeba około 30-35 łodyg melisy.

1) Oderwać liście i namoczyć w 1 i ¾ litra zimnej, przegotowanej wody.

2. Pozostawić mieszaninę do zaparzenia na dwa dni w ciemnym, chłodnym miejscu.

3) Odcedzić płyn i przelać go do dzbanka.

4) Dodać 750 g cukru i 20 g kwasku cytrynowego.

5) Gdy zacznie wrzeć, gotować przez 5 minut.

6) Po ostygnięciu rozlać do butelek.

Likier ze świeżej melisy

Zalać białym spirytusem 200 g liści melisy.

Odstawić w ciemne miejsce na dwa tygodnie.

Przecedzić, dodać ½ kg cukru lub miodu i wymieszać.

Nalewka z melisy

Ogólnie rzecz biorąc, stosunek masy rośliny do objętości alkoholu jest następujący:

• 1:5 i 1:3 dla miękkich części rośliny (kwiatostan, liście, kwiaty).
• 1:3 do 1:1 dla korzeni, kory i owoców.

Do przygotowania nalewek używa się alkoholu 25-60% (np. wódki).

Procedura:

Rozdrobnić roślinę na małe cząstki.

Osadzają się one na dnie i obniżają jakość nalewki.

Umieść zważoną i drobno zmieloną lub posiekaną roślinę w zamykanym pojemniku (szklanym lub ceramicznym).

Następnie wlej obliczoną ilość alkoholu (co najmniej 1 cm powyżej pokruszonej rośliny). Wymieszaj nalewkę, zamknij pojemnik i przechowuj w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej.

Czas maceracji wynosi zazwyczaj 10-14 dni.

Jednak w przypadku melisy do przygotowania nalewki wystarczą 4 godziny. Po upływie niezbędnego czasu należy przecedzić powstały roztwór przez gazę do pojemnika.

Najlepszym wyborem jest ciemna butelka, którą można nabyć w aptece.

Melisa i jej wpływ na skórę

Można ją znaleźć na rynku w postaci balsamu lub kremu. Melisa lekarska jest stosowana do pielęgnacji każdego rodzaju skóry (suchej, tłustej).

Efekty:

• Utrzymanie młodzieńczego wyglądu skóry.
• odświeżenie skóry
• regulacja wydzielania sebum
• łagodzenie skóry po goleniu i depilacji woskiem

Może być również stosowany w pielęgnacji włosów. Ułatwia rozczesywanie włosów, regeneruje skórę w okolicy włosów.

Melisa

Rozpuść 5 łyżek wosku pszczelego i 5 łyżek oleju migdałowego w kąpieli wodnej.

Po roztopieniu dodać 3 krople olejków eterycznych (lawendy, melisy, drzewa sandałowego i kadzidłowca). Wymieszać mieszaninę i napełnić słoiki.

Tak przygotowany balsam stosuje się przy migrenach, wmasowując go w skronie.

Jak rozmnażać melisę?

Pierwszym sposobem jest rozmnażanie z nasion.

Nasiona wysiewa się wiosną (kwiecień) na powierzchni gleby (można je lekko przykryć ziemią). Ta metoda sadzenia jest wybierana, ponieważ melisa potrzebuje światła do kiełkowania.

Nasiona powinny wykiełkować w ciągu 5 do 9 dni w temperaturze gleby od 18 do 21°C.

Inną metodą jest rozmnażanie z sadzonek, które są pobierane wiosną lub jesienią. Odetnij kilka centymetrów od miękkich pędów rośliny matecznej. Roślina mateczna nie może kwitnąć, gdy pobierane są sadzonki.

Usuń dwie trzecie liści z sadzonek i uszczypnij końce. Zanurz łodygi w podłożu ukorzeniającym. Posadź łodygi w podłożu, które może być zmieszane z piaskiem. W przeciwieństwie do pierwszej metody, unikaj ekspozycji na światło słoneczne podczas pobierania sadzonek.

Rozmnażanie przez podział przeprowadza się wiosną lub jesienią. Wykop część rośliny z korzeniami. Podziel na mniejsze części. Posadź je w doniczkach lub w ziemi.

Zbiór

Zbierz liście lub kwiatostany przed kwitnieniem. Zbieraj kilka razy w roku. Pierwszy zbiór przypada na początek lipca, a drugi na koniec września.

Liście i łodygi należy suszyć cienką warstwą bez obracania w przewiewnym, zacienionym miejscu. Jeśli wybierzesz suszarnię, temperatura nie może przekraczać 40°C. Suszenie melisy musi być szybkie. Powolne suszenie prowadzi do brązowienia i pogorszenia jakości (łamanie, kruszenie, utrata aromatu).

Jak rozpoznać, że melisa jest dobrze wysuszona?

• Ładny zielony kolor z nutą szarości
• ostry smak
• cytrynowy aromat

Suszone zioło należy przechowywać w suchym, przewiewnym i zacienionym miejscu przez maksymalnie rok. Dłuższe przechowywanie powoduje utratę jego właściwości.